أخبار الأخيار في أسرار الأبرار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵' به ' ') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| کد کنگره =/م3الف3 / 278 BP | | کد کنگره =/م3الف3 / 278 BP | ||
| موضوع = سرگذشت‌نامه | | موضوع = سرگذشت‌نامه | ||
عرفان | عرفان | ||
تصوف | تصوف | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = انجمن آثار و مفاخر فرهنگی | | ناشر = انجمن آثار و مفاخر فرهنگی | ||
| مکان نشر =ایران - تهران | | مکان نشر =ایران - تهران | ||
| سال نشر = 1383ش. | | سال نشر = 1383ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16498AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16498AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ یکم | | چاپ =چاپ یکم | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''أخبار الأخيار في أسرار الأبرار،''' اثر [[محدث دهلوی، عبدالحق|عبدالحق محدث دهلوی]]، به زبان فارسی، یکی از معتبرترین تذکره‌های صوفیانه در هند است که با تصحیح و توضیح علیم اشرف خان به چاپ رسیده است. | '''أخبار الأخيار في أسرار الأبرار،''' اثر [[محدث دهلوی، عبدالحق|عبدالحق محدث دهلوی]]، به زبان فارسی، یکی از معتبرترین تذکره‌های صوفیانه در هند است که با تصحیح و توضیح علیم اشرف خان به چاپ رسیده است. | ||
نکته قابل ذکری که در مورد این کتاب می‌توان اظهار داشت، این است که این اثر، دارای ویژگی‌های سبکی و دستوری خاصی به قرار ذیل است: | نکته قابل ذکری که در مورد این کتاب می‌توان اظهار داشت، این است که این اثر، دارای ویژگی‌های سبکی و دستوری خاصی به قرار ذیل است: | ||
# سبک آن به شیوه گلستان سعدی است؛ گرچه ممکن است همه کتاب به این شیوه نباشد، اما با مطالعه صفحات آغازین آن، می‌توان این شیوه را کاملا احساس کرد؛ نظیر: «اول نعمت‌ها، نعمت وجود است و سایر نعم بعد از وی مشهود و نعمت وجود دایم و دوام نعمت را دوام شکر لازم.» با مطالعه همین سطر می‌توان نتیجه گرفت که نویسنده تا چه حد از سعدی پیروی کرده است و حتی کوشیده تا آخر عبارات را همچون گلستان به‌صورت مسجع و آهنگین بیاورد. بنابراین کاملا مشهود است که این کتاب، به سبک عراقی می‌باشد و آن هم به سبک پیچیده نه معتدل؛ | # سبک آن به شیوه گلستان سعدی است؛ گرچه ممکن است همه کتاب به این شیوه نباشد، اما با مطالعه صفحات آغازین آن، می‌توان این شیوه را کاملا احساس کرد؛ نظیر: «اول نعمت‌ها، نعمت وجود است و سایر نعم بعد از وی مشهود و نعمت وجود دایم و دوام نعمت را دوام شکر لازم.» با مطالعه همین سطر می‌توان نتیجه گرفت که نویسنده تا چه حد از سعدی پیروی کرده است و حتی کوشیده تا آخر عبارات را همچون گلستان به‌صورت مسجع و آهنگین بیاورد. بنابراین کاملا مشهود است که این کتاب، به سبک عراقی می‌باشد و آن هم به سبک پیچیده نه معتدل؛ | ||
# املای کتاب به طرز و روش نثر متداول عهد میانه هند است و نگارش آن هم با املای معاصر تفاوت دارد و خطاهایی در آن راه یافته است؛ به عنوان مثال: «خورمی به‌جای خرمی، توریت به‌جای تورات، جماعه به‌جای جماعت، بلک به‌جای بلکه، سیوم به‌جای سوم و هبوت به‌جای هبوط»؛ | # املای کتاب به طرز و روش نثر متداول عهد میانه هند است و نگارش آن هم با املای معاصر تفاوت دارد و خطاهایی در آن راه یافته است؛ به عنوان مثال: «خورمی به‌جای خرمی، توریت به‌جای تورات، جماعه به‌جای جماعت، بلک به‌جای بلکه، سیوم به‌جای سوم و هبوت به‌جای هبوط»؛ | ||
# یکی از ویژگی‌ها آن است که در بیشتر موارد فعل در وسط جمله می‌آید؛ مانند: «خواجه را بقالی بود همسایه»و...<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه سی‌وسه</ref>. | # یکی از ویژگی‌ها آن است که در بیشتر موارد فعل در وسط جمله می‌آید؛ مانند: «خواجه را بقالی بود همسایه»و...<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه سی‌وسه</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه. | مقدمه. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۵
| أخبار الأخیار فی أسرار الأبرار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محدث دهلوی، عبدالحق (نویسنده) |
| ناشر | انجمن آثار و مفاخر فرهنگی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1383ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 964-787-71-5 |
| موضوع | سرگذشت‌نامه
عرفان تصوف |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | /م3الف3 / 278 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أخبار الأخيار في أسرار الأبرار، اثر عبدالحق محدث دهلوی، به زبان فارسی، یکی از معتبرترین تذکره‌های صوفیانه در هند است که با تصحیح و توضیح علیم اشرف خان به چاپ رسیده است. نکته قابل ذکری که در مورد این کتاب می‌توان اظهار داشت، این است که این اثر، دارای ویژگی‌های سبکی و دستوری خاصی به قرار ذیل است:
- سبک آن به شیوه گلستان سعدی است؛ گرچه ممکن است همه کتاب به این شیوه نباشد، اما با مطالعه صفحات آغازین آن، می‌توان این شیوه را کاملا احساس کرد؛ نظیر: «اول نعمت‌ها، نعمت وجود است و سایر نعم بعد از وی مشهود و نعمت وجود دایم و دوام نعمت را دوام شکر لازم.» با مطالعه همین سطر می‌توان نتیجه گرفت که نویسنده تا چه حد از سعدی پیروی کرده است و حتی کوشیده تا آخر عبارات را همچون گلستان به‌صورت مسجع و آهنگین بیاورد. بنابراین کاملا مشهود است که این کتاب، به سبک عراقی می‌باشد و آن هم به سبک پیچیده نه معتدل؛
- املای کتاب به طرز و روش نثر متداول عهد میانه هند است و نگارش آن هم با املای معاصر تفاوت دارد و خطاهایی در آن راه یافته است؛ به عنوان مثال: «خورمی به‌جای خرمی، توریت به‌جای تورات، جماعه به‌جای جماعت، بلک به‌جای بلکه، سیوم به‌جای سوم و هبوت به‌جای هبوط»؛
- یکی از ویژگی‌ها آن است که در بیشتر موارد فعل در وسط جمله می‌آید؛ مانند: «خواجه را بقالی بود همسایه»و...[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، صفحه سی‌وسه
منابع مقاله
مقدمه.