منظومة مصباح الولاية و بحر المناقب: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ منظومه مصباح الولاية و بحر المناقب را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به منظومة مصباح الولاية و بحر المناقب منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
}} | }} | ||
'''منظومه مصباح الولایة و بحر المناقب و منظومه انوار الولایة''' تألیف سید | '''منظومه مصباح الولایة و بحر المناقب و منظومه انوار الولایة''' تألیف [[نیریزی، سید قطب‌الدین محمد|سید قطب‌الدین محمد حسینی نیریزی شیرازی]] (1173-1100 ق) پیشوای مسلک ذهبیه، اثری منظوم در شرح حدیث عمران صابی است. این اثر به همراه رسائل، منظومات و مکتوبات وی توسط [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] تصحیح و منتشر شده است. | ||
منظومه عربی انوار الولایة مشهور به مصباح الولایة قصیده‌ای است با 5200 بیت که آن را در پاسخ پرسش دو تن از دوستان و ارادتمندان خود درباره شرح حدیث عمران صابی سروده که در بردارنده چند بخش و هر بخشی به نامی است. سید خود در ابتدای این قصیده می‌نویسد: «این مطلب در 12 لمعه اشراق می‌شود و چون سمند شوق من مایل به ذکر مناقب اهل بیت(ع) است، ابتدا به ذکر مناقب ایشان می‌پردازم و پس از آن به شرح حدیث اقدام می‌کنم. این منظومه را انوار الولایة بنامید و من لقبش را مصباح الولایة قرار دادم». سپس در 550 بیت در پنج تحمید به بیان توحید پرداخته و پس از آن سه مقصد انشاء کرده است: مقصد اعلی، مقصد اوفی و مقصد اقصی که این سه مقصد را بحر المناقب و مصباح الهدایة نامیده‌اند و در آن مناقب امیر و اولاد اطهارش(ع) را به همراه برهان‌ها و دلیل‌هایی برخلاف و امامت ایشان بیان می‌کند. سپس حدیث عمران صابی را در دوازده اشراق و به نام اشراق اللمعات شرح می‌دهد<ref>ر.ک: مکارم، هادی، ص 342-341</ref>. | منظومه عربی انوار الولایة مشهور به مصباح الولایة قصیده‌ای است با 5200 بیت که آن را در پاسخ پرسش دو تن از دوستان و ارادتمندان خود درباره شرح حدیث عمران صابی سروده که در بردارنده چند بخش و هر بخشی به نامی است. سید خود در ابتدای این قصیده می‌نویسد: «این مطلب در 12 لمعه اشراق می‌شود و چون سمند شوق من مایل به ذکر مناقب اهل بیت(ع) است، ابتدا به ذکر مناقب ایشان می‌پردازم و پس از آن به شرح حدیث اقدام می‌کنم. این منظومه را انوار الولایة بنامید و من لقبش را مصباح الولایة قرار دادم». سپس در 550 بیت در پنج تحمید به بیان توحید پرداخته و پس از آن سه مقصد انشاء کرده است: مقصد اعلی، مقصد اوفی و مقصد اقصی که این سه مقصد را بحر المناقب و مصباح الهدایة نامیده‌اند و در آن مناقب امیر و اولاد اطهارش(ع) را به همراه برهان‌ها و دلیل‌هایی برخلاف و امامت ایشان بیان می‌کند. سپس حدیث عمران صابی را در دوازده اشراق و به نام اشراق اللمعات شرح می‌دهد<ref>ر.ک: مکارم، هادی، ص 342-341</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۳
| منظومه مصباح الولاية و بحر المناقب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نیریزی، سید قطب‌الدین محمد (نویسنده) خواجوی، محمد (مصحح) |
| ناشر | مولي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1425ق. = 1383ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | شعر مذهبي عربي - قرن 12ق.
شعر عربي - قرن 12ق. شيعه - عقايد نثر عربي - قرن 12ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م8 1383 / 4618 PJA |
منظومه مصباح الولایة و بحر المناقب و منظومه انوار الولایة تألیف سید قطب‌الدین محمد حسینی نیریزی شیرازی (1173-1100 ق) پیشوای مسلک ذهبیه، اثری منظوم در شرح حدیث عمران صابی است. این اثر به همراه رسائل، منظومات و مکتوبات وی توسط محمد خواجوی تصحیح و منتشر شده است.
منظومه عربی انوار الولایة مشهور به مصباح الولایة قصیده‌ای است با 5200 بیت که آن را در پاسخ پرسش دو تن از دوستان و ارادتمندان خود درباره شرح حدیث عمران صابی سروده که در بردارنده چند بخش و هر بخشی به نامی است. سید خود در ابتدای این قصیده می‌نویسد: «این مطلب در 12 لمعه اشراق می‌شود و چون سمند شوق من مایل به ذکر مناقب اهل بیت(ع) است، ابتدا به ذکر مناقب ایشان می‌پردازم و پس از آن به شرح حدیث اقدام می‌کنم. این منظومه را انوار الولایة بنامید و من لقبش را مصباح الولایة قرار دادم». سپس در 550 بیت در پنج تحمید به بیان توحید پرداخته و پس از آن سه مقصد انشاء کرده است: مقصد اعلی، مقصد اوفی و مقصد اقصی که این سه مقصد را بحر المناقب و مصباح الهدایة نامیده‌اند و در آن مناقب امیر و اولاد اطهارش(ع) را به همراه برهان‌ها و دلیل‌هایی برخلاف و امامت ایشان بیان می‌کند. سپس حدیث عمران صابی را در دوازده اشراق و به نام اشراق اللمعات شرح می‌دهد[۱].
نویسنده تمام این منظومه را «انوار الولایة» نامیده و به «مشکوة الولایة» ملقب نموده است. و در ضمن آن منظومه «مصباح الولایة» ملقب به «بحر المناقب» و «مشکوة الهدایة» را نیز آورده است. البته بحر المناقب را «مصباح الولایة» نیز نامیده و به «مشکوة الهدایة» ملقب نموده و «انوار الولایة» را نیز به «مشکوة الولایة» ملقب نموده است[۲].
در انتهای کتاب، تحمیدات (در یازده تحمید)، رساله فصل الخطاب (در دوازده تحمید)، نامه‌ای به مولی شفیع و رساله طب الممالک (در اسباب و علامات و معالجات) نویسنده نیز ارائه شده است.
منابع مقاله
- مقدمه مصحح.
- مکارم، هادی، «خرده‌گیران بر حکمت متعالیه»، حوزه فروردین و اردیبهشت و خرداد و تیر 1380، دوره هجدهم، شماره 103 و 104، ص 331 تا 416؛ به آدرس اینترنتی:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1692457