تفسير ابن جريج: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۷: خط ۴۷:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده: تفسیر]]
    [[رده: متون تفاسیر]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ ‏۲۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۸

    تفسير ابن جريج
    تفسير ابن جريج
    پدیدآورانعبدالغنی، علی حسن (نويسنده)
    ناشرمکتبة التراث الإسلامي
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1413ق - 1992م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1413 /الف2ت7 93 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تفسیر ابن جریح مجموعه روایات تفسیری عبدالملک بن عبدالعزیز بن جریح (حدود 80-150/151ق)، محدث، فقیه و مفسر رومی‌الاصل است. علی حسن عبدالغنی این روایات را گردآوری نموده و بر آن مقدمه نوشته است.

    داوودی، ابن جریح را صاحب تفسیری دانسته که گویا بر حجاج بن محمد مصیصی املا شده است. حاجی خلیفه نیز از سه کتاب تفسیر، سنن و مناسک منسوب به او نام می‌برد. به گفته سزگین تفسیر ابن جریح مورد اقتباس طبری بوده است[۱]

    نویسنده ابن جریح را از جمله تابعینی دانسته که در تفسیر شناخته شده‌اند.[۲] او سبب انتخاب ابن جریح به‌عنوان موضوع رساله خود را اولاً فراوانی روایاتی دانسته که از او در کتب تفسیر منقول ذکر شده است و دوم اطلاع بر حقیقت اتهاماتی است که به ابن جریح وارد شده و آنچه پیرامون او دررابطه‌با قضایایی چون اسرائیلیات در تفسیر وجود دارد.[۳]

    شیوه ابن جریح در تفسیر این بوده که ابتدا آیات و الفاظ قرآن کریم را با مدد گرفتن از معنای وضعی کلمه یا استعمالاتش در لغت و یا گاه باتکیه‌بر سیاق آیاتی که این الفاظ در آن‌ها آمده تفسیر کرده است. همچنین آنچه که قرآن به‌خاطر فصاحت در کلام ذکر نکرده بیان کرده است. تحویل و تبدیل معانی عمومی آیات به معانی خاص و همچنین تکرار تفسیر واحدی برای آیات یک سوره یا آیات سور مختلف قرآنی را می‌توان شیوه ابن جریح در تفسیر آیات دانست.[۴]

    نویسنده با مراجعه به کتب تفسیر به مأثور، روایات منسوب به ابن جریح را گردآوری نموده است. پس از آن این روایات را با معیارهای اصول حدیث تطبیق داده و توثیق کرده است. سپس روایات مذکور را به ترتیب سور در مصحف دسته‌بندی و ارائه کرده است. در پاورقی نیز به مصادر روایات اشاره کرده است.[۵]

    مصادری که در گردآوری این اثر از آن‌ها استفاده شده عبارت‌اند از: مجموعه مصادری که تفسیر از آن‌ها گردآوری شده مانند: الدر المنثور سیوطی (متوفی 911ق)، مجموعه کتب تراجم و رجال مانند: التاریخ الکبیر بخاری و مجموعه کتب علوم قرآن و کتب معاصرین.[۶]

    پانویس

    1. ر.ک: رفيعي، علی، ص227
    2. ر.ک: مقدمه، ص2
    3. ر.ک: همان، ص4
    4. ر.ک: همان، ص24-17
    5. ر.ک: همان، ص5-4
    6. ر.ک: همان، ص6-5

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب.
    2. رفيعي، علی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد 3، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.

    وابسته‌ها