المعجم الاشتقاقي الموصل لألفاظ القرآن الکريم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'واژه نامه' به 'واژه‌نامه')
    جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|المعجم (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|المعجم (ابهام زدایی)}}
       
       
    '''المعجم الاشتقاقي الموصل لألفاظ القرآن الكريم،''' اثر [[جبل، محمد حسن|محمد حسن حسن جبل]]، معجم مفردات قرآن کریم است که به‌صورت لغوی و تفسیری، به بررسی اصل الفاظ و ارتباطات اشتقاقی مفردات قرآن کریم، پرداخته است.
    '''المعجم الاشتقاقي الموصل لألفاظ القرآن الكريم،''' اثر [[جبل، محمد حسن|محمد حسن حسن جبل]]، معجم مفردات قرآن کریم است که به‌صورت لغوی و تفسیری، به بررسی اصل الفاظ و ارتباطات اشتقاقی مفردات قرآن کریم، پرداخته است.

    نسخهٔ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۴

    المعجم الاشتقاقي الموصل لألفاظ القرآن الکریم
    المعجم الاشتقاقي الموصل لألفاظ القرآن الکريم
    پدیدآورانجبل، محمد حسن (نویسنده)
    ناشرمکتبة الآداب
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر2010م.
    چاپچاپ یکم
    شابک978-977-468-231-2
    موضوعقرآن - واژه‌نامه‎‌‌ها قرآن -- مسائل لغوی
    زبانعربی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ج‎‏2‎‏م‎‏6 / 67 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المعجم الاشتقاقي الموصل لألفاظ القرآن الكريم، اثر محمد حسن حسن جبل، معجم مفردات قرآن کریم است که به‌صورت لغوی و تفسیری، به بررسی اصل الفاظ و ارتباطات اشتقاقی مفردات قرآن کریم، پرداخته است.

    نویسنده اشتقاق را کامل‌ترین روش در تعریف مدلولات الفاظ دانسته؛ زیرا بر پایه استمداد معانی الفاظ از استعمال عرب، استوار است و شکی نیست که کاربرد عرب فلان لفظ را در فلان معنا، حجت است؛ چون آنها اهل زبان یادشده‌اند و علمای پیشین لغت با عرب معاشرت داشته و مقاصد آنها را در کاربرد مفردات و عبارات شناخته و در معاجم خویش رصد نموده‌اند[۱].

    آنچه باعث اهمیت کتاب می‌شود، آن است که نویسنده پیش از بررسی معانی مفردات قرآن کریم، دو محور زیر را در نظر داشته است:

    1. مجموعه‌ای از کلمات و عبارات واقعی که مورد استعمال عرب، در نثر و شعر بوده و لغویون آن را در معاجم قدیمی، ثبت نموده و علمای لغت متقدم، به تفسیر آنها پرداخته‌اند؛ این در واقع، بیانی است برای استعمالات لغوی عرب که در معنای محوری جامع، مورد استنباط قرار گرفته و در محور دوم، به آن پرداخته شده است.
    2. بررسی معنای محوری جامع معانی کلمات و عباراتی که عرب آن را در عصر احتجاج، مورد استعمال قرار داده و از آن ترکیب، استفاده کرده است که در محور قبل، به آن اشاره شد[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ج1، ص9
    2. ر.ک: همان، ص14-15

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها