فقه الصادق (روحانی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ فقه الصادق(روحانی، محمد صادق) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به فقه الصادق (روحانی) منتقل کرد) |
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۲۱
فقه الصادق(روحانی، محمد صادق) | |
---|---|
پدیدآوران | روحانی، محمد صادق (نويسنده) جمع من الفضلاء (گردآورنده) |
عنوانهای دیگر | تبصره المتعلمین فی احکام الدین. شرح |
ناشر | آيين دانش |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1435ق - 2014م |
چاپ | 5 |
موضوع | علامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726 ق. تبصره المتعلمین فی احکام الدین - نقد و تفسیر - فقه جعفری - قرن 7ق. |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 41 |
کد کنگره | /ع8 ت2024 182/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فقه الصادق، عنوان مجموعه فقهی 41 جلدی سید محمدصادق روحانی است که در آن یک دوره کامل فقه را بیان کرده است. یکی از موسوعههای مهم فقهی که در دوران معاصر نگارش یافته است، کتاب «فقه الصادق» است[۱].
این کتاب در چاپ قبلی در 26 جلد انتشار یافته بوده، ولی در چاپ حاضر، به دلیل تحقیقات انجامگرفته در آ ن به 41 جلد رسیده است. «فقه الصادق» در اواخر مهر 1387 برابر با شوال 1429 به بازار عرضه شد[۲].
مباحث این کتاب – که شرحی بر تبصره علامه حلی است - بهترتیب متداول متون فقهی آمده است. مؤلف از ابواب مربوط به عتق به دلیل عدم نیاز، بحث نکرده است و در جلد 17 رساله تقیه و در جلد 27 آن، رساله لا ضرر درج شده است. نکته دیگر اینکه، مباحث مربوط به مکاسب، در بسیاری از موارد همانند تعلیقه نویسنده بر مکاسب (منهاج الفقاهه) است و چون تاریخ نوشتن منهاج الفقاهه معلوم نیست، نمیتوان گفت کدامیک از دیگری اقتباس شده است[۳].
امتیازات کتاب
اصولا تألیف چنین مجموعه بزرگی، دلیل بر علو همت و پشتکار و توفیق نویسنده آن است و به همین جهت، تعداد فقهایی که پس از تألیف جواهر موفق به نگارش یک دوره فقهی شدهاند، بسیار اندک است. با توجه به ویژگیهای ذیل میتوان کتاب فقه الصادق را یکی از موسوعات ارزنده فقهی و شاید ارزندهترین دوره کامل فقهی بعد از جواهر نامید. ویژگیهای فقه الصادق ازاینقرار است:
- شیوایی متن و روشن بودن مباحث؛
- اتقان در محتوای مباحث؛
- ابتنای مباحث فقه بر علم اصول؛
- دستهبندی روایات و ادله؛
- توجه به آرای مختلف؛
- نوآوری[۴].
فقه الصادق، نظریات مخالف مشهور و نوآوریهای متعددی دارد؛ مانند اینکه مؤلف وقت مغرب را استتار قرص میداند، خواندن سوره کامل را در نماز واجب نمیداند، همه گناهان را کبیره میداند، جهاد ابتدایی را در زمان غیبت مشروع میداند، مجرد خلوت با نامحرم را حرام نمیداند، ولایت پدر و جد را بر دختر باکره رشیده قبول ندارد، ذبیحه اهل کتاب را با احراز تسمیه حلال میداند و...[۵].
پانویس
منابع مقاله
رفیعپور، سید محمدمهدی، «نگاهی کوتاه به موسوعه فقه الصادق»، فصلنامه تخصصی فقه اهلبیت(ع) تابستان و پاییز 1388، شماره 58 و 59 (12 صفحه، از 343 تا 354).