موسوی کماری، سید مهدی: تفاوت میان نسخهها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR02610.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ابو الحسن اصفهانى' به 'سيد ابو الحسن اصفهانى') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«سيد مهدى موسوى كمارى»، در سال 1323ق، در تبريز متولد شد. نسبت وى به 26 واسطه، به امام هفتم(ع) مىرسد. پدرش، آية الله سيد محمد كمارى از علماى معروف تبريز بود. او، ميان خانوادهاى از اهل علم و كمال پرورش يافت. | «سيد مهدى موسوى كمارى»، در سال 1323ق، در تبريز متولد شد. نسبت وى به 26 واسطه، به امام هفتم(ع) مىرسد. پدرش، آية الله سيد محمد كمارى از علماى معروف تبريز بود. او، ميان خانوادهاى از اهل علم و كمال پرورش يافت. | ||
پس از فراگيرى مقدمات، سطوح را در خدمت حاج مولانا و ميرزا ابو الحسن انگجى و حاج سيد موسى خسروشاهى و حاج ميرزا على اصغر ملكى خواند. در سال 1346ق، به قم رفت و در خدمت ميرزا محمد همدانى و آية الله شيخ محمد على حائرى قمى و آية الله حائرى يزدى و آية الله حجت تلمذ نمود. در سال 1350ق، به نجف مهاجرت كرد و حدود ده سال از محضر آية الله ميرزا محمد حسين نايينى و آية الله، آقا ضياء الدين عراقى و آية الله، آقا سيد ابو الحسن اصفهانى استفاده برد. در سال 1360ق، با دريافت اجازه اجتهاد از استادانش در نجف، به تهران آمد و به تدريس و امامت و انجام وظايف دينى پرداخت. | پس از فراگيرى مقدمات، سطوح را در خدمت حاج مولانا و ميرزا ابو الحسن انگجى و حاج سيد موسى خسروشاهى و حاج ميرزا على اصغر ملكى خواند. در سال 1346ق، به قم رفت و در خدمت ميرزا محمد همدانى و آية الله شيخ محمد على حائرى قمى و آية الله حائرى يزدى و آية الله حجت تلمذ نمود. در سال 1350ق، به نجف مهاجرت كرد و حدود ده سال از محضر آية الله ميرزا محمد حسين نايينى و آية الله، آقا ضياء الدين عراقى و آية الله، آقا [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابو الحسن اصفهانى]] استفاده برد. در سال 1360ق، با دريافت اجازه اجتهاد از استادانش در نجف، به تهران آمد و به تدريس و امامت و انجام وظايف دينى پرداخت. | ||
== آثار == | == آثار == |
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۲۳
نام | موسوی کماری، مهدی |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1400 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مولف | AUTHORCODE2610AUTHORCODE |
معرفى اجمالى
«سيد مهدى موسوى كمارى»، در سال 1323ق، در تبريز متولد شد. نسبت وى به 26 واسطه، به امام هفتم(ع) مىرسد. پدرش، آية الله سيد محمد كمارى از علماى معروف تبريز بود. او، ميان خانوادهاى از اهل علم و كمال پرورش يافت.
پس از فراگيرى مقدمات، سطوح را در خدمت حاج مولانا و ميرزا ابو الحسن انگجى و حاج سيد موسى خسروشاهى و حاج ميرزا على اصغر ملكى خواند. در سال 1346ق، به قم رفت و در خدمت ميرزا محمد همدانى و آية الله شيخ محمد على حائرى قمى و آية الله حائرى يزدى و آية الله حجت تلمذ نمود. در سال 1350ق، به نجف مهاجرت كرد و حدود ده سال از محضر آية الله ميرزا محمد حسين نايينى و آية الله، آقا ضياء الدين عراقى و آية الله، آقا سيد ابو الحسن اصفهانى استفاده برد. در سال 1360ق، با دريافت اجازه اجتهاد از استادانش در نجف، به تهران آمد و به تدريس و امامت و انجام وظايف دينى پرداخت.
آثار
1. رسالة فى قاعده لا ضرر و لا ضرار؛
2. مباحث الفاظ(در دو مجلد)؛
3. مباحث عقليه(در دو مجلد)؛
4. رسالهاى در اجاره؛
5. كتابى علمى و استدلالى در حج و مناسك آن؛
6. شرحى بر كتاب وسيله.
وابستهها
رسالة في قاعدة لاضرر و لاضرار ( موسوی کماری، مهدی ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده