أصول النحو العربي: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR75301J1.jpg | عنوان = أصول النحو العربي | عنوان‌های د...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اصول النحو العربی''' نوشته محمود احمد نحله (معاصر) کتابی در تحقیق و بررسی اصول نحو عربی است. این کتاب مستند به آثار پیشین به شیوه علمی به رشته تحریر درآمده است. | |||
بحث در اصول نحو، بحث در مصادر اصلی است که ظواهر نحوی از آنها دریافت شده و احکامش از آن استنباط شده است و محقق نحو عربی ناچار از آگاهی به این اصول و تحقیق در آنهاست.<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref> سماع و قیاس دو اصل اساسی است که نحویون بر آن تکیه کرده‌اند. بعضی از نحویون نیز دو اصل دیگر بر آن افزوده‌اند که عبارت از: اجماع نحویون بر حکم نحوی و استصحاب حال اصل در مواردی است که دلیلی از سماع یا اجماع یا قیاس درباره آن وارد نشده است. علمای نحو، نحو عربی را بر این اصول بنیان نهاده‌اند. در کتاب سیبویه شواهد بسیار بر این موضوع داریم، اما ابن جنی، ابن انباری و سیوطی شیوه و حدود این علم را به ترتیب در «الخصائص»، «لمع الادلة فی اصول النحو» و «کتاب الاقتراح فی علم اصول النحو» استوار کردند.<ref>ر.ک: همان، ص7-6</ref> | |||
کتاب مشتمل بر مقدمه، تمهید، چهار بخش (اصل) و خاتمه است. اصول کتاب به ترتیب عبارتند از سماع، اجماع، قیاس و استصحاب است. سماع یا نقل اولین اصل در اصول نحو عربی است و مقابل آن در اصول فقه کتاب و سنت است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref>سماع شنیدن مسموعات کسانی است که عربیتشان مورد وثوق است، و خود شامل این منابع می‌گردد: کلام خدای متعال، سخن پیامبر(ص) و کلام عرب. .<ref>ر.ک: سلیمانی رحیمی، امیر، ص10</ref> | |||
اجماع نیز اصلی از اصول فقه است که جمهور فقهاء بر آن اتفاق کنند و آن را دلیلی نقلی پس از کتاب الله و سنت رسول الله(ص) بدانند، چراکه مرجع در مسائلی که نص صریحی از کتاب یا سنت وارد نشده اجتهاد علمای امت است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص77</ref>قیاس نزد اصولیون از فقهای اهل سنت دلیل چهارم پس از کتاب و سنت و اجماع است.<ref>ر.ک: همان، ص97</ref> در اینجا مقصود حمل غیرمنقول بر منقول است، آنگاه که در همان معنی بوده و شرایط دیگرش را نیز دارا باشد.<ref>ر.ک: سلیمانی رحیمی، امیر، ص10</ref> مقصود از استصحاب نیز باقی گذاشتن حال لفظ بر آن چیزی است که در اصل مستحق آن است، به شرط عدم دلیل نقل از اصل، مانند اینکه اصل در اسم، اعراب است، مگر آنکه دلیلی بر بنای آن پیدا شود.<ref>ر.ک: همان</ref> | |||
در خاتمه کتاب نیز تعارض اصول مانند: تعارض مسوعان یا قیاسان یا قیاس و سماع تبیین شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص153-151</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن کتاب. | |||
#سلیمانی رحیمی، امیر، «علم اصول نحو»، آینه پژوهش، مهر و آبان 1374، شماره 34، ص6 تا 13؛ به آدرس اینترنتی: | |||
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/77398 | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات شهریور 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۰
| أصول النحو العربي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نحله، محمودأحمد (نويسنده) |
| ناشر | دار العلوم العربيه |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1407ق - 1987م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ن3الف6 6151 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اصول النحو العربی نوشته محمود احمد نحله (معاصر) کتابی در تحقیق و بررسی اصول نحو عربی است. این کتاب مستند به آثار پیشین به شیوه علمی به رشته تحریر درآمده است.
بحث در اصول نحو، بحث در مصادر اصلی است که ظواهر نحوی از آنها دریافت شده و احکامش از آن استنباط شده است و محقق نحو عربی ناچار از آگاهی به این اصول و تحقیق در آنهاست.[۱] سماع و قیاس دو اصل اساسی است که نحویون بر آن تکیه کرده‌اند. بعضی از نحویون نیز دو اصل دیگر بر آن افزوده‌اند که عبارت از: اجماع نحویون بر حکم نحوی و استصحاب حال اصل در مواردی است که دلیلی از سماع یا اجماع یا قیاس درباره آن وارد نشده است. علمای نحو، نحو عربی را بر این اصول بنیان نهاده‌اند. در کتاب سیبویه شواهد بسیار بر این موضوع داریم، اما ابن جنی، ابن انباری و سیوطی شیوه و حدود این علم را به ترتیب در «الخصائص»، «لمع الادلة فی اصول النحو» و «کتاب الاقتراح فی علم اصول النحو» استوار کردند.[۲]
کتاب مشتمل بر مقدمه، تمهید، چهار بخش (اصل) و خاتمه است. اصول کتاب به ترتیب عبارتند از سماع، اجماع، قیاس و استصحاب است. سماع یا نقل اولین اصل در اصول نحو عربی است و مقابل آن در اصول فقه کتاب و سنت است.[۳]سماع شنیدن مسموعات کسانی است که عربیتشان مورد وثوق است، و خود شامل این منابع می‌گردد: کلام خدای متعال، سخن پیامبر(ص) و کلام عرب. .[۴] اجماع نیز اصلی از اصول فقه است که جمهور فقهاء بر آن اتفاق کنند و آن را دلیلی نقلی پس از کتاب الله و سنت رسول الله(ص) بدانند، چراکه مرجع در مسائلی که نص صریحی از کتاب یا سنت وارد نشده اجتهاد علمای امت است.[۵]قیاس نزد اصولیون از فقهای اهل سنت دلیل چهارم پس از کتاب و سنت و اجماع است.[۶] در اینجا مقصود حمل غیرمنقول بر منقول است، آنگاه که در همان معنی بوده و شرایط دیگرش را نیز دارا باشد.[۷] مقصود از استصحاب نیز باقی گذاشتن حال لفظ بر آن چیزی است که در اصل مستحق آن است، به شرط عدم دلیل نقل از اصل، مانند اینکه اصل در اسم، اعراب است، مگر آنکه دلیلی بر بنای آن پیدا شود.[۸]
در خاتمه کتاب نیز تعارض اصول مانند: تعارض مسوعان یا قیاسان یا قیاس و سماع تبیین شده است.[۹]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- سلیمانی رحیمی، امیر، «علم اصول نحو»، آینه پژوهش، مهر و آبان 1374، شماره 34، ص6 تا 13؛ به آدرس اینترنتی:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/77398