آبی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '↵↵' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵' به ' ') |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
* [[آبی، حسن بن ابی‌طالب|عزالدين حسن يوسفى]] (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، اثر مشهورش [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]] در شرح کتاب استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] است. | * [[آبی، حسن بن ابی‌طالب|عزالدين حسن يوسفى]] (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، اثر مشهورش [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]] در شرح کتاب استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] است. | ||
* [[آبی، منصور بن حسین|ابوسعد منصور بن حسن بن حسین آوى (آبى)]] (متوفی ۴۲۱ یا ۴۲۲ق و به گمان قوی‌تر ۴۳۲ق)، معروف به '''وزیر ذوالمعالی''' و '''زین الکفاه،''' فقيه، محدّث، شاعر، تاريخ‌نگار و دولت‌مرد شيعى، وزیر آل بویه در اوايل قرن پنجم هجرى است. تنها کتابی که از او باقی مانده، نُزْهة الأدب است که خودش آن را در ۷ جلد خلاصه کرده و [[نثر الدر في المحاضرات]] نامیده است. | * [[آبی، منصور بن حسین|ابوسعد منصور بن حسن بن حسین آوى (آبى)]] (متوفی ۴۲۱ یا ۴۲۲ق و به گمان قوی‌تر ۴۳۲ق)، معروف به '''وزیر ذوالمعالی''' و '''زین الکفاه،''' فقيه، محدّث، شاعر، تاريخ‌نگار و دولت‌مرد شيعى، وزیر آل بویه در اوايل قرن پنجم هجرى است. تنها کتابی که از او باقی مانده، نُزْهة الأدب است که خودش آن را در ۷ جلد خلاصه کرده و [[نثر الدر في المحاضرات]] نامیده است. | ||
[[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]] | [[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]] | ||
[[Category:مقاله‌های بدون اولویت]] | [[Category:مقاله‌های بدون اولویت]] | ||
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۰
آبی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
- عزالدين حسن يوسفى (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته محقق حلی، اثر مشهورش کشف الرموز في شرح المختصر النافع در شرح کتاب استادش محقق حلی است.
- ابوسعد منصور بن حسن بن حسین آوى (آبى) (متوفی ۴۲۱ یا ۴۲۲ق و به گمان قوی‌تر ۴۳۲ق)، معروف به وزیر ذوالمعالی و زین الکفاه، فقيه، محدّث، شاعر، تاريخ‌نگار و دولت‌مرد شيعى، وزیر آل بویه در اوايل قرن پنجم هجرى است. تنها کتابی که از او باقی مانده، نُزْهة الأدب است که خودش آن را در ۷ جلد خلاصه کرده و نثر الدر في المحاضرات نامیده است.
 |
این صفحه برا‌ی ابهام‌زدایی است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نام‌‌های مشابه دارد. اگر با دنبال کردن پیوندی در صفحه‌ای به اینجا رسیده‌اید، در صورت تمایل، به همان صفحه بروید و آن پیوند را به صفحهٔ مناسب خودش مربوط کنید. |