خزاز رازی، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی') |
جز (جایگزینی متن - 'نیعشر' به 'ني‌عشر') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# كفاية الأثر في النص على الأئمة | # كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني‌عشر | ||
# الأحكام الشرعية على مذهب الإمامية | # الأحكام الشرعية على مذهب الإمامية | ||
# الإيضاح في أصول‌الدين على مذهب أهل‌البيت عليهم‌السلام<ref>باقری، حمید، ج15، ص246-447</ref>. | # الإيضاح في أصول‌الدين على مذهب أهل‌البيت عليهم‌السلام<ref>باقری، حمید، ج15، ص246-447</ref>. | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۷
| نام | خزاز رازی، علی بن محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | خزاز، ابوالقاسم علی بن محمد
خزاز ق‍م‍ی، علی بن محمد |
| نام پدر | محمد |
| متولد | نیمه دوم قرن چهارم |
| محل تولد | قم |
| رحلت | |
| اساتید | شيخ صدوق؛ ابوالمفضل محمد بن عبدالله بن مطلب شيبانى؛ ابوعلى احمد بن اسماعيل سليمانى؛ احمد بن زياد بن جعفر همدانى؛ ابوعلى احمد بن سليمان |
| برخی آثار | كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثنی عشر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02361AUTHORCODE |
ابوالقاسم على بن محمد بن على خزاز قمى رازى از فقها و راويان شيعه در نيمۀ دوم قرن چهارم هجرى است.مشهورترین اثر او، کتاب كفاية الأثر است که روایات و نصوص دال بر خلافت و امامت ائمه اطهار(ع) را در آن گردآوری کرده است.
خاندان
خاندان وى در اصل اهل قم بودند و سپس به رى که در آن روزگار مرکزیت علمى بیشترى نسبت به قم یافته بود و ابن‌بابویه مشهور به شیخ‌صدوق (متوفى 381) در آنجا سکنا داشت، مهاجرت کردند. بر همین اساس، ابن‌شهرآشوب از خزّاز به قمى یاد کرده است.
ولادت
از تاریخ ولادت و وفات و همچنین زندگانى او اطلاعاتى در دست نیست.
خزاز در منابع رجالی
نجاشى در عبارتى کوتاه در اشاره به مقام و جایگاه او، ضمن ثقه دانستن وى، او را فقیه و عالم برجسته (کان... وَجْهآ) معرفى کرده است. شیخ‌طوسى وى را متکلمى آشنا به فقه دانسته و گفته که وى ساکن رى بوده و همانجا نیز درگذشته است. نام پدر خزّاز در اکثر منابع، محمد ذکر شده؛ اما شیخ‌طوسى نام پدر او را احمد نوشته که احتمالا تصحیف محمد است.
اساتید
خزّاز از شاگردان شیخ‌صدوق بوده و از وى با تعبیر شیخنا یاد کرده است. هرچند در شرح‌حال وى اشاره‌اى به سفرش به بغداد نشده، اما براساس آنکه برخى از مشایخ روایى وى همچون ابوالمفضل محمدبن عبداللّه شیبانى، احمدبن محمدبن عیاش جوهرى و ابوالفرج معافى‌بن زکریا نهروانى از عالمان ساکن در بغداد بوده‌اند، مى‌توان از سفر وى به آنجا سخن گفت. احتمالا خزّاز در هنگام سفر حج از بغداد دیدن کرده است.
شاگردان
از خزّاز، کسانى چون محمدبن ابى‌الحسن‌بن عبدالصمد تمیمى خزاعى که لقب تمیمى وى به اشتباه در منابع به صورت قمى ذکر شده و ابوالبرکات على‌بن حسین حسینى جورى/ خورى روایتِ حدیث کرده‌اند.
آثار
- كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني‌عشر
- الأحكام الشرعية على مذهب الإمامية
- الإيضاح في أصول‌الدين على مذهب أهل‌البيت عليهم‌السلام[۱].
پانویس
- ↑ باقری، حمید، ج15، ص246-447
منابع مقاله
باقری، حمید، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1390