تفسير الفاتحة الکبير: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'کيالي، عاصم ابراهيم' به 'کیالی، عاصم ابراهیم') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''تفسير الفاتحة الکبير''' تأليف احمد بن محمد بن عجيبه (1160 - 1224ق)، این تفسیر به شیوه اشارهای و عرفانی | |||
است. | |||
ابن عجیبه ظاهر قرآن را معتبر و حجت میداند، بدین جهت به شیوه معمول مفسرین به تفسیر ظاهر میپردازد، پس از آن از اشارات و لطائف عبارات و آیات قرآنی سخن بهمیان میآورد. | |||
ایشان از آن دسته عرفایی است که معتقدند تأویل آیات قرآن (به غیر ظاهر آنها) با اشارات حفیهای که برای اهل سلوک و تصرف ظاهر است، و امکان تطبیق بین آنها و ظاهر آیات ممکن باشد، انجام میگیرد، براین اساس معانی مراد از ظاهر کلمات و آیات قرآنی نزد آنها معتبر و حجت میباشد و تأویل خود را نیز هماهنگ و مرتبط با آن، مطرح مینمایند، برایناساس روش خود را از «باطنیه» جدا مینمایند. | |||
ابن عجیبه این تفسیر را قبل از تألیف البحر المديد في تفسير القرآن المجيد نگاشته است، همچنان که در آخر این کتاب آمده است، هم | |||
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۷
تفسير الفاتحة الکبير | |
---|---|
پدیدآوران | ابن عجیبه، احمد (نویسنده) کیالی، عاصم ابراهیم (مصحح) |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بيروت |
سال نشر | 1427ق. = 2006م. |
چاپ | چاپ دوم |
موضوع | تفاسير (سوره فاتحه) تفاسير اهل سنت - قرن 13ق. |
زبان | عربي |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف2ت713 / 102/12 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفسير الفاتحة الکبير تأليف احمد بن محمد بن عجيبه (1160 - 1224ق)، این تفسیر به شیوه اشارهای و عرفانی است.
ابن عجیبه ظاهر قرآن را معتبر و حجت میداند، بدین جهت به شیوه معمول مفسرین به تفسیر ظاهر میپردازد، پس از آن از اشارات و لطائف عبارات و آیات قرآنی سخن بهمیان میآورد.
ایشان از آن دسته عرفایی است که معتقدند تأویل آیات قرآن (به غیر ظاهر آنها) با اشارات حفیهای که برای اهل سلوک و تصرف ظاهر است، و امکان تطبیق بین آنها و ظاهر آیات ممکن باشد، انجام میگیرد، براین اساس معانی مراد از ظاهر کلمات و آیات قرآنی نزد آنها معتبر و حجت میباشد و تأویل خود را نیز هماهنگ و مرتبط با آن، مطرح مینمایند، برایناساس روش خود را از «باطنیه» جدا مینمایند.
ابن عجیبه این تفسیر را قبل از تألیف البحر المديد في تفسير القرآن المجيد نگاشته است، همچنان که در آخر این کتاب آمده است، هم
پانویس