الأصول النحویة و الصرفیة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}
    }}


    '''الأصول النحوية و الصرفية في «الحجة» لأبي‌علي الفارسي'''، اثر محمد عبدالله قاسم، پژوهشی است پیرامون اصول نحوی و صرفی در کتاب «الحجة» ابوعلی فارسی.
    '''الأصول النحوية و الصرفية في «الحجة» لأبي‌علي الفارسي'''، اثر [[قاسم، محمد عبدالله|محمد عبدالله قاسم،]] پژوهشی است پیرامون اصول نحوی و صرفی در کتاب «[[الحجة للقرّاء السبعة|الحجة]]» [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]].


    ابوعلی حسن بن احمد فارسی، یکی از بهترین علمای زبان عربی در قرن چهارم هجری است که زندگی خود را وقف پرداختن به علم صرف و نحو و قرائت نمود و کتاب «الحجة» یکی از بهترین آثار او و در واقع، یکی از بهترین آثاری است که در علم احتجاج، نوشته شده است. به اعتقاد نویسنده، اگر کسی «الحجة» ابوعلی فارسی در احتجاج را مانند «الكتاب» سیبویه در علم نحو، از جهت اشتمال آن بر اصول و مبانی علمی، فراوانی نقل از آن، کثرت اعتماد بر آن و تکیه بر عقاید صاحب آن و نهضت تصنیفی که بر اساس آن به وجود آمده بداند، در این عقیده خود، دچار غلو و اسراف نشده و عقیده و نظر صحیحی را برگزیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>.
    [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی حسن بن احمد فارسی]]، یکی از بهترین علمای زبان عربی در قرن چهارم هجری است که زندگی خود را وقف پرداختن به علم صرف و نحو و قرائت نمود و کتاب «[[الحجة للقرّاء السبعة|الحجة]]» یکی از بهترین آثار او و در واقع، یکی از بهترین آثاری است که در علم احتجاج، نوشته شده است. به اعتقاد نویسنده، اگر کسی «[[الحجة للقرّاء السبعة|الحجة]]» [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]] در احتجاج را مانند «[[كتاب سيبويه و يليه تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب|الكتاب]]» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] در علم نحو، از جهت اشتمال آن بر اصول و مبانی علمی، فراوانی نقل از آن، کثرت اعتماد بر آن و تکیه بر عقاید صاحب آن و نهضت تصنیفی که بر اساس آن به وجود آمده بداند، در این عقیده خود، دچار غلو و اسراف نشده و عقیده و نظر صحیحی را برگزیده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>.


    به دلیل مقام مذکور برای ابوعلی فارسی و جایگاه والای کتاب او، نویسنده در اثر حاضر، به استخراج اصول نحوی و صرفی که ابوعلی بر اساس آنها آراء و احکام خود را صادر کرده و بررسی موضع نحویون نسبت به قرائاتی که بر غیر قیاس‌های بصریون می‌باشد، پرداخته و معجمی برای آراء و نظریات ابوعلی، تهیه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.
    به دلیل مقام مذکور برای [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]] و جایگاه والای کتاب او، نویسنده در اثر حاضر، به استخراج اصول نحوی و صرفی که [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی]] بر اساس آنها آراء و احکام خود را صادر کرده و بررسی موضع نحویون نسبت به قرائاتی که بر غیر قیاس‌های بصریون می‌باشد، پرداخته و معجمی برای آراء و نظریات [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی]]، تهیه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.


    وی مطالب کتاب را در سه باب، به شرح ذیل، تنظیم نموده است:
    وی مطالب کتاب را در سه باب، به شرح ذیل، تنظیم نموده است:
    باب نخست، به بررسی و معرفی شخصیت ابوعلی و بررسی کتاب «الحجة» وی، اختصاص یافته است. در قسمی از این فصل، به معرفی آثار چاپ‌شده، خطی، مفقود و منسوب به ابوعلی پرداخته شده و به محتوای این آثار و رویکرد وی در نگارش آنها، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. باب دوم، به بیان اصول نحوی و صرفی کتاب «الحجة» اختصاص یافته<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> و در باب سوم، به بررسی آراء و نظریات نحوی و صرفی ابوعلی در این کتاب، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.
     
    باب نخست، به بررسی و معرفی شخصیت [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی]] و بررسی کتاب «[[الحجة للقرّاء السبعة|الحجة]]» وی، اختصاص یافته است. در قسمی از این فصل، به معرفی آثار چاپ‌شده، خطی، مفقود و منسوب به ابوعلی پرداخته شده و به محتوای این آثار و رویکرد وی در نگارش آنها، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. باب دوم، به بیان اصول نحوی و صرفی کتاب «[[الحجة للقرّاء السبعة|الحجة]]» اختصاص یافته<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> و در باب سوم، به بررسی آراء و نظریات نحوی و صرفی ابوعلی در این کتاب، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.


    از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که نویسنده در برخی از قسمت‌های آن، بعضی از مطالب و مباحثی که شرح‌حال‌نویسان در نگارش احوال ابوعلی فارسی و یا آثار وی، از قلم انداخته‌اند و یا در انتساب اثری به وی، دچار اشتباه شده‌اند را تذکر داده و تصحیح نموده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>.
    از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که نویسنده در برخی از قسمت‌های آن، بعضی از مطالب و مباحثی که شرح‌حال‌نویسان در نگارش احوال ابوعلی فارسی و یا آثار وی، از قلم انداخته‌اند و یا در انتساب اثری به وی، دچار اشتباه شده‌اند را تذکر داده و تصحیح نموده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>.

    نسخهٔ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۸

    الأصول النحویة و الصرفیة
    الأصول النحویة و الصرفیة
    پدیدآورانقاسم، محمد عبدالله (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرفی "الحجه" لابی علی الفارسی (ت 377ه)
    ناشردار البشائر
    مکان نشرسوریه - دمشق
    سال نشر1429ق - 2008م
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    /ف2 ح3087 75/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الأصول النحوية و الصرفية في «الحجة» لأبي‌علي الفارسي، اثر محمد عبدالله قاسم، پژوهشی است پیرامون اصول نحوی و صرفی در کتاب «الحجة» ابوعلی فارسی.

    ابوعلی حسن بن احمد فارسی، یکی از بهترین علمای زبان عربی در قرن چهارم هجری است که زندگی خود را وقف پرداختن به علم صرف و نحو و قرائت نمود و کتاب «الحجة» یکی از بهترین آثار او و در واقع، یکی از بهترین آثاری است که در علم احتجاج، نوشته شده است. به اعتقاد نویسنده، اگر کسی «الحجة» ابوعلی فارسی در احتجاج را مانند «الكتاب» سیبویه در علم نحو، از جهت اشتمال آن بر اصول و مبانی علمی، فراوانی نقل از آن، کثرت اعتماد بر آن و تکیه بر عقاید صاحب آن و نهضت تصنیفی که بر اساس آن به وجود آمده بداند، در این عقیده خود، دچار غلو و اسراف نشده و عقیده و نظر صحیحی را برگزیده است[۱].

    به دلیل مقام مذکور برای ابوعلی فارسی و جایگاه والای کتاب او، نویسنده در اثر حاضر، به استخراج اصول نحوی و صرفی که ابوعلی بر اساس آنها آراء و احکام خود را صادر کرده و بررسی موضع نحویون نسبت به قرائاتی که بر غیر قیاس‌های بصریون می‌باشد، پرداخته و معجمی برای آراء و نظریات ابوعلی، تهیه کرده است[۲].

    وی مطالب کتاب را در سه باب، به شرح ذیل، تنظیم نموده است:

    باب نخست، به بررسی و معرفی شخصیت ابوعلی و بررسی کتاب «الحجة» وی، اختصاص یافته است. در قسمی از این فصل، به معرفی آثار چاپ‌شده، خطی، مفقود و منسوب به ابوعلی پرداخته شده و به محتوای این آثار و رویکرد وی در نگارش آنها، اشاره شده است[۳]. باب دوم، به بیان اصول نحوی و صرفی کتاب «الحجة» اختصاص یافته[۴] و در باب سوم، به بررسی آراء و نظریات نحوی و صرفی ابوعلی در این کتاب، پرداخته شده است[۵].

    از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که نویسنده در برخی از قسمت‌های آن، بعضی از مطالب و مباحثی که شرح‌حال‌نویسان در نگارش احوال ابوعلی فارسی و یا آثار وی، از قلم انداخته‌اند و یا در انتساب اثری به وی، دچار اشتباه شده‌اند را تذکر داده و تصحیح نموده است[۶].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص7
    2. ر.ک: همان، ص8
    3. ر.ک: همان، ص10
    4. ر.ک: همان، ص11
    5. ر.ک: همان، ص13
    6. ر.ک: همان، ص10

    منابع مقاله

    مقدمه.

    وابسته‌ها