ابن عباد رندی، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌نور
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
| اندازه تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام کامل =
| نام کامل = محمد بن ابراهیم نفزی حمیری رندی
| نام‌های دیگر =
| نام‌های دیگر = ابن عباد رندی
| لقب =
| لقب =
| تخلص =
| تخلص =
| نسب =
| نسب =
| نام پدر =
| نام پدر =ابراهیم
| ولادت =
| ولادت = 733ق
| محل تولد =
| محل تولد = رنده (شهری در جنوب اندلس)
| کشور تولد =
| کشور تولد =
| محل زندگی =
| محل زندگی =
| رحلت =
| رحلت = صر روز جمعه، 4 رجب سال 792ق
| شهادت =
| شهادت =
| مدفن =
| مدفن =
خط ۳۷: خط ۳۷:
| علایق پژوهشی =
| علایق پژوهشی =
| سبک نوشتاری =
| سبک نوشتاری =
| آثار =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[الرسائل الصغری للشیخ إبن عباد الرندي]] | [[غيث المواهب العلية في شرح الحكم العطائية]]}} 
| وبگاه =
| وبگاه =
| امضا =
| امضا =
خط ۴۶: خط ۴۶:


==ولادت==
==ولادت==
وی در سال 733 در شهر رنده (شهری در جنوب اندلس) به دنیا آمد<ref>ر.ک: لاشیء، حسین، ج4، ص‌180؛ زرکلی، خیرالدین، ج5، ص299</ref>.
وی در سال 733ق در شهر رنده (شهری در جنوب اندلس) به دنیا آمد<ref>ر.ک: لاشیء، حسین، ج4، ص‌180؛ زرکلی، خیرالدین، ج5، ص299</ref>.


==تحصیلات==
==تحصیلات==

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۶

ابن عباد رندی، محمد بن ابراهیم
NUR17461.jpg
نام کاملمحمد بن ابراهیم نفزی حمیری رندی
نام‌های دیگرابن عباد رندی
نام پدرابراهیم
ولادت733ق
محل تولدرنده (شهری در جنوب اندلس)
رحلتصر روز جمعه، 4 رجب سال 792ق
اطلاعات علمی
برخی آثار

محمد بن ابراهیم نفزی حمیری رندی (733-792ق)، معروف به ابن عباد رندی، فقیه، خطیب و از مشاهیر صوفیه اندلس.

ولادت

وی در سال 733ق در شهر رنده (شهری در جنوب اندلس) به دنیا آمد[۱].

تحصیلات

قرائت را نزد پدرش که مردی خطیب و دانشمند بود فراگرفت و علم لغت را نزد دایی خود قاضی عبدالله فریسی آموخت و در هفت‌سالگی قرآن را حفظ کرد. در رنده در مجلس درس علی بن ابی‌الحسن رندی نیز حاضر می‌شد. سپس برای تکمیل تحصیلات خود به مغرب رفت[۲] و در تلمسان و فاس نزد استادانی چون ابوعبدالله تلمسانی، ابوعبدالله مقری، ابوعبدالله آبلی و ابوعمران موسی عبدوسی و دیگران، علم لغت، فقه، اصول، کلام و فلسفه را فراگرفت. او پس از تحصیل علوم ظاهری به علوم باطنی روی آورد و برای ملاقات صوفی مشهور ابن عاشر، ابوالعباس به سلا مهاجرت کرد و چندین سال در خدمت او به سر برد. ابن عباد پس از وفات ابن عاشر، برای ملاقات ابومروان عبدالملک صوفی به طنجه رفت و از مصاحبت او بهره فراوان برد و از او اجازه عام دریافت کرد. در میان شاگردان برجسته ابن عباد می‌توان یحیی سرّاج، ابوعبدالله بن سکاک، لسان‌الدین بن خطیب و خطیب بن قنفذ را نام برد. ابن عباد پس از ملاقات با ابومروان عبدالملک صوفی به فاس رفت و در آنجا امام و خطیب مسجد قرویین شد[۳].

وفات

او سرانجام بعد از نماز عصر روز جمعه، 4 رجب سال 792ق در فاس وفات یافت و در محلی به نام کدیة البراطل در باب الفتوح به خاک سپرده شد[۴].

آثار

  1. الرسائل الكبرى؛
  2. غيث المواهب العلية بشرح الحكم العطائية؛
  3. الرسائل الصغری؛
  4. أدعية مرتبة علی أسماء الله الحسنی؛

و...

پانویس

  1. ر.ک: لاشیء، حسین، ج4، ص‌180؛ زرکلی، خیرالدین، ج5، ص299
  2. ر.ک: Encyclopædia Britannica Online
  3. ر.ک: لاشیء، حسین، ج4، ص‌180
  4. ر.ک: ابن قاضی، احمد بن محمد، ج2، ص277

منابع مقاله

  1. لاشیء، حسین، «دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج4، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
  2. ابن قاضی، احمد بن محمد، «دُرّة الحجال في أسماء الرجال»، دارالتراث – تونس.
  3. زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج5، ص299، لبنان - بیروت، دارالعلم للملایین، 1989م
  4. Encyclopædia Britannica Online

وابسته‌ها