ابن معروف، محمد بن عبدالخالق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili صفحهٔ ابن معروف، محمد بن عبد الخالق را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن معروف، محمد بن عبدالخالق منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE18203AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE18203AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' محمد بن عبدالخالق بن معروف ''' (متوفی 883ق)، ادیب و فرهنگ‌نویس. | |||
''' محمد بن عبدالخالق بن معروف ''' (متوفی 883ق)، ادیب و | |||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
درباره تاریخ ولادت و سیره و زندگی او اطلاعی نداریم. مذهب ایشان زیدیه جارودی بوده است و در قرن نهم هجری در گیلان زندگی می‌کرد. <ref> ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، ج18، ص164</ref> | درباره تاریخ ولادت و سیره و زندگی او اطلاعی نداریم. مذهب ایشان زیدیه جارودی بوده است و در قرن نهم هجری در گیلان زندگی می‌کرد. <ref> ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، ج18، ص164</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام در سال 883 ق درگذشت. <ref> ر.ک: علوی نصر، رضا، ص1</ref> <ref> ر.ک: تهرانی، محمدحسن، ج 18، ص164</ref> | سرانجام در سال 883 ق درگذشت. <ref> ر.ک: علوی نصر، رضا، ص1</ref> <ref> ر.ک: تهرانی، محمدحسن، ج 18، ص164</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
تنها یادگار برجای‌مانده از ایشان کتاب کنزاللغة و یا کنزاللغات است که این کتاب را ایشان به نام سلطان محمد کارکیا از پادشاهان گیلان (851-883) و پسرش کارکیا میرزاعلی نوشته است. <ref> ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، ج18، ص164</ref> <ref> ر.ک: مشار، خان‌بابا، ج5، ص561</ref> | تنها یادگار برجای‌مانده از ایشان کتاب کنزاللغة و یا کنزاللغات است که این کتاب را ایشان به نام سلطان محمد کارکیا از پادشاهان گیلان (851-883) و پسرش کارکیا میرزاعلی نوشته است. <ref> ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، ج18، ص164</ref> <ref> ر.ک: مشار، خان‌بابا، ج5، ص561</ref> | ||
این کتاب از بدو تألیف مورداستفاده طالبان علم بود. مؤلف در گردآوری این کتاب از قرآن و اکثر کتاب‌های لغت عربی و تفسیر، حدیث، فقه و طب بهره برده است. <ref> ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج1، ص144</ref> | این کتاب از بدو تألیف مورداستفاده طالبان علم بود. مؤلف در گردآوری این کتاب از قرآن و اکثر کتاب‌های لغت عربی و تفسیر، حدیث، فقه و طب بهره برده است. <ref> ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج1، ص144</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۳
| ابن معروف، محمد بن عبد الخالق | |
|---|---|
 | |
محمد بن عبدالخالق بن معروف (متوفی 883ق)، ادیب و فرهنگ‌نویس.
ولادت
درباره تاریخ ولادت و سیره و زندگی او اطلاعی نداریم. مذهب ایشان زیدیه جارودی بوده است و در قرن نهم هجری در گیلان زندگی می‌کرد. [۱]
وفات
سرانجام در سال 883 ق درگذشت. [۲] [۳]
آثار
تنها یادگار برجای‌مانده از ایشان کتاب کنزاللغة و یا کنزاللغات است که این کتاب را ایشان به نام سلطان محمد کارکیا از پادشاهان گیلان (851-883) و پسرش کارکیا میرزاعلی نوشته است. [۴] [۵]
این کتاب از بدو تألیف مورداستفاده طالبان علم بود. مؤلف در گردآوری این کتاب از قرآن و اکثر کتاب‌های لغت عربی و تفسیر، حدیث، فقه و طب بهره برده است. [۶]
پانويس
منابع مقاله
- علوی نصر، رضا، مقدمه مصحح کتاب فرهنگ کنزاللغات عربی - فارسی، محمد بن عبدالخالق بن معروف، تهران - ایران، مکتبة المرتضویة، بی‌تا.
- نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهیه و تدوین حسین محدث‌زاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384.
- آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة الی تصانیف الشیعة، لبنان، بیروت، دارالأضواء، 1403ق-1983م.
- مشار، خان‌بابا، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تا کنون، بی‌نا، بی‌جا، 1340ش.