فیضی، کریم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
[[دیدار با علی علیه‌السلام: سیری در تفسیر نهج البلاغه علامه محمدتقی جعفری]] | [[دیدار با علی علیه‌السلام: سیری در تفسیر نهج البلاغه علامه محمدتقی جعفری]] | ||
[[نهج العدالة: خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار رسول اکرم (ص)]] | [[نهج العدالة: خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار رسول اکرم(ص)]] | ||
[[شبهای پیشاور]] | [[شبهای پیشاور]] | ||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۶
| نام | فیضی، کریم |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1358ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | أسرار الحکم في المفتتح و المختتم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02090AUTHORCODE |
کریم فیضی (متولد 1358ش- تبریز)، نویسنده، از اساتید دانشگاهی ایران که در حوزه هم تحصیل کرده است. وی آثار فراوانی نوشته است و کتاب «صدها سال تنهایی» وی در سال 1390ش، جایزه کتاب سال را از آن خود کرد.
ولادت
کریم فیضی در سال ۱۳۵۸ش/۱۹۸۰م، در تبریز به دنیا آمد.
پدرش گرچه هم به شغل فرش‌فروشی اشتغال داشت و هم بخشی از سال را در مزرعه‌ای که در حاشیه تبریز تهیه کرده بود کار می‌کرد، اما گرایش او به عوالم دینی و معنوی و مشغولیت زیاد وی به عبادت و ریاضت، باعث شده بود که به زندگی مادی خویش توجه چندانی نداشته باشد؛ ازاین‌رو خانواده او در تنگنای مالی روزگار می‌گذراندند.
ناگفته نماند که روحیات مذهبی پدر در فرزند نیز اثر کرد و او در هر فرصتی که به دست می‌آورد برای تماشای درس و بحث روحانیون به حوزه علمیه بازار تبریز می‌رفت و ساعت‌ها از دور به حرف‌ها و درس‌ها و بحث‌های آنها گوش می‌داد؛ درحالی‌که هنوز ۱۰ سال نداشت[۱].
تحصیلات و فعالیت‌های علمی
- در کودکی به قرائت قرآن روی آورد؛
- در سال 1376ش، وارد دانشگاه تبریز شد؛
- در سال 1380ش، وارد دانشگاه تهران شد؛
- در سال 1385ش، از فلسفه فارغ‌التحصیل شد؛
- از سال 76 تا 86ش، به تحصیلات فقهی و اصولی در بناب و قم پرداخت؛
- در سال 1380ش، کتاب «عرفان شیعی» را منتشر کرد؛
- از 1384ش، به تدریس و تحقیق پرداخت؛
- در سال 1390ش، جایزه کتاب سال را با کتاب «صدها سال تنهایی» از آن خود کرد؛
- تا سال 92ش؛ 40 کتاب در ادبیات و فلسفه و عرفان نگاشت؛
- از سال 92ش، عهد کرد که دیگر چیزی ننویسد. این عهد تا سال 94 ادامه داشت، ولی در نهایت با نگارش «من هم زنده‌ام»، در سال 95 شکسته شد[۲].
آثار
وی آثار متعددی را به‌صورت کتاب و مقاله نگاشته است که برخی از آنها عبارتند از:
- صدها سال تنهایی؛
- علوم غریبه؛
- سیب زن سیب مرد؛
- زندگی و بس (دو جلد)؛
- سرشت و سرنوشت؛
- شفیعی کدکنی و هزاران سال انسان؛
- سفری با سهراب؛
- پنجره پیامبر؛
- هستی و مستی؛
- از جبران تا سهراب؛
- تصورها با ما چه می‌کنند؟؛
- ما و جامعه ما؛
- اختلال پولی بدتر است یا سرطان؟؛ و...[۳].
پانویس
منابع مقاله
وابسته‌ها
أسرار الحکم في المفتتح و المختتم
شکوه شکوفه : شخصیت و دیوان پروین اعتصامی در شرحی کوتاه (اجتماعی و فلسفی)
سرشت و سرنوشت: گفتگو با دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی
شعاع شمس: غزلیات شمس تبریزی به روایت دکتر دینانی
دیدار با علی علیه‌السلام: سیری در تفسیر نهج البلاغه علامه محمدتقی جعفری