مجموعة في النحو: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # متن کتاب.
    # متن کتاب.
    # بی‌نام، «الكافية (في علم النحو) و الشافية (في علمي التصريف و الخط)»، برگرفته از دانشنامه تخصصی کتاب‌شناسی و زندگی‌نامه ویکی‌نور، به آدرس:
    # بی‌نام، «[[الكافية (في علم النحو) و الشافية (في علمي التصريف و الخط)]]»
    #:https://wikinoor.ir/
    # کاشیان، ایران‌ناز، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامى»، زیر نظر سید‌ ‎کاظم موسوی بجنوردى و همکاران، چاپ دوم، تهران، 1377.
    # کاشیان، ایران‌ناز، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامى»، زیر نظر سید‌ ‎کاظم موسوی بجنوردى و همکاران، چاپ دوم، تهران، 1377.



    نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹

    مجموعة في النحو
    مجموعة في النحو
    پدیدآورانابن حاجب، عثمان بن عمر (نويسنده) برکلی، محمد بن پیر علی (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرالإظهار ** العوامل ** الکافیة ** تشتمل‌ علی‌ ثلاث‌ رسا‌ئل‌: الکافیة لإبن الحاجب و الإظهار و العوامل للبرکري
    سال نشر1302ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مجموعة في النحو، مجموعه‌ای است از سه رساله در علم نحو و موضوعات مربوط به آن از ابوعمرو عثمان بن حاجب و محمد بن پیرعلی برکلی.

    این رسائل، بدون ذکر هیچ‌گونه مقدمه و توضیحی در ابتدای آنها، در مجموعه حاضر، گردآوری شده است. رسائل مذکور در کتاب به‌ترتیب عبارتند از:

    1. «الكافية»: که نام کامل آن، «كافية ذوي الأرب في معرفة كلام العرب» و نوشته ابوعمر عثمان بن حاجب نحوى (متوفاى 346ق) می‌باشد. ایجاز غیر مخل، تبویب جالب و استحکام متن، از مزایاى نسبى این رساله بر تألیفات پیش از خود مى‌باشد که سبب گشته از دیرباز تاکنون به‌عنوان متن درسى در حوزه‌هاى علمیه اسلامى مطرح شده و شروح فراوانى بر آن‌ نگاشته شود. نکته‌اى که باید بر آن تأکید شود، این است که خود ابن حاجب هم با دیگر آثار علمى خود، بر قوام این اثر افزوده است؛ زیرا وى با آگاهى از امعان نظر علما نسبت به کتابش، اولا کافیه را شرح نموده و ثانیا به نظم درآورده و در آخر هم بر این نظم، شرح دیگرى زده است[۱].
      ابن حاجب شهرت فراگیر خویش را مدیون این کتاب مى‌باشد. در روزگار او جدال میان دو مکتب بصره و کوفه فروکش کرده بود و کسى نسبت به این یا آن مکتب تعصبى به خرج نمى‌داد؛ به همین جهت وى به‌آسانى توانسته است معقول‌ترین و مقبول‌ترین دیدگاه‌ها را فراهم آورده و با هوشمندى و زبردستى، آن مجموعه را پیوستگى و انسجام بخشد و به مذاق دانش‌طلبان، شیرین سازد. این شیوه، در اثر حاضر، به‌نیکى آشکار است[۲].
    2. «الإظهار»: اثر محمد بن پیرعلی برکلی، رساله‌ای است کوتاه و مختصر، که نویسنده در آن، در سه باب، به معرفی عامل، معمول و عمل (اعراب) پرداخته است[۳].
    3. «العوامل»: اثر محمد بن پیرعلی برکلی، رساله‌ای است کوتاه‌تر و مختصرتر از رساله پیشین که برکلی در آن، عواملی که در اعراب کلمه، مؤثر بوده و باعث تغییر آن می‌شوند را معرفی کرده است[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: بی‌نام
    2. ر.ک: کاشیان، ایران‌ناز، ج3، ص297
    3. ر.ک: متن کتاب، ص46
    4. ر.ک: همان، ص90

    منابع مقاله

    1. متن کتاب.
    2. بی‌نام، «الكافية (في علم النحو) و الشافية (في علمي التصريف و الخط)»
    3. کاشیان، ایران‌ناز، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامى»، زیر نظر سید‌ ‎کاظم موسوی بجنوردى و همکاران، چاپ دوم، تهران، 1377.

    وابسته‌ها