فزاری، ابراهیم بن حبیب: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''فزارى ابو اسحاق ابراهیم بن حبیب بن سلیمان'''(؟- 161ق)، منجم منصور عباسی که در در اوایل دولت بنى عباس بلندآوازه شد و به علم فلک و ساختن اسطرلاب شهرت یافت. | '''فزارى ابو اسحاق ابراهیم بن حبیب بن سلیمان'''(؟- 161ق)، منجم منصور عباسی که در در اوایل دولت بنى عباس بلندآوازه شد و به علم فلک و ساختن اسطرلاب شهرت یافت. | ||
ابراهیم بن حبیب بن سلیمان بن سمرة بن جندب فزارى کوفى، قفطى او را چنین توصیف کرده است: پیشواى دانشمند معروف که نام او در زمره حکماى اسلام آورده شده است، او نخستین کسى است که در اسلام اسطرلاب ساخت، از نبیره‌هاى سمرة بن جندب بود و تمایلى به فلک‌شناسى و مسائل مربوط به آن داشت. | ابراهیم بن حبیب بن سلیمان بن سمرة بن جندب فزارى کوفى، [[قفطی، علی بن یوسف|قفطى]] او را چنین توصیف کرده است: پیشواى دانشمند معروف که نام او در زمره حکماى اسلام آورده شده است، او نخستین کسى است که در اسلام اسطرلاب ساخت، از نبیره‌هاى سمرة بن جندب بود و تمایلى به فلک‌شناسى و مسائل مربوط به آن داشت. | ||
تصنیفاتى دارد، از جمله کتاب تسطیح الکرة است که تمام دانشمندان اسلامى از آن استفاده کرده‌اند. | تصنیفاتى دارد، از جمله کتاب [[تسطیح الکرة]] است که تمام دانشمندان اسلامى از آن استفاده کرده‌اند. | ||
الندیم درباره وى گفته است او نخستین کسى است که در اسلام اسطرلاب ساخت و آن را به صورتهاى مبطخ و مسطح تعبیه کرد. | [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|الندیم]] درباره وى گفته است او نخستین کسى است که در اسلام اسطرلاب ساخت و آن را به صورتهاى مبطخ و مسطح تعبیه کرد. | ||
[سید] بن طاوس در اول کتاب خود فرج المهموم تصریح مى‌کند که ابراهیم فزارى از منجمان شیعه و صاحب قصیده‌اى است در نجوم. | |||
[[ابن طاووس، علی بن موسی|[سید] بن طاوس]] در اول کتاب خود [[فرج المهموم]] تصریح مى‌کند که ابراهیم فزارى از منجمان شیعه و صاحب قصیده‌اى است در نجوم. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
اما تألیفات او عبارتند از: | اما تألیفات او عبارتند از: | ||
تسطیح الکرة، به طورى که گفتیم به نقل قفطى تمام علماى اسلامى از آن استفاده کرده‌اند. هریک از | تسطیح الکرة، به طورى که گفتیم به نقل قفطى تمام علماى اسلامى از آن استفاده کرده‌اند. هریک از [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوریحان بیرونى]] و [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسى]] کتابى در این موضوع و به همین نام دارند و کتاب القصیدة فى علم النجوم، که آن را به پسرش محمد فزارى نیز نسبت داده‌اند همچنان‌که [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموى]] در [[معجم الأدباء (یاقوت حموی)|معجم الادباء]] چنین کرده است. | ||
ولى ارجح آنست که مربوط به خود ابراهیم فزارى است نه پسرش، چنان‌که قفطى و ابن طاوس بر این عقیده‌اند<ref>نعمه، عبدالله، ص421-423</ref>. | ولى ارجح آنست که مربوط به خود ابراهیم فزارى است نه پسرش، چنان‌که [[قفطی، علی بن یوسف|قفطى]] و [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاوس]] بر این عقیده‌اند<ref>نعمه، عبدالله، ص421-423</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۰
| فزاری، ابراهیم بن حبیب | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابراهیم بن حبیب فزاری |
| نام پدر | حبیب |
| رحلت | 161ق |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | تسطیح الکرة |
فزارى ابو اسحاق ابراهیم بن حبیب بن سلیمان(؟- 161ق)، منجم منصور عباسی که در در اوایل دولت بنى عباس بلندآوازه شد و به علم فلک و ساختن اسطرلاب شهرت یافت.
ابراهیم بن حبیب بن سلیمان بن سمرة بن جندب فزارى کوفى، قفطى او را چنین توصیف کرده است: پیشواى دانشمند معروف که نام او در زمره حکماى اسلام آورده شده است، او نخستین کسى است که در اسلام اسطرلاب ساخت، از نبیره‌هاى سمرة بن جندب بود و تمایلى به فلک‌شناسى و مسائل مربوط به آن داشت.
تصنیفاتى دارد، از جمله کتاب تسطیح الکرة است که تمام دانشمندان اسلامى از آن استفاده کرده‌اند.
الندیم درباره وى گفته است او نخستین کسى است که در اسلام اسطرلاب ساخت و آن را به صورتهاى مبطخ و مسطح تعبیه کرد.
[سید] بن طاوس در اول کتاب خود فرج المهموم تصریح مى‌کند که ابراهیم فزارى از منجمان شیعه و صاحب قصیده‌اى است در نجوم.
آثار
اما تألیفات او عبارتند از:
تسطیح الکرة، به طورى که گفتیم به نقل قفطى تمام علماى اسلامى از آن استفاده کرده‌اند. هریک از ابوریحان بیرونى و نصیرالدین طوسى کتابى در این موضوع و به همین نام دارند و کتاب القصیدة فى علم النجوم، که آن را به پسرش محمد فزارى نیز نسبت داده‌اند همچنان‌که یاقوت حموى در معجم الادباء چنین کرده است.
ولى ارجح آنست که مربوط به خود ابراهیم فزارى است نه پسرش، چنان‌که قفطى و ابن طاوس بر این عقیده‌اند[۱].
پانویس
- ↑ نعمه، عبدالله، ص421-423
منابع مقاله
نعمه، عبدالله، فلاسفه شیعه، ترجمه جعفر غضبان، تهران، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامى، جاپ یکم، 1367ش.