الدرر الكامنة في أعيان المائة الثامنة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۵۹: خط ۵۹:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    #متن و مقدمه كتاب
    #متن و مقدمه كتاب
    #[[:noormags:32131|واسعى، سيد‌ ‎على‌رضا؛، «آموزش در قرن هشتم هجرى بر اساس كتاب الدرر الكامنه»،مجله آينه پژوهش، فروردين و ارديبهشت 1384 - شماره 91 (7 صفحه - از 54 تا 60]].
    #[[:noormags:32131|واسعى، سيد‌ ‎على‌رضا؛، «آموزش در قرن هشتم هجرى بر اساس كتاب الدرر الكامنه»، مجله آينه پژوهش، فروردين و ارديبهشت 1384 - شماره 91 (7 صفحه - از 54 تا 60]].


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==

    نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۵

    الدرر الکامنة في أعيان المائة الثامنة
    الدرر الكامنة في أعيان المائة الثامنة
    پدیدآورانابن حجر عسقلانی، احمد بن علی (نویسنده)
    ناشردار الجيل
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1414 ق یا 1993 م
    چاپ1
    موضوعاسلام - سرگذشت‌نامه - قرن 8ق. کشورهای اسلامی - سرگذشت‌نامه
    زبانعربی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    ‏CT‎‏ ‎‏203‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏4‎‏الف‎‏23
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الدرر الكامنة في اعيان المائة الثامنة تأليف شيخ‌الاسلام شهاب‌الدين‌احمد بن حجر العسقلانى (متوفاى سال 852) است كه به زبان عربى در شرح حال علماء قرن هشتم هجرى نوشته است، دار الكتب الحديثه آن را با تحقيق و مقدمه محمد سيد‌ ‎جاء الحق (از علماى الازهر) به چاپ رسانده و زندگى نامه 5204 تن از بزرگان در آن آمده است.

    ساختار

    با مقدمه‌اى از مؤلف و سپس معرفى علماء و دانشمندان به ترتيب حروف هجائى ادامه پيدا كرده است.

    گزارش محتوا

    از كتاب‌هاى مهم ابن حجر در تاريخ، الدرر الكامنة في اعيان المائة الثامنة است. در مقدمه كتاب مى‌گويد: در اين كتاب ترجمه احوال اعيان، ملوك، أمرا، نويسندگان، وزرا، ادبا، شعرا و روات حديث نبوى، در قرن هشتم هجرى گرد آمده است و در آن از اعيان العصر و اعوان النصر صفدى و مجانى العصر ابوحيان محمد بن يوسف اندلسى (745ق) و ذهبية العصر شهاب‌الدين بن فضل‌الله العمرى و ذيل سير النّبلاى ذهبى و ديگران استفاده كرده است. تأليف كتاب در 830ق به اتمام رسيده است، با اين كه تا سال 837ق آن را تكميل مى‌كرده، ولى كتاب كامل نشده است.

    از مطالعه متن كتاب و تراجم اشخاص بر مى‌آيد كه كتاب به طور كامل از سواد به بياض نيامده است. بعضى از نواقص كتاب را سخاوى تكميل كرده است. اصل كتاب شامل 5204 ترجمه است و سخاوى900 ترجمه بر آن افزوده است. چاپى كه در مصر با مقدمه محمد سيد‌ ‎جاء الحق منتشر شده، در 5 جلد است.

    دانشمندان مثل هر دوره‌اى لباس مخصوصى در اختيار داشتند كه در جاى جاى كتاب الدرر الكامنه به آن اشاره شده است, مثلاً فقيهان لباس ويژه‌اى داشتند و گاه افراد از پوشيدن لباس آنان سر باز زده و به شكل فقرا در مى‌آمدند، گويا لباس فقها لباس اشرافى بوده است.

    كتاب، مطابق سخن محقق آن داراى مزايايى چند است؛ از جمله:

    اول كتابى است كه بر مبناى بررسى قرون تأليف شده و سپس الگويى براى ديگران قرار گرفته است؛ شاگردش حافظ سخاوى در كتاب الضوء اللامع في اعيان القرن التاسع و شيخ عبدالقادر بن الشيخ العيدروس در النور السافر في اخبار القرن العاشر به چنين شيوه‌اى عمل كرده‌اند.

    ديگر اين كه مؤلف، زندگى نامه بسيارى از اساتيد خود را آورده و اطلاعات درخورى از آنان ارائه كرده است كه در ديگر كتب آن را نمى‌توان يافت. ويژگى ديگر، يادى از زنان دانشمند است كه بى گمان فرصت نويى به دانش پژوه مى‌دهد تا واقع بينانه‌تر به عرصه فرهنگ و دانش آن زمان پاى نهد.

    ديگر ذكر تاريخ احوال ملوك و سلاطين به ويژه ترك و مغولان است، همچنين به جنگ‌هاى زمان خويش اشاره كرده است.

    آخر اين كه احوال زنان و مردان را به نقد و بررسى گرفته و به گزارش تنها اكتفا نكرده است.

    كتاب به جهات بيان شده از ارزش فرهنگى بالايى برخوردار است و مى‌توان براساس آن، آموزش و پرورش آن دوره را به تصوير كشيد و نشان داد كه اين نهاد در آن دوره داراى چه جايگاهى و چه ويژگى‌ها و روش‌هایى بوده است و نيز مى‌توان دريافت كه علوم رايج آن زمان چه بوده و فراگیران در چه مكان‌هایى تحصيل می‌كردند.

    وقتى ارزش‌ها در مكتبى جايگاه ويژه يافت، توجه به تعليم و تربيت نيز در آن از مقام حساسى برخوردار مى‌گردد، چرا كه بيان ارزش‌ها و ضرورت وجودى آن‌ها جز با ضوابط آموزشى و پرورشى ميسور نمى‌باشد.

    در كتاب الدرر الكامنه موارد فراوانى ديده مى‌شود كه دانشمندى از ديگرى اجازه يافت، محمد بن اسماعيل از کرمانى و نووى و ديگران اجازه داشت. و سبط السلفى به ابوبكر بن عبداللطيف (كه از ابى‌اليسر و مسلم بن علان و ديگران سماع حديث كرده بود)، اجازه داد.

    چنان كه مشاهده مى‌شود، گاه يك فرد از چندين نفر اجازه مى‌يافت. البته در كتاب به مورد اجازه اشاره نشده، ولى چنان كه بيان گرديد، اجازه دهنده مورد خاصى را براى روايت تجويز مى‌كند، نه به صورت عمومى و كلى.

    منابع مقاله

    1. متن و مقدمه كتاب
    2. واسعى، سيد‌ ‎على‌رضا؛، «آموزش در قرن هشتم هجرى بر اساس كتاب الدرر الكامنه»، مجله آينه پژوهش، فروردين و ارديبهشت 1384 - شماره 91 (7 صفحه - از 54 تا 60.

    وابسته‌ها