شرح کافية ابن الحاجب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن. | #مقدمه و متن. | ||
عبدالحميد، صائب.معجم مورخي الشيعة: الإمامية - الزيدية –الإسماعيلية.ایران- قم. مؤسسة دائرة معارف الفقه الاسلامي. 1424ق. چاپ اول. | #عبدالحميد، صائب.معجم مورخي الشيعة: الإمامية - الزيدية –الإسماعيلية.ایران- قم. مؤسسة دائرة معارف الفقه الاسلامي. 1424ق. چاپ اول. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]] | [[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] |
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۰
شرح کافية ابن الحاجب | |
---|---|
پدیدآوران | جلال یمنی، حسن بن احمد (نویسنده) قاضی، احمد عبدالله (محقق) |
عنوانهای دیگر | کافيه ابن الحاجب. شرح |
ناشر | مکتبة اولاد الشيخ للتراث |
مکان نشر | مصر - جیزه |
سال نشر | 2010م. |
چاپ | چاپ یکم |
شابک | 977-371-277-1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | /الف2 ک2023 / 6151 PJ |
شرح کافیة ابن الحاجب یا «المواهب الوافیة بمراد طالب الکافیة» نوشته حسن بن احمد جلال( م1084ق) فقیه، نحوی، متکلم و از بزرگان علمای زیدیه است. [۱]این اثر در ادبیات(نحو) است و به تحقیق احمد عبد الله قاضی درآمده است.
شارح براساس تقسیم بندی کافیه ابن حاجب(م 646ق) شرح خود را تنظیم کرده است. وی بعد از ذکر یک مقدمه در تعریف کلمه و آنچه به آن مرتبط است براساس اصل کتاب به شرح مطالب پرداخته و شرح خود را با ذکر نون تاکید و احکام آن پایان داده است. [۲]
شارح در مواری از شرح به موافقت رای خود با نویسند تصریح نموده و در برخی موارد نیز بر آن حاشیه زده و در مسائلی دیگر نیز با او به مخالفت برخاسته و آراء وی را به نقد کشیده تا جایی که نقد وی متوجه تمام نحویان شده است. [۳]محقق اثر در مقدمه به ترجیحات نحوی ابن جلال در برخی از مسائل و قواعد نحوی پرداخته و به مهمترین آنها اشاره کرده است. [۴]
شارح در تدوین این اثر بیشتر بر مصادری اصلی در نحو مانند مانند کتاب سیبویه و نوشتهای نحویانی مانند اخفش، فراء و ابن سراج و دیگر نوشتههای معروف در نحو تکیه کرده است. همچنن می توان مشاهده کرد که شارح به طور گسترده از نجم الدین استرآبادی شارح کافیه ابن حاجب بهره گرفته و عمده شواهدی که آورده از این کتاب است. [۵]
شارح هدف خود از این شرح را ایجاد زمینه ارتقاء علمی افراد در علوم مختلف دانسته که مقدمه آن نحو است چراکه این علم به به مثابه کلیدی برای فهم و درک مطالب علوم به شمار میآید. [۶]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.
- عبدالحميد، صائب.معجم مورخي الشيعة: الإمامية - الزيدية –الإسماعيلية.ایران- قم. مؤسسة دائرة معارف الفقه الاسلامي. 1424ق. چاپ اول.