مناقب القطب الرباني سيدي عبدالوهاب الشعراني: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
[[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]] | [[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]] | ||
[[رده:مقالات تیرماه 01 یقموری]] | [[رده:مقالات تیرماه 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده بهمن 01]] | |||
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۳
| مناقب القطب الرباني سيدي عبد الوهاب الشعراني: تذکره اولي الالباب في مناقب الشعراني سيدي عبدالوهاب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ملیجی، محمد بن عبدالرحمن (نویسنده)
مهدی، جوده محمد (محقق و مقدمه‌نویس) نصار، محمد عبدالقادر (محقق و مقدمه‌نویس) |
| ناشر | الدار الجودیة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2005م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 977-6156-24-x |
| موضوع | شعرانی، عبد الوهاب بن احمد، ??? - ???ق. - سرگذشت‌نامه
عارفان - سرگذشت‌نامه رفاعیه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ش7الف2 / 279/8 BP |
مناقب القطب الرباني سيدي عبدالوهاب الشعراني، با عنوان فرعی «تذكرة أولي الألباب في مناقب الشعراني سيدي عبدالوهاب»، اثری است 1 جلدی به زبان عربی از محمد بن عبدالرحمن ملیجی شافعی با موضوع شخصیت‌ها و عرفان نظری (سرگذشت‌نامه عارفان). اثر به تحقیق دکتر جوده محمد ابویزید مهدی و دکتر محمد عبدالقادر نصار رسیده است.
این کتاب، اولین کتابی است که به‌عنوان یک کتاب مستقل به زندگی‌نامه و تعریف و بیان مناقب عبدالوهاب شعرانی می‌پردازد. نگارنده این اثر یکی از نوه‌های شعرانی است.
چاپ حاضر دومین چاپ از این اثر است. چاپ اولش در چاپخانه امین عبدالرحمن در سال 1350ق/ 1932م، انجام شده بوده است. محققان کتاب به نسخه خطی‌ای از آن برخورده‌اند که در کتابخانه دارالکتب المصریه به شماره 2977 وجود دارد؛ در مقابله میان این نسخه و نسخه چاپی، متوجه شده‌اند که نسخه خطی اثر، 4 باب دارد و نسخه چاپی از باب چهارم آن خالی است؛ ازاین‌رو برای افزودن باب چهارم به آن، به چاپ مجدد آن اقدام کرده‌اند[۱].
باب‌های اول تا سوم، به‌ترتیب حاوی بیان مناقب پدران و اجداد شعرانی، مناقب خودش و بیان سیره‌اش و مناقب فرزندان و نوادگانش است. باب چهارم که در این چاپ به اثر افزوده شده، حاوی مناقب اصحاب و پیروان و شاگردان اوست[۲].
برخی اشخاصی که نویسنده در باب اول به بیان مناقب آنان می‌پردازد عبارتند از شیخ موسی مکنی به ابوعمران که جد پنجم عبدالوهاب است و شیخ محمد فرزند شیخ موسی و شیخ احمد نوه‌اش و شیخ علی نتیجه‌اش و شیخ احمد، پدر عبدالوهاب. مناقب هریک از اینان به‌صورت جداگانه در باب اول کتاب مطرح شده است.
باب دوم در بیان مناقب مختص به خودش و خوارق عادات و احوال او از ولادت تا وفاتش است.
سومین باب در مناقب اولاد و احفادش نوشته شده است. در این باب درباره شیخ عبدالرحمن، شیخ ابراهیم، یحیی، محمد، عبدالحلیم، عبدالوهاب صغیر فرزند عبدالحلیم، مصلح‌الدین شیخ سجاده توضیح داده شده است.
چهارمین باب هم درباره مناقب اصحاب و اتباع و شاگردان و... اوست[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه‌های مؤلف و مصححان کتاب.