المعجم المفصل في علوم البلاغة: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط غلامرضا بدرخانی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط غلامرضا بدرخانی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۵
المعجم المفصل في علوم البلاغة | |
---|---|
پدیدآوران | عکاوی، انعام فوال (نويسنده) شمسالدین، احمد (مصحح) |
عنوانهای دیگر | البدیع و البیان و المعانی |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1427ق |
چاپ | 3 |
شابک | - |
موضوع | زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ع8م6 2028 PJA |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المعجم المفصل فی علوم البلاغه اثر انعام فوال عکاوی معاصر است که مجموعه اصطلاحات علوم بلاغی (معانی، بیان، بدیع) را که مشتمل بر 842 عنوان است، به ترتیب حروف الفبا گردآوری و شرح کرده است.
طبق تصریح نویسنده، وی چینش اصطلاحات را بدون توجه به ماده و حروف اصلی آنها انجام داده است و صرفا لفظ خود اصطلاحات را معیار چینش قرار داده است و ازاینرو اصطلاحاتی چون اتساع و ابدال و ابهام، را در باب الف و یا اصطلاحاتی چون تشبیه و تنسیق و تقسیم را در باب تاء، آورده است. [۱].
وی در بیان هرکدام از فنون بلاغی که دارای دو یا چند عنوان بوده، اصطلاح مشهور را ملاک قرار داده و در معجم خود آورده است و همین مساله، یکی از مشکلات کار وی در چینش الفبایی اصطلاحات بوده است. [۲].
آن چه که بهتصریح عکاوی، باعث شده تا وی با وجود دیگر معجمهای بلاغی همچون بلوغ الارب فی علم الادب، به نوشتن این کتاب بپردازد، این است که اصطلاحات جدیدی در علوم بلاغی در طول تطور این علوم، پدیدآمده که در معجمهای سابق به شرح و توضیح آنها پرداخته نشده است. [۳].
نویسنده در توضیح اصطلاحات، ابتدا معنای لغوی آنها را بیان کرده و سپس به دیگر نامهای آن اصطلاح در صورت وجود، اشاره و بعد از آن تعاریف علمای بلاغت و نقد آنان به تعاریف دیگر را ذکر نموده است. شاهد مثالهایی که وی برای توضیح و شرح بیشتر اصطلاحات استفاده نموده غالبا از آیات قرآن کریم و اشعار بلیغ عربی است. [۴].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب