رساله‌های سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی''' نوشته [[نعمت‌الله ولی|نورالدین شاه نعمت‌الله ولی]](731-834ق) از عرفای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری و سرسلسله‌ی فرقه صوفیه نعمت‌اللهی است. <ref> مقدمه، ص 3 و 8</ref> این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و توسط [[نوربخش، جواد|جواد نوربخش]] تحقیق و تصحیح‌شده است. | |||
'''رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی''' نوشته نورالدین شاه نعمت‌الله ولی(731-834ق) از عرفای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری و سرسلسله‌ی فرقه صوفیه نعمت‌اللهی است. <ref> مقدمه، ص 3 و 8</ref> این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و توسط جواد نوربخش تحقیق و تصحیح‌شده است. | |||
این کتاب مشتمل بر یک‌صد و بیست‌وهشت رساله از نویسنده به نثر عرفانی است. <ref> رک: همان، ص 20</ref> موضوع رساله‌های متنوع بوده و برای سهولت خوانندگان در بخش‌های متفاوت جمع‌آوری‌شده. <ref> رک: همان، ص22</ref> و ذیل یازده بخش قرارگرفته‌اند. رساله‌های کتاب پیرامون مسائل شریعت، طریقت، معرفت روح و نفس، موت و حیات، معارف الهی، وجود، حروف، علم و وحی و اصطلاحات صوفیه است. بخش پایانی این اثر به شرح فصوص الحکم ابن عربی اختصاص‌یافته است. | این کتاب مشتمل بر یک‌صد و بیست‌وهشت رساله از نویسنده به نثر عرفانی است. <ref> رک: همان، ص 20</ref> موضوع رساله‌های متنوع بوده و برای سهولت خوانندگان در بخش‌های متفاوت جمع‌آوری‌شده. <ref> رک: همان، ص22</ref> و ذیل یازده بخش قرارگرفته‌اند. رساله‌های کتاب پیرامون مسائل شریعت، طریقت، معرفت روح و نفس، موت و حیات، معارف الهی، وجود، حروف، علم و وحی و اصطلاحات صوفیه است. بخش پایانی این اثر به شرح فصوص الحکم ابن عربی اختصاص‌یافته است. | ||
نویسنده مطالب مختلف عرفانی کتاب را به نثری شیوا به نگارش درآورده و جای‌جای اثرش متضمن اشعاری عرفانی است. شاه نعمت‌الله در اشعار خود به نحوی از انحاء از اتحاد و وحدت ناظر و منظور یا شاهد و مشهود یا عاشق و معشوق سخن رانده است که در حقیقت بیان وحدت وجود است. اگرچه در بدو امر به نظر می‌رسد اشعار وی تکرار در سخن است با قدری تأمل می‌توان دید که او در احوال مختلف به بیان یک حقیقت واحد پرداخته و آن را در قالب‌های مختلف و به صورت‌های گوناگون درآورده و به فراخور استعداد مخاطبانش آنچه را به ذوق دریافته بازگو نموده است. <ref>رک: همان، ص18</ref> | نویسنده مطالب مختلف عرفانی کتاب را به نثری شیوا به نگارش درآورده و جای‌جای اثرش متضمن اشعاری عرفانی است. [[نعمت‌الله ولی|شاه نعمت‌الله]] در اشعار خود به نحوی از انحاء از اتحاد و وحدت ناظر و منظور یا شاهد و مشهود یا عاشق و معشوق سخن رانده است که در حقیقت بیان وحدت وجود است. اگرچه در بدو امر به نظر می‌رسد اشعار وی تکرار در سخن است با قدری تأمل می‌توان دید که او در احوال مختلف به بیان یک حقیقت واحد پرداخته و آن را در قالب‌های مختلف و به صورت‌های گوناگون درآورده و به فراخور استعداد مخاطبانش آنچه را به ذوق دریافته بازگو نموده است. <ref>رک: همان، ص18</ref> | ||
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۵
| رساله‌های سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نعمت‌الله ولی، نعمت‌الله بن عبدالله (نویسنده) نوربخش، جواد (محقق) |
| ناشر | خانقاه نعمت اللهی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1357ش |
| چاپ | دوم |
| موضوع | تصوف، آداب طريقت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 4 |
| کد کنگره | /ن7ر5 / 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی نوشته نورالدین شاه نعمت‌الله ولی(731-834ق) از عرفای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری و سرسلسله‌ی فرقه صوفیه نعمت‌اللهی است. [۱] این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و توسط جواد نوربخش تحقیق و تصحیح‌شده است.
این کتاب مشتمل بر یک‌صد و بیست‌وهشت رساله از نویسنده به نثر عرفانی است. [۲] موضوع رساله‌های متنوع بوده و برای سهولت خوانندگان در بخش‌های متفاوت جمع‌آوری‌شده. [۳] و ذیل یازده بخش قرارگرفته‌اند. رساله‌های کتاب پیرامون مسائل شریعت، طریقت، معرفت روح و نفس، موت و حیات، معارف الهی، وجود، حروف، علم و وحی و اصطلاحات صوفیه است. بخش پایانی این اثر به شرح فصوص الحکم ابن عربی اختصاص‌یافته است.
نویسنده مطالب مختلف عرفانی کتاب را به نثری شیوا به نگارش درآورده و جای‌جای اثرش متضمن اشعاری عرفانی است. شاه نعمت‌الله در اشعار خود به نحوی از انحاء از اتحاد و وحدت ناظر و منظور یا شاهد و مشهود یا عاشق و معشوق سخن رانده است که در حقیقت بیان وحدت وجود است. اگرچه در بدو امر به نظر می‌رسد اشعار وی تکرار در سخن است با قدری تأمل می‌توان دید که او در احوال مختلف به بیان یک حقیقت واحد پرداخته و آن را در قالب‌های مختلف و به صورت‌های گوناگون درآورده و به فراخور استعداد مخاطبانش آنچه را به ذوق دریافته بازگو نموده است. [۴]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن