التحفة السنیة لمعرفة معانی الحروف النحویة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التحفة السنية لمعرفة معاني الحروف النحوية'''، اثر سید عبدالرحمن بن احمد ابو طالب (1340-1427ق) است که با مقدمه و اهتمام ابراهیم ابوطالب چاپ شده است. این کتاب در موضوع دانش نحو و دانش بلاغت از مجرای حرف است. | '''التحفة السنية لمعرفة معاني الحروف النحوية'''، اثر [[ابو طالب، عبد الرحمن بن احمد|سید عبدالرحمن بن احمد ابو طالب]] (1340-1427ق) است که با مقدمه و اهتمام [[ابو طالب، ابراهیم|ابراهیم ابوطالب]] چاپ شده است. این کتاب در موضوع دانش نحو و دانش بلاغت از مجرای حرف است. | ||
حرف چنانچه بر معنایی در غیر خودش دلالت کند، حرف معنا نامیده می‌شود. این، همان نامی است که نحویان بر آن گذارده‌اند. برای این حروف پیوند ثابتی نسبت به فهم معنا و استنباط احکام از نصوص قرآن است که با روش اجتهادی به دست می‌آید؛ چراکه فهم بسیاری از قضایای دلالی و مسائل فقهی به فهم دلالی حروف در نص بازمی‌گردد. برای همین است که به حروف معانی تعبیر می‌شوند<ref>ر.ک: افتتاحیه، ص6</ref>. | حرف چنانچه بر معنایی در غیر خودش دلالت کند، حرف معنا نامیده می‌شود. این، همان نامی است که نحویان بر آن گذارده‌اند. برای این حروف پیوند ثابتی نسبت به فهم معنا و استنباط احکام از نصوص قرآن است که با روش اجتهادی به دست می‌آید؛ چراکه فهم بسیاری از قضایای دلالی و مسائل فقهی به فهم دلالی حروف در نص بازمی‌گردد. برای همین است که به حروف معانی تعبیر می‌شوند<ref>ر.ک: افتتاحیه، ص6</ref>. | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۱
| التحفة السنیة لمعرفة معانی الحروف النحویة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابو طالب، عبد الرحمن بن احمد (نويسنده)
ابو طالب، ابراهیم (مقدمه نويس) ابو طالب، ابراهیم (مصحح) |
| سال نشر | 1431ق - 2010م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التحفة السنية لمعرفة معاني الحروف النحوية، اثر سید عبدالرحمن بن احمد ابو طالب (1340-1427ق) است که با مقدمه و اهتمام ابراهیم ابوطالب چاپ شده است. این کتاب در موضوع دانش نحو و دانش بلاغت از مجرای حرف است.
حرف چنانچه بر معنایی در غیر خودش دلالت کند، حرف معنا نامیده می‌شود. این، همان نامی است که نحویان بر آن گذارده‌اند. برای این حروف پیوند ثابتی نسبت به فهم معنا و استنباط احکام از نصوص قرآن است که با روش اجتهادی به دست می‌آید؛ چراکه فهم بسیاری از قضایای دلالی و مسائل فقهی به فهم دلالی حروف در نص بازمی‌گردد. برای همین است که به حروف معانی تعبیر می‌شوند[۱].
امتیاز این کتاب در روانی متن آن و خالی بودنش از گره‌های مبنایی و لغوی است و اینکه اولویت در استشهاد را در درجه اول به قرآن، سپس به حدیث نبوی، آنگاه به سخن کهنه و تازه عرب داده است. کتاب در عین روانی‌اش برای فهم محصلان، مرجعی نیز برای ادیبان است[۲].
مصنف در کتابش به روش عصر خویش و به راه پیشینیان، تعداد بسیاری از حروف را آورده و شرح کرده است و برحسب الفبای ابجدی مرتبشان ساخته است[۳].
محقق پس از افتتاحیه، مفصلا به شرح زندگی نویسنده و عمل خویش در کتاب حاضر پرداخته است.
پانویس
منابع مقاله
افتتاحیه.