شرح القواعد البصرویة في النحو: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شرح القواعد البصرویة في النحو'''، نوشتۀ علی بن خلیل بن احمد بن سالم علاءالدین بصروی(950ق) است که در شرح قواعد بصرویه در نحو از محمد بن عبدالرحمن بن عمر قرشی بصروی دمشقی شافعی –معروف به | '''شرح القواعد البصرویة في النحو'''، نوشتۀ [[بصروی، علی بن خلیل|علی بن خلیل بن احمد بن سالم علاءالدین بصروی]](950ق) است که در شرح قواعد بصرویه در نحو از [[محمد بن عبدالرحمن بن عمر قرشی بصروی دمشقی شافعی]] –معروف به شمس‌الدین- (794-871ق)، تألیف شده است. | ||
مصنف همه باب‌های کتابش را با روش ساده، روشن، تهی از گره‌های لفظی و تهی از مسائل خلافی نحویان و تأویل‌ها و دلیل تراشی‌هایشان نوشته و تنظیم کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 28</ref>این کتاب با تحقیق و پاورقی‌های عزام عمر شجراوی چاپ گردیده است. وی زندگی و آثار | مصنف همه باب‌های کتابش را با روش ساده، روشن، تهی از گره‌های لفظی و تهی از مسائل خلافی نحویان و تأویل‌ها و دلیل تراشی‌هایشان نوشته و تنظیم کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 28</ref>این کتاب با تحقیق و پاورقی‌های [[شجراوی، عزام عمر|عزام عمر شجراوی]] چاپ گردیده است. وی زندگی و آثار شمس‌الدین و [[بصروی، علی بن خلیل|علاءالدین بصروی]] را شرح کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص 9و16</ref> | ||
محقق با آوردن شواهدی از آرای مصنف و بهره‌گیری وی از مصطلحاتی که در مکتب بصره متداول است، گرایش نحویش را به سوی بصریون می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 25-22</ref>مصنف، خود به ساده‌سازی و آسان‌نمودن متن برای محصلان سخن گفته است همچنین، در این‌باره، می‌توان از متن کتاب گواه آورد؛ تبویب مادۀ کتاب؛ بسندگی مؤلف به قواعد نحوی که مسلم گرفته شده‌اند؛ اسلوب او در عرضه مسائل نحو و قواعد آن؛ نوشتن کتاب ویژۀ محصلان؛ بهره‌گیری بسیار از آیه‌های قرآن، حدیث‌های نبوی و شواهد شعری.<ref>ر.ک: همان، ص 31-29</ref> | محقق با آوردن شواهدی از آرای مصنف و بهره‌گیری وی از مصطلحاتی که در مکتب بصره متداول است، گرایش نحویش را به سوی بصریون می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 25-22</ref>مصنف، خود به ساده‌سازی و آسان‌نمودن متن برای محصلان سخن گفته است همچنین، در این‌باره، می‌توان از متن کتاب گواه آورد؛ تبویب مادۀ کتاب؛ بسندگی مؤلف به قواعد نحوی که مسلم گرفته شده‌اند؛ اسلوب او در عرضه مسائل نحو و قواعد آن؛ نوشتن کتاب ویژۀ محصلان؛ بهره‌گیری بسیار از آیه‌های قرآن، حدیث‌های نبوی و شواهد شعری.<ref>ر.ک: همان، ص 31-29</ref> | ||
محقق به مناسبت اشاره‌ای که در نسخه‌های کتاب از آسان‌سازی دانش نحو سخن رفته است، بابی را با همین مضمون و با تکیه بر نوشته‌های بزرگان نحو و نیز با اشاره به کتاب المفصل –از زمخشری- و شرح قطر الندی | محقق به مناسبت اشاره‌ای که در نسخه‌های کتاب از آسان‌سازی دانش نحو سخن رفته است، بابی را با همین مضمون و با تکیه بر نوشته‌های بزرگان نحو و نیز با اشاره به کتاب [[المفصل في صنعة الإعراب|المفصل]] –از [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]]- و [[شرح قطر الندی و بل الصدی|شرح قطر الندی]] – از [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] و [[المصباح فی النحو]] –از [[مطرزی، ناصر بن عبدالسید|مطرزی]]- به کتاب اضافه کرده است. <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 6</ref> | ||
فهرست محتوا، آیات، روایات، اشعار، اعلام و منابع در پایان کتاب آمده است. | فهرست محتوا، آیات، روایات، اشعار، اعلام و منابع در پایان کتاب آمده است. | ||
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴
| شرح القواعد البصرویة في النحو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بصروی، علی بن خلیل (نويسنده) شجراوی، عزام عمر (محقق) |
| ناشر | دار البشير ** مؤسسة الرسالة |
| مکان نشر | اردن - عمان ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1421ق - 2000م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح القواعد البصرویة في النحو، نوشتۀ علی بن خلیل بن احمد بن سالم علاءالدین بصروی(950ق) است که در شرح قواعد بصرویه در نحو از محمد بن عبدالرحمن بن عمر قرشی بصروی دمشقی شافعی –معروف به شمس‌الدین- (794-871ق)، تألیف شده است.
مصنف همه باب‌های کتابش را با روش ساده، روشن، تهی از گره‌های لفظی و تهی از مسائل خلافی نحویان و تأویل‌ها و دلیل تراشی‌هایشان نوشته و تنظیم کرده است.[۱]این کتاب با تحقیق و پاورقی‌های عزام عمر شجراوی چاپ گردیده است. وی زندگی و آثار شمس‌الدین و علاءالدین بصروی را شرح کرده است.[۲]
محقق با آوردن شواهدی از آرای مصنف و بهره‌گیری وی از مصطلحاتی که در مکتب بصره متداول است، گرایش نحویش را به سوی بصریون می‌داند.[۳]مصنف، خود به ساده‌سازی و آسان‌نمودن متن برای محصلان سخن گفته است همچنین، در این‌باره، می‌توان از متن کتاب گواه آورد؛ تبویب مادۀ کتاب؛ بسندگی مؤلف به قواعد نحوی که مسلم گرفته شده‌اند؛ اسلوب او در عرضه مسائل نحو و قواعد آن؛ نوشتن کتاب ویژۀ محصلان؛ بهره‌گیری بسیار از آیه‌های قرآن، حدیث‌های نبوی و شواهد شعری.[۴]
محقق به مناسبت اشاره‌ای که در نسخه‌های کتاب از آسان‌سازی دانش نحو سخن رفته است، بابی را با همین مضمون و با تکیه بر نوشته‌های بزرگان نحو و نیز با اشاره به کتاب المفصل –از زمخشری- و شرح قطر الندی – از ابن هشام و المصباح فی النحو –از مطرزی- به کتاب اضافه کرده است. [۵]
فهرست محتوا، آیات، روایات، اشعار، اعلام و منابع در پایان کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.