الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
«المراجعات»، يكى از آثار مهم علمى و اصلاحى اسلامى است و گام بلند و مقدسى است در راه تفاهم و اتحاد اسلامى و تفهيم و توضيح حقايق مسلّم. | «المراجعات»، يكى از آثار مهم علمى و اصلاحى اسلامى است و گام بلند و مقدسى است در راه تفاهم و اتحاد اسلامى و تفهيم و توضيح حقايق مسلّم. | ||
مؤلف درباره انگيزه تأليف اين اثر مى‌نويسد: «من از اين مصائب (اختلاف مذاهب اسلامى) دلتنگ و ناراحت بودم و براى چاره آن فكر مى‌كردم؛ تااينكه اواخر سال 1329ق، وارد سرزمين مصر شدم. آرزوى من اين بود كه در سرزمين نيل با كسى مواجه شوم كه هم‌رأى من باشد و بتوانيم در اين راه (وحدت كلمه) قدمی‌برداريم؛ بتوانيم درد اختلاف مسلمين را درمان بخشيم و آنان را متحد سازیم» | مؤلف درباره انگيزه تأليف اين اثر مى‌نويسد: «من از اين مصائب (اختلاف مذاهب اسلامى) دلتنگ و ناراحت بودم و براى چاره آن فكر مى‌كردم؛ تااينكه اواخر سال 1329ق، وارد سرزمين مصر شدم. آرزوى من اين بود كه در سرزمين نيل با كسى مواجه شوم كه هم‌رأى من باشد و بتوانيم در اين راه (وحدت كلمه) قدمی‌برداريم؛ بتوانيم درد اختلاف مسلمين را درمان بخشيم و آنان را متحد سازیم».<span id="mp-more"> [[المراجعات|'''ادامه ...''']] | ||
</span> | </span> | ||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۰
المراجعات، مجموعه 112 نامه است كه بين سيد عبدالحسين شرف‌الدين، عالم شيعى و شيخ‌الاسلام سليم بشرى مالكى از علماى مصر، مفتى و رئيس سابق جامع الأزهر مبادله شده است. اين دو عالم در اين نامه‌ها حقايق بسيارى را مورد بحث و نظر قرار داده‌اند. بيان اين نامه‌ها ادبى، زيبا و محكم و مطالب مطرح‌شده در آنها غنى و كامل است. از نامه‌هاى شيخ سليم بشرى هم پيداست كه وى دانشمندى عميق و حق‌جو و منصف و پراطلاع است. وى در نوشته‌هایش حقايق مهمى را از مسائل اعتقادى شيعه و غير آن تصديق كرده است كه از جمله اهميت اساسى فقه شيعه و صحت عمل به آن است.
«المراجعات»، يكى از آثار مهم علمى و اصلاحى اسلامى است و گام بلند و مقدسى است در راه تفاهم و اتحاد اسلامى و تفهيم و توضيح حقايق مسلّم.
مؤلف درباره انگيزه تأليف اين اثر مى‌نويسد: «من از اين مصائب (اختلاف مذاهب اسلامى) دلتنگ و ناراحت بودم و براى چاره آن فكر مى‌كردم؛ تااينكه اواخر سال 1329ق، وارد سرزمين مصر شدم. آرزوى من اين بود كه در سرزمين نيل با كسى مواجه شوم كه هم‌رأى من باشد و بتوانيم در اين راه (وحدت كلمه) قدمی‌برداريم؛ بتوانيم درد اختلاف مسلمين را درمان بخشيم و آنان را متحد سازیم». ادامه ...