حكم إبن عطاء الله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
''' حکم ابن عطاء الله ''' نوشته احمد بن احمد بن محمد فاسی معروف به زروق (846- 899ق) از عالمان فقه، اصول دین، ادبیات عرب و از بزرگان تصوف مالکی مذهب و پیرو طریقت شاذلیه است. کتاب یاد شده در برخی از منابع کتابشناسی تحت عنوان «الفتوحات الرحمانیة فی حل الفاظ الحکم العطائیة» آمده است. <ref> بغدادى، اسماعيل ، ج2، ص: 177؛ سخاوى، محمد بن عبد الرحمن ، ج3، ص: 288؛ ضيف، شوقى ، ج9، ص: 58 </ref>موضوع کتاب تصوف و عرفان است و توسط عبد الحلیم محمود تحقیق شده است. | ''' حکم ابن عطاء الله ''' نوشته [[زروق، احمد بن احمد|احمد بن احمد بن محمد فاسی]] معروف به [[زروق، احمد بن احمد|زروق]] (846- 899ق) از عالمان فقه، اصول دین، ادبیات عرب و از بزرگان تصوف مالکی مذهب و پیرو طریقت شاذلیه است. کتاب یاد شده در برخی از منابع کتابشناسی تحت عنوان «الفتوحات الرحمانیة فی حل الفاظ الحکم العطائیة» آمده است. <ref> بغدادى، اسماعيل ، ج2، ص: 177؛ سخاوى، محمد بن عبد الرحمن ، ج3، ص: 288؛ ضيف، شوقى ، ج9، ص: 58 </ref>موضوع کتاب تصوف و عرفان است و توسط [[محمود، عبدالحليم|عبد الحلیم محمود]] تحقیق شده است. | ||
نوشتار حاضر شرحی بر کتاب «الحکم | نوشتار حاضر شرحی بر کتاب «الحکم العطائیةنوشته احمد بن محمد بن عبد الکریم بن عطاء الله(م 709ق) از بزرگان صوفیه مالکی مذهب است'''. <ref> مقدمه کتاب، ص 20-21 </ref> '''این کتاب علاوه بر ارزش ادبی از مهم‌ترین آثاری به شمار می‌رود که در تصوف به نگارش درآمده است.''' <ref> تقدیم، ص 10</ref> ''' | ||
کتاب حکم ابن عطا از کتاب‌های ارزشمندی در حوزه تصوف است که شروح متعددی بر آن نگاشته شده است. <ref> حبشى، عبد الله محمد ، ج2 ص 959- 963</ref> از جمله این شروح کتاب حاضر است. نویسنده خود شرح‌های | کتاب حکم ابن عطا از کتاب‌های ارزشمندی در حوزه تصوف است که شروح متعددی بر آن نگاشته شده است. <ref> حبشى، عبد الله محمد ، ج2 ص 959- 963</ref> از جمله این شروح کتاب حاضر است. نویسنده خود شرح‌های متعددی بر آن نگاشته که به دلایلی از بین رفته و تنها این شرح به دست رسیده است. <ref> مقدمه کتاب، ص 18</ref> بیان مناسبت سخن، اختصار در توضیح و سهولت در بیان از ویژگی‌هایی این شرح است <ref> رک: همان، ص 19 </ref> | ||
شارح در مقدمه‌ی اثر به تعریف طریقت و بیان حقیقت و مبانی تصوف و شخصیت شناسی نویسنده و معرفی کتاب پرداخته است. <ref> رک: همان، ص 19 -21 </ref> وی پس از ذکر فرازی از سخنان نویسند به شرح، توضیح و تبیین سخن آن پرداخته است. سخن نویسنده در شرح با قال شروع شده و با علامتی که زیر آن است از توضیحات شارح که با قلت شروع شده متمایز گردیده است. | شارح در مقدمه‌ی اثر به تعریف طریقت و بیان حقیقت و مبانی تصوف و شخصیت شناسی نویسنده و معرفی کتاب پرداخته است. <ref> رک: همان، ص 19 -21 </ref> وی پس از ذکر فرازی از سخنان نویسند به شرح، توضیح و تبیین سخن آن پرداخته است. سخن نویسنده در شرح با قال شروع شده و با علامتی که زیر آن است از توضیحات شارح که با قلت شروع شده متمایز گردیده است. | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۹
| حكم إبن عطاء الله | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زروق، احمد بن احمد (نویسنده) محمود، عبدالحليم (محقق) |
| ناشر | مؤسسة دار الشعب |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1405ق. = 1985م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
حکم ابن عطاء الله نوشته احمد بن احمد بن محمد فاسی معروف به زروق (846- 899ق) از عالمان فقه، اصول دین، ادبیات عرب و از بزرگان تصوف مالکی مذهب و پیرو طریقت شاذلیه است. کتاب یاد شده در برخی از منابع کتابشناسی تحت عنوان «الفتوحات الرحمانیة فی حل الفاظ الحکم العطائیة» آمده است. [۱]موضوع کتاب تصوف و عرفان است و توسط عبد الحلیم محمود تحقیق شده است.
نوشتار حاضر شرحی بر کتاب «الحکم العطائیةنوشته احمد بن محمد بن عبد الکریم بن عطاء الله(م 709ق) از بزرگان صوفیه مالکی مذهب است. [۲] این کتاب علاوه بر ارزش ادبی از مهم‌ترین آثاری به شمار می‌رود که در تصوف به نگارش درآمده است. [۳]
کتاب حکم ابن عطا از کتاب‌های ارزشمندی در حوزه تصوف است که شروح متعددی بر آن نگاشته شده است. [۴] از جمله این شروح کتاب حاضر است. نویسنده خود شرح‌های متعددی بر آن نگاشته که به دلایلی از بین رفته و تنها این شرح به دست رسیده است. [۵] بیان مناسبت سخن، اختصار در توضیح و سهولت در بیان از ویژگی‌هایی این شرح است [۶]
شارح در مقدمه‌ی اثر به تعریف طریقت و بیان حقیقت و مبانی تصوف و شخصیت شناسی نویسنده و معرفی کتاب پرداخته است. [۷] وی پس از ذکر فرازی از سخنان نویسند به شرح، توضیح و تبیین سخن آن پرداخته است. سخن نویسنده در شرح با قال شروع شده و با علامتی که زیر آن است از توضیحات شارح که با قلت شروع شده متمایز گردیده است.
محقق در پاورقی بیش از هر چیز به اختلاف عبارات در نسخ پرداخته و در موارد ضروری توضیحاتی راجع به افراد و یا عبارات مبهم داده است. [۸]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.
- حبشى، عبد الله محمد.جامع الشروح و الحواشي. ابوظبی، هيئة أبو ظبي للثقافة و التراث. 1427ق. چاپ دوم.
- سخاوى، محمد بن عبد الرحمن.الذيل التام على دول الإسلام. محقق: مروه، حسن اسماعيل. بیروت- کویت. دار إبن العماد- مكتبة دار العروبة. 1413ق.چاپ اول.
- ضيف، شوقى. تاريخ الأدب العربي. قم. ذوي القربى. 1428ق. چاپ دوم.
- بغدادى، اسماعيل.إيضاح المكنون في الذيل على كشف الظنون. بیروت. دار إحياء التراث العربي. بی‌تا. چاپ اول
- ابن عثمان. موفق الدین.مرشد الزوار الی قبور الابرار. محقق ابوبکر، محمد فتحی. قاهره. الدار المصرية اللبنانية. 1415ق. چاپ اول