فراهی، عبدالحمید: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۸۹: خط ۸۹:


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات کامل مرداد ماه باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]

    نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۷

    عبدالحمید فراهی
    پرونده:NUR0002.jpg
    نام پدرعبدالکریم
    ولادتچهارشنبه ششم جمادی الثانی سال ۱۲۸۰ق برابر با 18 نوامبر 1863م
    محل تولدروستای فریها، هندوستان
    محل زندگیالگو:پرچم هندوستان هندوستان
    رحلتنوزدهم جمادی الثانی سال ۱۳۴۹ق برابر با 11 نوامبر 1930م
    مدفنمثورا در شمال هند
    طول عمر66 سال

    عبدالحمید فراهی (1280-1349ق)، محقق، مفسر برحسته قرآن در شبهه قاره هند است. پیشگام در زمینه نظریه نظام قرآن


    ولادت

    عبدالحمید بن عبدالکریم بن قربان بن تاج علی فراهی انصاری، معروف به حمیدالدین و ابی احمد، در صبح روز چهارشنبه ششم جمادی الثانی سال ۱۲۸۰ق برابر با 18 نوامبر 1863م در خانواده­‌ای علمی در روستای فریها - یکی از بزرگ­ترین روستاهای ناحیه اعظمگره در اوتارپرادش هند- به دنیا آمد. [۱]

    تحصیلات

    در ۱۰ سالگی قرآن را حفظ کرد. طی مدت ۹ ماه زبان فارسی را نزدی مولوی مهدی حسین آموخت به گونه‌­ای که دیوان شعری به زبان فارسی دارد. سپس برای آموختن زبان عربی نزد فيض حسن سهارنبوري رفت[۲] و به اندازه‌­ای در این زبان تبحر یافت که کتاب جمهرة البلاغه را در رد عبدالقاهر جرجانی نگاشت. پس از آنکه در این دو زبان استاد شد، زبان انگلیسی را در دانشگاه علیگره آموخت و رساله‌­ای در رد عقیده نصاری درباب شفاعت و کفاره به زبان انگلیسی تألیف کرد. سپس در همان دانشکده، زبان عبری را از مستشرق یهودی به نام جوزف هوروفیتس آموخت. این زبان بسیار برای او کارآمد بود و در مقایسه تطبیقی میان قرآن و تورات و همچنین در نوشتن ردیه علیه یهود و نصاری در برخی مسائل از آن استفاده کرد. برای نمونه در کتاب «الرای الصحیح فیمن هو الذبیح» ، سیزده دلیل تورات مبنی بر اینکه ذبیح اسحاق است را رد کرده است.

    فراهی در علم قرآن تبحر داشت، معاصران او را ترجمان قرآن نامیده بودند. رشیدرضا درباره او می ­گوید: «او راه نوینی را در اسلوب تفسیری بنا نهاده و فهم موثری از قرآن دارد.»

    فراهی فلسفه جدید را در دانشگاه علیکره نزد مستشرق معروف توماس آرنولد فراگرفت و برای آموختن علوم نقلی و عقلی به شهر لکنؤ سفر کرد. او در علم قرآن تبحر داشت. معاصران او را ترجمان قرآن نامیده بودند. رشیدرضا درباره او می ­گوید: «او راه نوینی را در اسلوب تفسیری بنا نهاده و فهم موثری از قرآن دارد.» او نقش فعالی در تولید آثار علمی در نظریه نظام قرآن داشت و معتقد بود آیات قرآن به هم پیوسته و منطبق با یکدیگر هستند، به طوری که هر سوره قرآن ساختاری منسجم و به هم پیوسته را تشکیل می‌دهد. وی همچنین شروع به نوشتن تفسیری کرد که به دلیل مرگش در سال 1930م تکمیل نشد.[۳]

    وفات

    فراهی درحال تلاوت قرآن در نوزدهم جمادی الثانی سال ۱۳۴۹ق برابر با 11 نوامبر 1930م در شهر مثورا در شمال هند درگذشت.[۴]


    آثار

    در میان تألیفات چاپ شده فراهی، بیست و یک اثر به زبان عربی، چهار اثر به زبان فارسی، دو اثر به زبان اردو و یک اثر به زبان انگلیسی است. همچنین از وی تألیفات دست­نویسی وجود دارد که پنج تألیف در حیطه قرآن و علوم قرآنی و دوازده تألیف در حیطه موضوعات مختلف است.

    1. الإمعان فی اقسام القرآن
    2. مفردات القرآن
    3. تفسیر نظام القرآن
    4. تأویل القرآن بالفرقان
    5. جمهره البلاغه (در نقد نظریه محاکات و رد دیدگاه جرجانی).[۵]

    پانويس


    منابع مقاله

    1. وبگاه الأقلام الحرة
    2. اردوئی معلی
    3. دمیرچی، نسرین، یک پژوهشگر حوزه علوم قرآنی تشریح کرد: روش‌شناسی تفسیر «نظام القرآن و تأویل القرآن بالفرقانِ» فراهی، خبرگزاری مهر، ۱۳ شهریور ۱۳۹۶


    وابسته‌ها