ضياء الفرقان في تفسیر القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR98978J1.jpg | عنوان = ضياء الفرقان في تفسیر القرآن | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = نقوی، محمد تقی (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = قائن | مکان نشر = ایران - تهران | سال ن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نقوی قائنی این کتاب را پس از شرح نهج‌البلاغه به رشته تحریر درآورده است: «چون از تألیف شرح مبسوطم بر نهج‌البلاغه مولایمان امیرالمؤمنین علی(ع) موسوم به مفتاح السعادة فی شرح نهج‌البلاغة فارغ شدم، شروع به تفسیر کلام الهی به‌قدر توانم نمودم و آن همین کتاب است که آن را ضیاء الفرقان فی تفسیر القرآن نامیدم».<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref> | نقوی قائنی این کتاب را پس از شرح نهج‌البلاغه به رشته تحریر درآورده است: «چون از تألیف شرح مبسوطم بر نهج‌البلاغه مولایمان امیرالمؤمنین علی(ع) موسوم به مفتاح السعادة فی شرح نهج‌البلاغة فارغ شدم، شروع به تفسیر کلام الهی به‌قدر توانم نمودم و آن همین کتاب است که آن را ضیاء الفرقان فی تفسیر القرآن نامیدم».<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref> | ||
مفسر مباحث هر سوره را در سه بخش لغت، اعراب و تفسیر مطرح کرده است. تنها در سوره حمد بخش دیگری با عنوان «معنی» نیز دیده می‌شود. در بخش لغت، معانی واژگان به‌اختصار بدون اشاره به نام لغوی یا معجم خاصی ذکر شده است. در بخش اعراب وجوه مختلف اعراب بیشتر بدون اشاره به قائلین و گاه با اشاره به قائلین وجوه ذکر شده است. گاه با عبارت «قال بعض العرفاء» .<ref>ر.ک: همان، جلد 9، ص312</ref> و گاه با تعبیر «قال بعض المفسرین»<ref>ر.ک: همان، ص321</ref> به نقل اقوال پرداخته است. مفسر تنها به نقل دیدگاه مفسرین شیعه نپرداخته، بلکه به ذکر نظرات مفسرین اهل‌سنت مانند شافعیه نیز توجه داشته است.<ref>ر.ک: همان، جلد 4، ص452-451</ref> و پس از ذکر نظرات مختلف، دیدگاه خود را نیز با «انا اقول» یا «اقول» مطرح کرده است.<ref>ر.ک: همان، جلد 13، ص77 و 78</ref> | مفسر مباحث هر سوره را در سه بخش لغت، اعراب و تفسیر مطرح کرده است. تنها در سوره حمد بخش دیگری با عنوان «معنی» نیز دیده می‌شود. در بخش لغت، معانی واژگان به‌اختصار بدون اشاره به نام لغوی یا معجم خاصی ذکر شده است. در بخش اعراب وجوه مختلف اعراب بیشتر بدون اشاره به قائلین و گاه با اشاره به قائلین وجوه ذکر شده است. گاه با عبارت «قال بعض العرفاء».<ref>ر.ک: همان، جلد 9، ص312</ref> و گاه با تعبیر «قال بعض المفسرین»<ref>ر.ک: همان، ص321</ref> به نقل اقوال پرداخته است. مفسر تنها به نقل دیدگاه مفسرین شیعه نپرداخته، بلکه به ذکر نظرات مفسرین اهل‌سنت مانند شافعیه نیز توجه داشته است.<ref>ر.ک: همان، جلد 4، ص452-451</ref> و پس از ذکر نظرات مختلف، دیدگاه خود را نیز با «انا اقول» یا «اقول» مطرح کرده است.<ref>ر.ک: همان، جلد 13، ص77 و 78</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۹
| ضياء الفرقان في تفسیر القرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نقوی، محمد تقی (نويسنده) |
| ناشر | قائن |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1395ش - 1396ش - 1397ش - 1436ق - 1438ق - 1439ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 18 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ضیاء الفرقان فی تفسیر القرآن تألیف مفسر شیعی سید محمدتقی نقوی قائنی خراسانی (متولد 1308-1398ش)، تفسیر کامل تمامی سور قرآن کریم است که برای سطح متوسط به زبان عربی نگارش و در پانزده جلد منتشر شده است.
نویسنده شیوه تفسیری اندیشمندان را متفاوت از هم دانسته بدین صورت که حکیم، اخلاقی، فقیه، ادیب و اجتماعی هر یک از منظر و دیدگاه رشته تخصصی خود به تفسیر قرآن پرداخته‌اند. سپس می‌نویسد: و به همین جهت فراوان به قلبم خطور می‌کرد که قرآن کریم را کامل از جمیع جهات شرح کنم؛ مطابق با آنچه از ظواهر کتاب و محکمات آن، از روایات متواتر و صحیح از اهل‌بیت(ع)، از عقل فطری صحیح که خداوند آن را حجت باطنی انسان قرار داده و با کمک از آیات دیگر، برداشت خواهم کرد.[۱]
نقوی قائنی این کتاب را پس از شرح نهج‌البلاغه به رشته تحریر درآورده است: «چون از تألیف شرح مبسوطم بر نهج‌البلاغه مولایمان امیرالمؤمنین علی(ع) موسوم به مفتاح السعادة فی شرح نهج‌البلاغة فارغ شدم، شروع به تفسیر کلام الهی به‌قدر توانم نمودم و آن همین کتاب است که آن را ضیاء الفرقان فی تفسیر القرآن نامیدم».[۲]
مفسر مباحث هر سوره را در سه بخش لغت، اعراب و تفسیر مطرح کرده است. تنها در سوره حمد بخش دیگری با عنوان «معنی» نیز دیده می‌شود. در بخش لغت، معانی واژگان به‌اختصار بدون اشاره به نام لغوی یا معجم خاصی ذکر شده است. در بخش اعراب وجوه مختلف اعراب بیشتر بدون اشاره به قائلین و گاه با اشاره به قائلین وجوه ذکر شده است. گاه با عبارت «قال بعض العرفاء».[۳] و گاه با تعبیر «قال بعض المفسرین»[۴] به نقل اقوال پرداخته است. مفسر تنها به نقل دیدگاه مفسرین شیعه نپرداخته، بلکه به ذکر نظرات مفسرین اهل‌سنت مانند شافعیه نیز توجه داشته است.[۵] و پس از ذکر نظرات مختلف، دیدگاه خود را نیز با «انا اقول» یا «اقول» مطرح کرده است.[۶]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.