النصوص الکاملة للنفری: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:نعمة اللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر]] | [[رده:نعمة اللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1401 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1401 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1401 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1401 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۳۶
النصوص الکاملة للنفری | |
---|---|
پدیدآوران | نفری، محمد بن عبدالجبار (نويسنده) مرزوقی، جمال (محقق) |
ناشر | الهیئة المصریة العامة للکتاب |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 2005م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ن۷ م۴۲ 293/94 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
النصوص الكاملة للنفري، مجموعهای از آثار ابوعبدالله نفری، محمد بن عبدالجبار بن حسن، ملقب به مصری و اسکندری، صوفی قرن چهارم (متوفی 344 یا 354 یا 366ق) میباشد که توسط جمال مرزوقی، گردآوری و منتشر شده است.
اسلوب نفری در نگارش آثارش کاملا رمزی، غامض و مشتمل بر صور خیال است و درک آن بسیار دشوار است. آثار گردآوریشده از وی در این کتاب، عبارتند از:
- المواقف و المخاطبات: جزء مهمترین آثار نفری میباشد. برخی محققان، مؤلف اصلی المواقف و المخاطبات را محمدبن عبدالله نفری (متوفی 354) دانسته و بر این نظر بودهاند که محمد بن عبدالجبار، مصاحب یا نوه وی بوده و آرا و احوال عرفانی او را نوشته است. مواقف مشتمل بر 77 «موقف» کوتاه و بلند است که جنبههای متعددی از تعالیم صوفیه را در بر دارد و به گفته نفری الهام و املای مستقیم خداست. مخاطبات نیز مضامین مشابهی دارد و شامل 56 خطاب است.
- موقف المواقف: مهمترین ویژگی عرفان نفری، طرح اصطلاح «وقفه» یا «موقف» است و مفهوم آن اشاره به موضعی است که واقف در معرض شهود خدا و شنیدن خطاب الهی است. به گفته مرزوقی، تصوف نفری مبتنی بر فنای افعال و اراده سالک و بقای به افعال خدای تعالی و عدم شهود غیر خدا و نهایتا شهود احدیت است. پس او تأکید دارد که حال فنا نباید موجب ترک (فنا) اعمال شرعی شود؛ ازاینرو، صوفی باید پس از فنا به حال بقا برگردد و حق عبودیت را بهجا آورد و به اوامر شرعی عمل نماید. اصطلاحی که نفری برای فنا و فانی بهکار میبرد، وقوف و واقف است.
از نظر نفری، وقفه بالاتر از معرفت و معرفت نیز بالاتر از علم است. واقف از هرچیز و هرکس به خدا نزدیکتر است و از بشریت و اوامر و نواهی فراتر رفته است. در چنین مقامی واقف به مجرای اراده و فیض الهی بدل گشته و حتی قدرت خلق و ایجاد مییابد[۱].
- أجزاء متفرقة للنفري.
- قسم الحكم.
- جزء آخر.
- باب الخواطر و مقالة في المحبة[۲].