جریانشناسی انتقادی عرفانهای نوظهور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''جریانشناسی انتقادی عرفانهای نوظهور'''، نوشته حمیدرضا مظاهری سیف(1357ش) است. در این کتاب نظام فكری و پیام عمده جریانهای عرفانی آورده و ارزیابی شده است. نویسنده در نخستین فصل، تحلیلهای عمومی و بنیادین را در باره عرفانهای نوپدید انجام داده است. ازاینرو، نویسنده مکتبهای کهن عرفانی را با معیار فطرت تحلیل کرده و آنها را بر اساس غایتهای سیر و سلوک عرفانی رتبهبندی میکند و به داوری و ارزیابیشان میپردازد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 24-23</ref>او در فصل دوم، اندیشههای چهار تن از رهبران برخی از این مکتبهای عرفانی -ماهاریشی ماهش، باگوان اشو، پائولوکوئیلو و ولی هنگجی- نقد و بررسی میکند.<ref>ر.ک: همان، ص 24-23</ref> | '''جریانشناسی انتقادی عرفانهای نوظهور'''، نوشته [[مظاهری سیف، حمید رضا|حمیدرضا مظاهری سیف]](1357ش) است. در این کتاب نظام فكری و پیام عمده جریانهای عرفانی آورده و ارزیابی شده است. نویسنده در نخستین فصل، تحلیلهای عمومی و بنیادین را در باره عرفانهای نوپدید انجام داده است. ازاینرو، نویسنده مکتبهای کهن عرفانی را با معیار فطرت تحلیل کرده و آنها را بر اساس غایتهای سیر و سلوک عرفانی رتبهبندی میکند و به داوری و ارزیابیشان میپردازد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 24-23</ref>او در فصل دوم، اندیشههای چهار تن از رهبران برخی از این مکتبهای عرفانی -ماهاریشی ماهش، باگوان اشو، پائولوکوئیلو و ولی هنگجی- نقد و بررسی میکند.<ref>ر.ک: همان، ص 24-23</ref> | ||
نویسنده در این کتاب به این پرسشها پاسخ میدهد: مبنای اندیشه و پیام اصلی افرادی مانند کوئیلو، اشو، دالای لاما، ماهاریشی و دیگران چیست؟ آیا نفس عرفان و اینگونه عرفانها به سرگشتگیهای انسان امروز پاسخ میدهد؟ آیا نظام عرفان دینی ما کاستیهایی دارد و اینگونه عرفانها چیزی به عرفان اصیل دینی میافزاید؟<ref>ر.ک: همان، ص 18</ref> | نویسنده در این کتاب به این پرسشها پاسخ میدهد: مبنای اندیشه و پیام اصلی افرادی مانند کوئیلو، اشو، دالای لاما، ماهاریشی و دیگران چیست؟ آیا نفس عرفان و اینگونه عرفانها به سرگشتگیهای انسان امروز پاسخ میدهد؟ آیا نظام عرفان دینی ما کاستیهایی دارد و اینگونه عرفانها چیزی به عرفان اصیل دینی میافزاید؟<ref>ر.ک: همان، ص 18</ref> | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه کتاب | # مقدمه کتاب | ||
# | # [http://pajuhesh.irc.ir/product/book/show.text/id/1529/indexId/208463 اداره کل پژوهشهای اسلامی رسانه، «معرفی کتاب جريان شناسي انتقادي عرفان¬هاي نوظهور»] | ||
http://pajuhesh.irc.ir/product/book/show.text/id/1529/indexId/208463 | |||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی]] | |||
[[رده: تاریخ و اصول ادیان]] | |||
[[رده:ادیان آسیای شرقی]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 هاشمی]] | [[رده:مقالات مهر 01 هاشمی]] | ||
[[رده: مقالات برگشتی مهر 01]] | [[رده: مقالات برگشتی مهر 01]] | ||
[[رده:مقالات رد شده1]] | [[رده:مقالات رد شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] |
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۲
جریانشناسی انتقادی عرفانهای نوظهور | |
---|---|
پدیدآوران | مظاهری سیف، حمید رضا (نويسنده) |
ناشر | دفتر تبليغات اسلامی حوزه علمیه قم. معاونت پژوهشی. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1387ش |
چاپ | 1 |
شابک | - |
موضوع | زندگی معنوی - عرفان - مطالعات تطبیقی - عرفان - نقد و تفسیر |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م6ج4 625 BL |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جریانشناسی انتقادی عرفانهای نوظهور، نوشته حمیدرضا مظاهری سیف(1357ش) است. در این کتاب نظام فكری و پیام عمده جریانهای عرفانی آورده و ارزیابی شده است. نویسنده در نخستین فصل، تحلیلهای عمومی و بنیادین را در باره عرفانهای نوپدید انجام داده است. ازاینرو، نویسنده مکتبهای کهن عرفانی را با معیار فطرت تحلیل کرده و آنها را بر اساس غایتهای سیر و سلوک عرفانی رتبهبندی میکند و به داوری و ارزیابیشان میپردازد.[۱]او در فصل دوم، اندیشههای چهار تن از رهبران برخی از این مکتبهای عرفانی -ماهاریشی ماهش، باگوان اشو، پائولوکوئیلو و ولی هنگجی- نقد و بررسی میکند.[۲]
نویسنده در این کتاب به این پرسشها پاسخ میدهد: مبنای اندیشه و پیام اصلی افرادی مانند کوئیلو، اشو، دالای لاما، ماهاریشی و دیگران چیست؟ آیا نفس عرفان و اینگونه عرفانها به سرگشتگیهای انسان امروز پاسخ میدهد؟ آیا نظام عرفان دینی ما کاستیهایی دارد و اینگونه عرفانها چیزی به عرفان اصیل دینی میافزاید؟[۳]
این کتاب از خلأهای معرفتی-تحلیلی در جغرافیای علمی-فرهنگی و كاستیهایی در نقد هر كدام از عرفانهای دروغین یا شبهعرفانها برخوردار است؛ اگر چه محور انتقادی آن از نظر كمّی و كیفی، بیشتر و بهتر از برخی كتابها در این زمینهها است.[۴]
پانویس
منابع مقاله