سفیان بن عیینه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    }}
    }}


    '''ابومحمد سفیان بن عیینه هلالى کوفى''' (متوفای 198ق)، در سال 163 در مکه رحل اقامت افکند و همان‌جا ماند تا اینکه در سال 198 درگذشت. او از بزرگان سلف، از جمله امام جعفر بن محمد صادق علیه‌السّلام روایت کرده است و بسیارى از بزرگان اهل حدیث نیز از او روایت کرده‌اند.
    '''ابومحمد سفیان بن عُيَيْنه هلالى کوفى''' (متوفای 198ق)، محدث، فقیه کوفی
     
    در سال 163 در مکه رحل اقامت افکند و همان‌جا ماند تا اینکه در سال 198 درگذشت. او از بزرگان سلف، از جمله [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام جعفر بن محمد صادق علیه‌السّلام]] روایت کرده است و بسیارى از بزرگان اهل حدیث نیز از او روایت کرده‌اند.


    ==او در کلام بزرگان==
    ==او در کلام بزرگان==
    احمد بن حنبل مى‌گوید: «در میان فقیهان کسى را به اندازه او دانا به قرآن و سنن ندیدم». ابن سعد او را «ثقه، ثبّت، کثیرالحدیث و حجت» مى‌خواند. امام شافعى مى‌گوید: «کسى را در فرآوردن مسائل علمى مانند ابن عیینه ندیدم. هیچ کس نسبت به مسائل فقهى از او آشناتر نبود». درباره علم و فقاهت و حدیث و گستردگى دانش وى سخن بسیار گفته‌اند.  
    [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] مى‌گوید: «در میان فقیهان کسى را به اندازه او دانا به قرآن و سنن ندیدم». ابن سعد او را «ثقه، ثبّت، کثیرالحدیث و حجت» مى‌خواند. امام شافعى مى‌گوید: «کسى را در فرآوردن مسائل علمى مانند ابن عیینه ندیدم. هیچ کس نسبت به مسائل فقهى از او آشناتر نبود». درباره علم و فقاهت و حدیث و گستردگى دانش وى سخن بسیار گفته‌اند.  


    نجاشى مى‌گوید: «او نوشته‌اى دارد که از گفتار جعفر بن محمد فراهم آورده است»؛ آنگاه طریق (سند) خود را نسبت به آن نوشته، از وى بیان مى‌کند.
    [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] مى‌گوید: «او نوشته‌اى دارد که از گفتار جعفر بن محمد فراهم آورده است»؛ آنگاه طریق (سند) خود را نسبت به آن نوشته، از وى بیان مى‌کند.


    شیخ طوسى و برقى او را از اصحاب امام صادق علیه‌السّلام شمرده‌اند. ابن داود او را از ممدوحین یاد مى‌کند. احادیثى که درباره ذم وى آورده‌اند، به سفیان ثورى مربوط است. ثقه‌الاسلام کلینى در «کافى» و شیخ طوسى در «تهذیب» و على بن ابراهیم قمى در «تفسیر» از او روایت کرده‌اند<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص424</ref>.
    [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] و [[برقی، احمد بن محمد|برقى]] او را از اصحاب [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق علیه‌السّلام]] شمرده‌اند. [[تقی‌الدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] او را از ممدوحین یاد مى‌کند. احادیثى که درباره ذم وى آورده‌اند، به سفیان ثورى مربوط است. [[کلینی، محمد بن یعقوب|ثقه‌الاسلام کلینى]] در «[[الكافي (ط. دارالحديث)|کافى]]» و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] در «[[تهذیب الأحکام (طوسی)|تهذیب]]» و [[قمی، علی بن ابراهیم|على بن ابراهیم قمى]] در «[[تفسير القمي|تفسیر]]» از او روایت کرده‌اند<ref>معرفت، محمدهادی، ج1، ص424</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==

    نسخهٔ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۱

    سفیان بن عیینه
    NUR72985.jpg
    نام کاملابومحمد سفيان بن عيينه هلالى كوفى
    نام‌های دیگرسفيان بن عيينه
    نسبهلالى كوفى
    نام پدرعیینه
    رحلت198ق
    فرزندانمحمد
    دیناسلام
    مذهبتشیع
    اطلاعات علمی
    اساتیدامام صادق(ع)

    ابومحمد سفیان بن عُيَيْنه هلالى کوفى (متوفای 198ق)، محدث، فقیه کوفی

    در سال 163 در مکه رحل اقامت افکند و همان‌جا ماند تا اینکه در سال 198 درگذشت. او از بزرگان سلف، از جمله امام جعفر بن محمد صادق علیه‌السّلام روایت کرده است و بسیارى از بزرگان اهل حدیث نیز از او روایت کرده‌اند.

    او در کلام بزرگان

    احمد بن حنبل مى‌گوید: «در میان فقیهان کسى را به اندازه او دانا به قرآن و سنن ندیدم». ابن سعد او را «ثقه، ثبّت، کثیرالحدیث و حجت» مى‌خواند. امام شافعى مى‌گوید: «کسى را در فرآوردن مسائل علمى مانند ابن عیینه ندیدم. هیچ کس نسبت به مسائل فقهى از او آشناتر نبود». درباره علم و فقاهت و حدیث و گستردگى دانش وى سخن بسیار گفته‌اند.

    نجاشى مى‌گوید: «او نوشته‌اى دارد که از گفتار جعفر بن محمد فراهم آورده است»؛ آنگاه طریق (سند) خود را نسبت به آن نوشته، از وى بیان مى‌کند.

    شیخ طوسى و برقى او را از اصحاب امام صادق علیه‌السّلام شمرده‌اند. ابن داود او را از ممدوحین یاد مى‌کند. احادیثى که درباره ذم وى آورده‌اند، به سفیان ثورى مربوط است. ثقه‌الاسلام کلینى در «کافى» و شیخ طوسى در «تهذیب» و على بن ابراهیم قمى در «تفسیر» از او روایت کرده‌اند[۱].

    پانویس

    1. معرفت، محمدهادی، ج1، ص424

    منابع مقاله

    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.

    وابسته‌ها