كتاب البستان في ذکر الأولياء والعلماء بتلمسان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
دیانت، ابوالحسن، «مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی)»، مدخل «ابن مریم»، آخرین بروزرسانی: سه‌شنبه 20 خرداد | [https://www.cgie.org.ir/fa/article/224127/ دیانت، ابوالحسن، «مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی)»، مدخل «ابن مریم»، آخرین بروزرسانی: سه‌شنبه 20 خرداد 1399] | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۳
| کتاب البستان فی ذکر الأولیاء والعلماء بتلمسان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن مریم تلمسانی، محمد بن محمد (نویسنده) قاضی، محمد بن یوسف (محقق) |
| ناشر | مکتبة الثقافة الدینیة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1431ق. = 2010م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 978-977-6305-33-5 |
| موضوع | مجتهدان و علما - تلمسان – سرگذشت‌نامه
عارفان - تلمسان – سرگذشت‌نامه محدثان - تلمسان – سرگذشت‌نامه تلمسان - سرگذشت نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ت55 الف2 / 299 DT |
کتاب البستان فی ذکر الأولیاء والعلماء بتلمسان اثر ابوعبدالله محمد بن محمد بن احمد شریف ملیتی مدیونی تلمسانی، معروف به ابن مریم (متوفی 1014ق/ 1605م) فقیه، مورخ و ادیب مالکی، است که با تحقیق محمد بن یوسف قاضی به چاپ رسیده است.
کتاب حاضر، اثر برجسته‌ای از ابن مریم است كه در واقع، گزيده‌ای از كتاب «نيل الابتهاج» بابا تنبكتی و «بغية الروّاد» يحيی بن خلدون و ديگران است. اين كتاب درباره شرح حال عده‌ای از فقيهان و اوليای محلی، به خصوص كسانی است كه در تلمسان زندگی و يا تحصيل می‌كردند[۱].
اوليای مورد بحث در كتاب، مردمان صاحب كرامتی بودند كه از آموختن و عمل كردن به مطالب و احكام كتاب‌های دينی وابسته به مذهب مالكی غفلت نمی‌كردند[۲].
اين كتاب در ۱۳۲۶ق / ۱۹۰۸م به كوشش محمد بن ابی شنب در الجزاير به چاپ رسيده و در ۱۹۱۰م وسيله پروونتسالی با عنوان «زندگينامه اولياء و علماء تلمسان» به فرانسوی ترجمه و ملخص متن عربی آن توسط دلپش در «مجله آفريقايی»، شماره ۲۷ (۱۸۸۳م) و شماره ۲۸ (۱۸۸۴م) درج گرديده است[۳].
پانویس
منابع مقاله