حسن دل: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR37897J1.jpg | عنوان = حسن دل : در سير و سلوک الي الله عار...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''حسن دل''' اثر عارف نامی آقا محمد بيدآبادی قدس سره در سیر و سلوک | |||
در این مکتوب که طولانیترین نامههای آن بزرگ است. او روان آدمی را مخاطب ساخته و با هشدار وعده و وعیدهای الهی، سعی میکند پرده غفلت را از جانها کنار زند، و آنها را با مقصد اصلی که در پیش رو دارند آشنا سازد.<ref>ر.ک: همان، ص14</ref> | |||
نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطابهای «ای عزیز- ای عزیز» سعی دارد، انسانهای غفلتزده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. | |||
نویسنده با نفس گرم و قلمی روان که داشته در این مورد کاملا موفق بوده است و نوشتههای وی چون از روح قدسی نشأت گرفته دل هر خوانندهای را به خود جذب نموده است. او در اثنای مطالب به آیات قرآنی و احادیث و کلمات بزرگان و ضربالمثلها استناد میکند و به وسیله آنها کلام خود را قوت میبخشد.<ref>ر.ک: همان، ص25</ref> | |||
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۳
حسن دل : در سير و سلوک الي الله عارف نامي آقا محمد بيد آبادي قدس سره | |
---|---|
پدیدآوران | بيدآبادي، محمد بن محمدرفيع (نویسنده) صدرايي خويي، علي (محقق و مصحح ) |
ناشر | نهاوندي |
مکان نشر | ايران - قم |
سال نشر | 1380ش. |
چاپ | چاپ يکم |
شابک | 964-6388-39-6 |
موضوع | آداب طريقت عرفان |
زبان | فارسي |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ب95 ح5 / 289/6 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حسن دل اثر عارف نامی آقا محمد بيدآبادی قدس سره در سیر و سلوک در این مکتوب که طولانیترین نامههای آن بزرگ است. او روان آدمی را مخاطب ساخته و با هشدار وعده و وعیدهای الهی، سعی میکند پرده غفلت را از جانها کنار زند، و آنها را با مقصد اصلی که در پیش رو دارند آشنا سازد.[۱] نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطابهای «ای عزیز- ای عزیز» سعی دارد، انسانهای غفلتزده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. نویسنده با نفس گرم و قلمی روان که داشته در این مورد کاملا موفق بوده است و نوشتههای وی چون از روح قدسی نشأت گرفته دل هر خوانندهای را به خود جذب نموده است. او در اثنای مطالب به آیات قرآنی و احادیث و کلمات بزرگان و ضربالمثلها استناد میکند و به وسیله آنها کلام خود را قوت میبخشد.[۲]