الفرات النمير في تفسير الکتاب المنير: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده شهریور 01 قربانی') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 موسوی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده شهریور 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۴
| الفرات النمير في تفسير الکتاب المنير | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ضمدی، مظاهر بن علی (نویسنده)
حربی، حسین بن علی (مقدمه‌نویس) مهارش، زید بن علی (مقدمه‌نویس) رحیلی، محمد بن رزیق (محقق) سلمی، حمدان بن حمید (محقق) |
| ناشر | نبيا |
| مکان نشر | عربستان |
| سال نشر | 1439ق. = 2018م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الفرات النمیر فی تفسیر الکتاب المنیر تألیف مطهر بن علی بن محمد ضمدی (متوفی 1048ق) از جمله تفاسیر معاصر اهل سنت است که مورد تمجید علمای اهل سنت قرار گرفته است.[۱] کتاب با تحقیق محمد بن احمد بن محمد حواش و دیگران به انجام رسیده است.
شوکانی عالم مشهور اهل سنت، در رابطه با این تفسیر می‌نویسد: «این تفسیری مختصر و مفید است که دلالت بر قوت مطهر ضمدی در علوم دارد...».[۲] و چون این تفسیر دارای جایگاه والایی است، از سوی تعدادی از محققین مرحله دکترا در دانشگاه اسلامی مدینه منوره مورد تحقیق قرار گرفته است: محمد بن احمد بن محمد حواش، از اول کتاب تا نهایت سوره انفال؛ محمد بن رزیق بن قبل رحیلی، بخش دوم کتاب را از ابتدای سوره توبه تا انتهای سوره سجده و حمدان بن حمید بن بریک سلمی، بخش سوم کتاب از اول سوره احزاب تا انتهای کتاب را تحقیق کرده‌اند.[۳]
نویسنده در انتهای سوره کهف برای این کتاب نام دیگری را نیز ذکر کرده که عبارت از: «الفرات فی تفسیر مشهور القراءات» که اشاره به عنایت نویسنده به موضوع قراءات دارد.[۴]
در ابتدای کتاب شرح حال مؤلف، عقیده، مذهب و جایگاه علمی او ذکر شده است. سپس در مبحث دوم، کتاب الفرات النمیر معرفی شده است. از ویژگی‌های کتاب می‌توان به حجم متوازن کتاب، تنوع مصادر، قوت لغوی نویسنده، اهتمام به قراءات، توجه به علوم قرآن، اهتمام به تفسیر مأثور و اختصار عبارات با مضامین بلیغ اشاره کرد.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.