آداب الحسن البصري و زهده و مواعظه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '.↵==' به '. ==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# سزگین، فؤاد، «تاریخ التراث العربی»، ترجمه: حجازى، محمود | # سزگین، فؤاد، «تاریخ التراث العربی»، ترجمه: حجازى، محمود فهمى و حجازى، عبدالله بن عبدالله، قم، کتابخانه حضرت آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی(ره)، 1412ق، چاپ دوم. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۲۷
| آداب الحسن البصری و زهده و مواعظه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نویسنده) حرش، سلیمان (محقق) |
| ناشر | دار الصدیق دار الصدیق |
| مکان نشر | سوریه - دمشق لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1426ق. = 2005م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب?الف? / 278/3 BP |
آداب الحسن البصري و زهده و مواعظه، نوشته جمال‌الدین ابی‌الفرج بن جوزی (508-597ق)، از عالمان مشهور تاریخ، فقه و حدیث، در موضوع تصوف و عرفان است و توسط سلیمان الحرش تحقیق شده است. برخی از منابع کتاب‌شناسی، از این کتاب با عنوان «فضائل الحسن البصرى» یاد کرده‌اند[۱]. این اثر پیرامون شخصیت حسن بصری (م 110ق) به نگارش درآمده است. نویسنده مطالب متنوع کتاب را از منابعی مختلف گردآوری کرده و در هشت بخش تنظیم نموده است. وی بخشی از این اثر را به معرفی شخصیت حسن بصری، احوال و افعال او اختصاص داده و در بخش‌های دیگر آن به باورها، سخنان، سیره، مواعظ و مکاتبات وی با خلفا و امرا پرداخته است[۲]. عمده روایات موجود در این اثر، بدون ذکر سند است. بااین‌وجود محقق با ذکر منابع احادیث مطرح‌شده، در مواردی به اعتبارسنجی آنها اقدام نموده است. محقق اثر علاوه بر ترجمه واژه‌های دشوار و غریبی که در متن آمده، در سرتاسر کتاب به ذکر ترجمه‌ی مختصری از شخصیت‌ها و اعلامی که در اثر از آنها نام برده شده، پرداخته است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- سزگین، فؤاد، «تاریخ التراث العربی»، ترجمه: حجازى، محمود فهمى و حجازى، عبدالله بن عبدالله، قم، کتابخانه حضرت آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی(ره)، 1412ق، چاپ دوم.