۱۹٬۶۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آموزش و دانش در ایران'''، تألیف ذبیحالله | '''آموزش و دانش در ایران'''، تألیف ذبیحالله صفا(1290-1378ش)، گذرى است کوتاه بر تاریخ آموزش و دانش در ایران. نگارنده از دانش، تنها علوم عقلى را خواسته و آنها را شرح کرده است. | ||
مطالب کتاب در دو بخش کلى گرد آمده است. در بخش نخست به اختصار از تاریخ آموزشگاهها و آموزشها در ایران سخن رفته است و در بخش دوم که کوتاهتر افتاده است، نظرى شده بر سیر دانش در ایران. | مطالب کتاب در دو بخش کلى گرد آمده است. در بخش نخست به اختصار از تاریخ آموزشگاهها و آموزشها در ایران سخن رفته است و در بخش دوم که کوتاهتر افتاده است، نظرى شده بر سیر دانش در ایران. | ||
بخش نخست:در این بخش، سیر تعلیم و تربیت را در ایران به اجمال تمام بررسى مىکند و نخست مراکز آموزشى در ایران پیش از اسلام را مىکاود و از رهگذر آن به مراکز مهم آموزشى در ایران ساسانى اشاره مىکند و از شیراز و«ریشهر»مىگوید و رواج فلسفه یونانى را در ریشهر یا«بیت اردشیر»یادآور مىشود و با اشارتى کوتاه به مرکزیت علمى گندى شاپور در خوزستان و رواج جدى دانش پزشکى در آن، به مراکز تعلیم در ایران دورۀ اسلامى مىرسد و از مسجدها و شیوۀ آموزش در آنها یاد مىکند و از نقش مسجد در گسترش آموزش و پرورش مىگوید و یادآور مىشود که در برخى از مساجد بسیار کهن چون مسجد آدینۀ سیستان، آموزش هم رایج بوده است. از کتابخانههاى مساجد و شمار کتابهاى برخى از آنها مىگوید و علوم رایج در مسجدها و چگونگى برگذارى جلسه درس(حلقه)را مىآورد و روش املا را گوشزد مىکند و نیمنگاهى دارد به محل تأمین هزینۀ زندگى طلبهها و استادان آنها. | بخش نخست:در این بخش، سیر تعلیم و تربیت را در ایران به اجمال تمام بررسى مىکند و نخست مراکز آموزشى در ایران پیش از اسلام را مىکاود و از رهگذر آن به مراکز مهم آموزشى در ایران ساسانى اشاره مىکند و از شیراز و«ریشهر»مىگوید و رواج فلسفه یونانى را در ریشهر یا«بیت اردشیر»یادآور مىشود و با اشارتى کوتاه به مرکزیت علمى گندى شاپور در خوزستان و رواج جدى دانش پزشکى در آن، به مراکز تعلیم در ایران دورۀ اسلامى مىرسد و از مسجدها و شیوۀ آموزش در آنها یاد مىکند و از نقش مسجد در گسترش آموزش و پرورش مىگوید و یادآور مىشود که در برخى از مساجد بسیار کهن چون مسجد آدینۀ سیستان، آموزش هم رایج بوده است. از کتابخانههاى مساجد و شمار کتابهاى برخى از آنها مىگوید و علوم رایج در مسجدها و چگونگى برگذارى جلسه درس(حلقه)را مىآورد و روش املا را گوشزد مىکند و نیمنگاهى دارد به محل تأمین هزینۀ زندگى طلبهها و استادان آنها. | ||
ویرایش