۱۶۹
ویرایش
Fgarnezadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Fgarnezadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
اهمیت احادیث عایشه به عنوان یکی از مصادر مهم تاریخ اسلام و همچنین فهم بخشی از آیات قرآن و فقه، نویسنده را برآن داشته به هدف شناخت بهتر دوران حوادث و وقایع تاریخی اولیه تاریخ اسلام از زمان پیامبر(ص)تا بیعت با یزید بن معاویه، به بررسی احادیث عایشه بپردازد. او به ضرورت، این پژوهش را پیشدرآمدی بر پژوهش تاریخی مربوط به دوره اول تاریخ اسلام در نظر گرفته است. <ref> تمهید، ج1 ص 18 </ref> | اهمیت احادیث عایشه به عنوان یکی از مصادر مهم تاریخ اسلام و همچنین فهم بخشی از آیات قرآن و فقه، نویسنده را برآن داشته به هدف شناخت بهتر دوران حوادث و وقایع تاریخی اولیه تاریخ اسلام از زمان پیامبر(ص)تا بیعت با یزید بن معاویه، به بررسی احادیث عایشه بپردازد. او به ضرورت، این پژوهش را پیشدرآمدی بر پژوهش تاریخی مربوط به دوره اول تاریخ اسلام در نظر گرفته است. <ref> تمهید، ج1 ص 18 </ref> | ||
نویسنده در طرح مطالب خود را متعهد دانسته که در سخن از عائشه از پیروی احساسات و عواطف درونی خود پرهیز نماید و از او به عنوان همسر پیامبر(ص) با احترام یاد کند. وی بعد از بیان دشواری این پژوهش مطالب اساسی کتاب را با ذکر نسب عائشه آغاز کرده و به ولادت، ازدواج، سلوک و رفتار او با پیامبر(ص) پرداخته | نویسنده در طرح مطالب خود را متعهد دانسته که در سخن از عائشه از پیروی احساسات و عواطف درونی خود پرهیز نماید و از او به عنوان همسر پیامبر(ص) با احترام یاد کند. وی بعد از بیان دشواری این پژوهش مطالب اساسی کتاب را با ذکر نسب عائشه آغاز کرده و به ولادت، ازدواج، سلوک و رفتار او با پیامبر(ص) پرداخته <ref> مقدمه، ج1، ص13</ref> و در ادامه به روایاتی که تنها از عائشه روایت شده و همچنین روایات منتسب به او و برخی از صحابه پرداخته و ساختگی و جعلی بودن آنها را روشن کرده است. وی سپس از چگونگی بهرهبرداری مستشرقان از روایات ساختگی یاد شده سخن به میان آورده و روش حیلهگرانه آنها را در مقابله با اسلام با عنوان بحث علمی نشان داده است.<ref> تمهید، ج2، ص 351</ref> | ||
نویسنده نوشتن چنین اثری را برخلاف وحدت اسلامی و تلاشهای وحدتگرایانه علمای اسلام ندانسته بلکه تلاشی علمی حقیقت جویانه و وسیلهای در راستای آن معرفی کرده است. <ref> تمهید، ج1، ص 18-19</ref> | نویسنده نوشتن چنین اثری را برخلاف وحدت اسلامی و تلاشهای وحدتگرایانه علمای اسلام ندانسته بلکه تلاشی علمی حقیقت جویانه و وسیلهای در راستای آن معرفی کرده است. <ref> تمهید، ج1، ص 18-19</ref> |