سوزوکی، دایستز تیتارو: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''دیستز دیتارو سوزوکی''' (1870-1966م)، نویسنده، مترجم، پژوهشگر ژاپنی آیین بودا، محقق و متفکر بودایی ژاپنی که مبلغ اصلی ذن بودیسم به غرب بود. | '''دیستز دیتارو سوزوکی''' (1870-1966م)، نویسنده، مترجم، پژوهشگر ژاپنی آیین بودا، محقق و متفکر بودایی ژاپنی که مبلغ و مفسر اصلی آئین ذن بودیسم به غرب بود. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۳
| سوزوکی، دایستز تیتارو | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | دیستز دیتارو سوزوکی |
| نام پدر | ریوجون سوزوکی |
| ولادت | 18 اکتبر سال 1870م |
| رحلت | 12 جولای 1966م |
| مدفن | کاماکورا در استان کاناگاوا ژاپن |
| طول عمر | 95 سال |
| پیشه | مترجم، پژوهشگر ژاپنی آیین بودا، محقق و متفکر بودایی ژاپنی |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | دکترا |
| دانشگاه | دانشگاه اوتانی |
| برخی آثار | التصوف البوذي و التحليل النفسي |
دیستز دیتارو سوزوکی (1870-1966م)، نویسنده، مترجم، پژوهشگر ژاپنی آیین بودا، محقق و متفکر بودایی ژاپنی که مبلغ و مفسر اصلی آئین ذن بودیسم به غرب بود.
ولادت
سوزوکی، در تاریخ 18 اکتبر سال 1870م به دنیا آمد. پدرش ریوجون سوزوکی نام داشت و او چهارمین فرزند خانواده بود[۱].
تحصیلات
سوزوکی در دو دانشگاه واسیدا[۲] و توکیو درس خواند. او شروع به آموختن زبان‌های چینی، سانسکریت، پالی و چندین زبان اروپایی کرد. سوزوکی در دوران دانشجویی خود در دانشگاه توکیو، تمرین ذن را در انگاکوجی[۳]، در کاماکورا[۴] آغاز کرد. او در اوایل جوانی، شاگرد سوئن، استاد مشهور ذن شد و تحت هدایت او به تجربه ساتوری (روشنگری ناگهانی) دست یافت که در طول زندگی او از اهمیت اساسی برخوردار بود. او 13 سال (1909-1897م) در ایالات متحده ماند[۵].
سوزوکی چندین سال در کنار پژوهشگر و نویسنده آلمانی پل کاروس (1852-1919م) به سر برد و از علم و تجربه ایشان استفاده کرد؛ در عوض به کمک سوزوکی ادبیات معنوی شرق برای انتشار در مغرب‌زمین توسط کاروس به‌کار گرفته شد. سوزوکی در خانه دکتر کاروس زندگی و با او کار کرد. ابتدا در ترجمه کلاسیک «تائو ته چینگ» از چینی باستان و در ادامه در طرح کلی بودیسم ماهایانه به یاری کاروس شتافت[۶].
او نیمه دوم عمر خود را به تدریس، نویسندگی و سخنرانی در ژاپن و خارج از این کشور (عمدتاً در ایالات متحده) گذراند و کمک قابل توجهی به درک بودیسم در کشورهای غربی کرد. او سال‌های زیادی را به کرسی استادی در دانشگاه اوتانی (یک مدرسه بودایی ژاپنی) اختصاص داد[۷]. او در سال 1963م نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد.
وفات
وی در 12 جولای 1966م در سن 95 سالگی در کاماکورا در استان کاناگاوا ژاپن درگذشت[۸].
آثار
- سن گایی، استاد ذن؛
- ذن و فرهنگ ژاپنی؛
- مقدمه‌ای بر ذن بودیسم.
پانویس
منابع مقاله