مونس العشاق: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۹: خط ۵۹:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۵۸

    مونس العشاق
    مونس العشاق
    پدیدآورانسهروردی، یحیی بن حبش (نویسنده)

    عربشاه یزدی، عمادالدین (نویسنده)

    مایل هروی، نجیب (مصحح)
    عنوان‌های دیگرفي حقيقة العشق شرح مونس العشاق
    ناشرمولی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1420ق. = 1378ش.
    چاپچاپ دوم
    شابک964-5996-35-x
    موضوععشق (عرفان)

    منظومه‎‌های عرفانی - قرن 8ق.

    تصوف
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏م‎‏9 / 5554 ‏PIR‎‏

    مونس العشاق نوشته شهاب الدین یحیی بن حبش سهروردی(549-587ق) معروف به شیخ اشراق است. نام دیگر این اثر رسالة فی حقیقة العشق است و در موضوع عرفان و فلسفه به نگارش درآمده است. [۱] این اثر توسط عماد الدین عربشاه يزدى از شاعران آشنا به زبان و ادبیات خانقاهی قرن هشتم هجرى به رشته نظم درآمده است. [۲] این اثر همراه با تحقیق نجیب مایل هروی است.

    این منظومه که نقلی از رساله فارسی سهروردی درباره عشق و كيفيت حدوث و مبادى و مراحل آن بطريق رمز و اشاره می‌باشد، بر وزن ليلى و مجنون نظامى گنجوی ساخته شده و در حدود یک‌هزار بیت است. ناظم آن‌ را با مهارتى بسيار و در كلامى استادانه و ممتاز و با آرايش‏هاى شاعرانه مقرون به ذوق، و طبعا با بعضى شاخ و برگها كه هميشه در نقل از نثر به نظم در كار مى‏آيد، به نظم آورده است. [۳] گفته شده است نگارش این اثر به دستور شاه يحيى بن مظفر بن محمد بوده است. [۴] این اثر از شاهکارهای نثر عرفانی به زبان فارسی است. [۵]

    ضمیمه این اثر شرحی به زبان فارسی بر مونس العشاق است که قسمت عمده کتاب را شامل می‌شود به جز بخش نخستین آن که شارح به جهت رعایت ترتیب به اجمال به آن پرداخته است. شارح این اثر ناشناخته است. [۶]


    پانویس

    1. تهرانی، آقابزرگ، ج 23، ص 283؛ مشار، خان‌بابا، ج4، ص5063
    2. مقدمه، ص 35؛ تهرانی، آقابزرگ، ج 23، ص 313؛ صفا، ذبیح الله، ج3، ص 1094
    3. رک: همان
    4. مقدمه، ص 21
    5. رک: همان، ص 40
    6. رک: همان ص 48

    منابع مقاله

    1. مقدمه.
    2. تهرانی، آقابزرگ. الذریعه الی تصانیف الشیعه. قم. اسماعیلیان. 1381.چاپ اول.
    3. صفا، ذبیح الله، تاريخ ادبيات در ايران‏. تهران، فردوس. 1378ش. چاپ هشتم.
    4. مشار، خان بابا. فهرست کتابهای چاپی فارسی. تهران. بی نا. 1350ش. چاپ اول.


    وابسته‌ها