شرح أسماء الله الحسنی (زروق): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[زروق، احمد بن احمد| زروق]]، پایان نگارش کتاب «شرح أسماء الله الحسنی» را در سال 1277ق، ثبت کرده است<ref>ر.ک: همان، ص174</ref>. | [[زروق، احمد بن احمد| زروق]]، پایان نگارش کتاب «شرح أسماء الله الحسنی» را در سال 1277ق، ثبت کرده است<ref>ر.ک: همان، ص174</ref>. | ||
نویسنده در خاتمه افزوده که بیشتر مطالب مربوط به آثار اسماء و صفات الهی را از کتاب [[كيمياء السعادة]]، نوشته [[ابن عربی، محمد بن علی| | نویسنده در خاتمه افزوده که بیشتر مطالب مربوط به آثار اسماء و صفات الهی را از کتاب [[كيمياء السعادة]]، نوشته [[ابن عربی، محمد بن علی| ابن عربی]] و برخی از آن را از کتاب ابوالعباس بونی استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان، ص171</ref>. | ||
زروق، همسو با گرایش عرفانی‌اش، آموزش را ناقص شمرده و فتح و الهام را برتر از آن دانسته؛ «لأنّ التعليم ناقص بخلاف الفتح و الإلهام»<ref>ر.ک: همان</ref>. | زروق، همسو با گرایش عرفانی‌اش، آموزش را ناقص شمرده و فتح و الهام را برتر از آن دانسته؛ «لأنّ التعليم ناقص بخلاف الفتح و الإلهام»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۱
| شرح أسماء الله الحسنی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زروق، احمد بن احمد (نویسنده) یوسف احمد (محقق) |
| ناشر | دارالکتب العلمیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1428ق. = 2007م. |
| چاپ | یکم |
| موضوع | خداشناسی عرفانی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ز4ش4 / 219/9 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح أسماء الله الحسنی، نوشته محدّث مالکی و صوفی مغربی قرن نهم هجری قمری، احمد بن احمد برنسی فاسی مشهور به زروق (846-899ق)، در موضوع خداشناسی روایی - عرفانی است که به‌ضمیمه کتاب دیگرش در همین موضوع به نام شرح منظومة الدمياطي لخواصّ أسماء الله منتشر شده است.
شرح أسماء الله الحسنی
احمد بن احمد زروق روایت «إنّ لله تسعة و تسعين اسماً مَن أحصاها دخل الجنّة» را صحیح دانسته، ولی تفسیر 99 اسم داشتن را به معنای انحصار اسماء و صفات الهی در آن عدد انکار کرده و تفسیر صحیح را عبارت از حصر پاداش بهشت برای دانستن آن تعداد از اسماء الله الحسنی دانسته است[۱]. او مطالبش را هماهنگ با روایت 99 اسم، با اسم جلاله «الله» آغاز کرده است[۲] و با اسم «صبور» پایان داده است[۳].
زروق، پایان نگارش کتاب «شرح أسماء الله الحسنی» را در سال 1277ق، ثبت کرده است[۴].
نویسنده در خاتمه افزوده که بیشتر مطالب مربوط به آثار اسماء و صفات الهی را از کتاب كيمياء السعادة، نوشته ابن عربی و برخی از آن را از کتاب ابوالعباس بونی استفاده کرده است[۵].
زروق، همسو با گرایش عرفانی‌اش، آموزش را ناقص شمرده و فتح و الهام را برتر از آن دانسته؛ «لأنّ التعليم ناقص بخلاف الفتح و الإلهام»[۶].
شرح منظومة الدمياطي لخواصّ أسماء الله
کتاب ضمیمه که در متن نسخه حاضر به اسم خواصّ نظم الشيخ نورالدين الدمياطي شرح الإمام احمد بن احمد بن محمد بن عيسی البرنسي الفاسي المعروف بزروق نامیده شده[۷]، شرحی در مورد خصوصیات و آثار اسماء و صفات الهی مطرح‌شده در منظومه عرفانی نورالدین دمیاطی برای بهره‌مندی عملی در اصلاح و حلّ مشکلات است[۸].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.