آفریدگار جهان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آفریدگار جهان''' | '''آفریدگار جهان'''، اثر [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی]] (متولد 1305ش) با همکاری گروهی از محققان، در اثبات یگانگی خداوند و پاسخ به شبهات مادی‌گرایان است. | ||
اولین | اولین بخش، کتاب به شرح و توضیح دلایل توحید و یگانگی خداوند اختصاص دارد. برهان نظم و اثبات واجب الوجود و اعجاز از جمله این ادله‌اند. البته استدلال‌های فراوانی برای شناسایی مبدأ جهان هستی و پی بردن به وجود خداوند دیده می‌شود که اکثر آنها استدلال‌های تازه‌ای نیست و در واقع صورت‌های دیگری از استدلال دوم (استدلال وجوب و امکان) می‌باشند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص165</ref>. | ||
در بخش دوم، مهم‌ترین ایرادهای مادی‌ها به توحید مطرح شده است. به‌طور کلی خرده‌گیری‌ها و اعتراضاتی که مادی‌ها به خداپرستان دارند، به دو دسته تقسیم می‌شود: ایرادهایی که جنبه استدلال به خود گرفته و می‌توان آن را جزء مباحث علمی و فلسفی | در بخش دوم، مهم‌ترین ایرادهای مادی‌ها به توحید مطرح شده است. به‌طور کلی خرده‌گیری‌ها و اعتراضاتی که مادی‌ها به خداپرستان دارند، به دو دسته تقسیم می‌شود: ایرادهایی که جنبه استدلال به خود گرفته و می‌توان آن را جزء مباحث علمی و فلسفی بشمار آورد. دوم ایرادهایی که پایه و اساس علمی و استدلالی نداشته و بیشتر جنبه انتقاد و حمله دارد و چون متکی به دلیل و منطقی نیست، به‌ناچار با عبارات تند و زننده، به افکار عمومی عرضه می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص179</ref>. معرفی غلط و ناقص، سنجش همه چیز با مقیاس علوم مادی و بحث‌های انتقامی از جمله علل گرایش به مادی‌گری است<ref>ر.ک: همان، ص194-188</ref>. | ||
در سومین فصل | در سومین فصل کتاب، به هفت ایراد مادی‌گراها نسبت به خداپرستان پاسخ داده شده است. از جمله ایراداتی که گاهی از طرف مادی‌ها به خداپرستان گرفته می‌شود، مسئله ابداع است. گرچه این ایراد چندان جنبه علمی و منطقی ندارد، ولی در صورت و لباس علمی بیان شده و از نظر تبلیغی مؤثر است. آنها می‌گویند: بنا بر عقیده الهیین، عالم حادث است و از عدم به وجود آمده است؛ مگر ممکن است نیستی، منشأ و اصل هستی باشد؟ معنای عبارت «خداوند عالم را از عدم به وجود آورد»، این است که ماهیت عالم را پس از آنکه معدوم بود، موجود کرد و به‌عبارت‌دیگر، ماهیت را از حال عدم به حال وجود آورد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص267 و 207</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
متن کتاب. | |||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:الهیات (توحید)]] | [[رده:الهیات (توحید)]] | ||
[[رده:مقالات آبان 01 موسوی]] | [[رده:مقالات آبان 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده دی 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۰
| آفریدگار جهان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مکارم شیرازی، ناصر (نويسنده) |
| ناشر | مدرسة الإمام علي بن أبي طالب (علیه‌السلام) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-6632-31-8 |
| موضوع | خدا - اثبات - خدا شناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م7آ7 217/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آفریدگار جهان، اثر آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی (متولد 1305ش) با همکاری گروهی از محققان، در اثبات یگانگی خداوند و پاسخ به شبهات مادی‌گرایان است.
اولین بخش، کتاب به شرح و توضیح دلایل توحید و یگانگی خداوند اختصاص دارد. برهان نظم و اثبات واجب الوجود و اعجاز از جمله این ادله‌اند. البته استدلال‌های فراوانی برای شناسایی مبدأ جهان هستی و پی بردن به وجود خداوند دیده می‌شود که اکثر آنها استدلال‌های تازه‌ای نیست و در واقع صورت‌های دیگری از استدلال دوم (استدلال وجوب و امکان) می‌باشند[۱].
در بخش دوم، مهم‌ترین ایرادهای مادی‌ها به توحید مطرح شده است. به‌طور کلی خرده‌گیری‌ها و اعتراضاتی که مادی‌ها به خداپرستان دارند، به دو دسته تقسیم می‌شود: ایرادهایی که جنبه استدلال به خود گرفته و می‌توان آن را جزء مباحث علمی و فلسفی بشمار آورد. دوم ایرادهایی که پایه و اساس علمی و استدلالی نداشته و بیشتر جنبه انتقاد و حمله دارد و چون متکی به دلیل و منطقی نیست، به‌ناچار با عبارات تند و زننده، به افکار عمومی عرضه می‌شود[۲]. معرفی غلط و ناقص، سنجش همه چیز با مقیاس علوم مادی و بحث‌های انتقامی از جمله علل گرایش به مادی‌گری است[۳].
در سومین فصل کتاب، به هفت ایراد مادی‌گراها نسبت به خداپرستان پاسخ داده شده است. از جمله ایراداتی که گاهی از طرف مادی‌ها به خداپرستان گرفته می‌شود، مسئله ابداع است. گرچه این ایراد چندان جنبه علمی و منطقی ندارد، ولی در صورت و لباس علمی بیان شده و از نظر تبلیغی مؤثر است. آنها می‌گویند: بنا بر عقیده الهیین، عالم حادث است و از عدم به وجود آمده است؛ مگر ممکن است نیستی، منشأ و اصل هستی باشد؟ معنای عبارت «خداوند عالم را از عدم به وجود آورد»، این است که ماهیت عالم را پس از آنکه معدوم بود، موجود کرد و به‌عبارت‌دیگر، ماهیت را از حال عدم به حال وجود آورد[۴].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.