مسئولیت و سازندگی: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR04306J1.jpg | عنوان = مسئولیت و سازندگی | عنوان‌های د...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مسئولیت و سازندگی''' اثر حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین- صاد)، کتابی است دوجلدی درباره دو موضوع «مسئولیت» و «سازندگی» که نقش مهمی در زندگی بشری دارد. | |||
در این اثر تربیتی و آموزشی، از موضوعاتی نظیر مسئولیت و زیربناهای آن، تربیت، مفهومش و امکاناتش، مربی، دیدگاه‌ها، ویژگی‌ها و ضرورت‌ها، روش‌های شناخت اسلامی، جهان‌بینی اسلامی، آرمان‌های اسلامی، استعدادها و روحیه‌ها و زمان مناسب سازندگی انسان، سخن رفته است. | |||
نویسنده در این اثر که اولین کتاب منتشر شده از او می‌باشد، به بیان این نکته پرداخته است که انسان و مذهب، هر دو از آزادی و تفکر شروع می‌شوند و به شناخت‌ها (جهان‌بینی) و آرمان‌ها (ایدئولوژی) می‌رسند و بر اساس این دو اصل معرفتی و عقیدتی، به نظام‌ها و احکام روی می‌آورند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص14</ref>. | |||
وی معتقد است آغاز انسان و مذهب، از تفکر است و تفکر به مواد فکری (تجربه و تدبر)، نقد و سنجش (تعقل)، شکل فکری (منطق صوری) و به روش فکر کردن (آزادی، آموزش و یادآوری) نیاز دارد و مسأله تفکر، «در چه فکر کردن»، «چگونه فکر کردن» و «چگونه مطالعه‌ها و تفکرها و نیازها و زمینه‌ها را هماهنگ کردن» را پیش می‌آورد و نظام تربیتی را شکل می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص14- 15</ref>. | |||
وی تفکر را خط اول می‌داند و معتقد است گرچه انسان همیشه همراه جبر محیط، جامعه، وراثت، غریزه و... بوده، لیکن محکوم این‌ها نگردیده است، چون انسان در تضاد جبرها به آزادی رسیده و از محدوده روابط تولیدی رفلکس‌های شرطی و غریزه جنسی و غریزه قدرت‌طلبی رها شده و می‌تواند آن‌گونه که باید و آن‌گونه که می‌خواهد، فکر کند و به شناخت‌ها و بینش‌هایی برسد و با همین توجه است که ما از مکتب‌های دیگر، فاصله می‌گیریم و در راه آزادی، آن هم آزادی در سایه جبرها، پیش می‌رویم<ref>همان، ص15</ref>. | |||
وی مباحث خویش را با موضوع مسئولیت و سازندگی شروع کرده است، چون معتقد است امروز بیش از هر وقت دیگر، نیازمند این مسأله هستیم؛ ما در سازندگی و تربیت افراد، از روش سرشار و غنی خودمان بهره نمی‌بریم و با شعارها و تلقین‌ها و دردها و رنج‌ها و محرومیت‌ها، استعدادها را داغ می‌کنیم و از دیگران سرمشق می‌گیریم، در حالی که ما در هدف و در راه و در روش، در هیچ کدام با آن‌ها، همانندی و هماهنگی نداریم. ما در راهی می‌رویم که به هدف ما نمی‌رسد و در نتیجه طعمه آن‌ها می‌شویم و نردبان مقاصدشان<ref>همان، ص15- 16</ref>. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۴
| مسئولیت و سازندگی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفایی حائری، علی (نويسنده) |
| ناشر | ليلة القدر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1382ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7803-07-9 |
| موضوع | اسلام و آموزش و پرورش - مسئولیت ( اسلام) |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /ص7م5 230/18 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مسئولیت و سازندگی اثر حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین- صاد)، کتابی است دوجلدی درباره دو موضوع «مسئولیت» و «سازندگی» که نقش مهمی در زندگی بشری دارد.
در این اثر تربیتی و آموزشی، از موضوعاتی نظیر مسئولیت و زیربناهای آن، تربیت، مفهومش و امکاناتش، مربی، دیدگاه‌ها، ویژگی‌ها و ضرورت‌ها، روش‌های شناخت اسلامی، جهان‌بینی اسلامی، آرمان‌های اسلامی، استعدادها و روحیه‌ها و زمان مناسب سازندگی انسان، سخن رفته است.
نویسنده در این اثر که اولین کتاب منتشر شده از او می‌باشد، به بیان این نکته پرداخته است که انسان و مذهب، هر دو از آزادی و تفکر شروع می‌شوند و به شناخت‌ها (جهان‌بینی) و آرمان‌ها (ایدئولوژی) می‌رسند و بر اساس این دو اصل معرفتی و عقیدتی، به نظام‌ها و احکام روی می‌آورند[۱].
وی معتقد است آغاز انسان و مذهب، از تفکر است و تفکر به مواد فکری (تجربه و تدبر)، نقد و سنجش (تعقل)، شکل فکری (منطق صوری) و به روش فکر کردن (آزادی، آموزش و یادآوری) نیاز دارد و مسأله تفکر، «در چه فکر کردن»، «چگونه فکر کردن» و «چگونه مطالعه‌ها و تفکرها و نیازها و زمینه‌ها را هماهنگ کردن» را پیش می‌آورد و نظام تربیتی را شکل می‌دهد[۲].
وی تفکر را خط اول می‌داند و معتقد است گرچه انسان همیشه همراه جبر محیط، جامعه، وراثت، غریزه و... بوده، لیکن محکوم این‌ها نگردیده است، چون انسان در تضاد جبرها به آزادی رسیده و از محدوده روابط تولیدی رفلکس‌های شرطی و غریزه جنسی و غریزه قدرت‌طلبی رها شده و می‌تواند آن‌گونه که باید و آن‌گونه که می‌خواهد، فکر کند و به شناخت‌ها و بینش‌هایی برسد و با همین توجه است که ما از مکتب‌های دیگر، فاصله می‌گیریم و در راه آزادی، آن هم آزادی در سایه جبرها، پیش می‌رویم[۳].
وی مباحث خویش را با موضوع مسئولیت و سازندگی شروع کرده است، چون معتقد است امروز بیش از هر وقت دیگر، نیازمند این مسأله هستیم؛ ما در سازندگی و تربیت افراد، از روش سرشار و غنی خودمان بهره نمی‌بریم و با شعارها و تلقین‌ها و دردها و رنج‌ها و محرومیت‌ها، استعدادها را داغ می‌کنیم و از دیگران سرمشق می‌گیریم، در حالی که ما در هدف و در راه و در روش، در هیچ کدام با آن‌ها، همانندی و هماهنگی نداریم. ما در راهی می‌رویم که به هدف ما نمی‌رسد و در نتیجه طعمه آن‌ها می‌شویم و نردبان مقاصدشان[۴].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.