انقروی، اسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
رسوخ‌الدین اسماعیل انقروی (د ۱۰۴۱ق/ ۱۶۳۱م)، متخلص به رسوخی و مشهور به رسوخی دده، از مشایخ طریقت مولویه و شارح مثنوی مولوی. | رسوخ‌الدین اسماعیل انقروی (د ۱۰۴۱ق/۱۶۳۱م)، متخلص به رسوخی و مشهور به رسوخی دده، از مشایخ طریقت مولویه و شارح مثنوی مولوی. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
رسوخ‌الدین اسماعیل بن احمد | رسوخ‌الدین اسماعیل بن احمد در عصر دهم هجری در آنقارا به دنیا آمد. چیزی بیش از این، از تاریخ ولادتش معلوم نیست. | ||
== تحصیلات == | |||
وی پس از تکمیل علوم ظاهری و کسب کمال با سلوک طریق مولوی، در طریقت و تصوف فرید عصر گشته است. | |||
در | نخست بر طریقت بایرامیه از سلسله خلوتیه بود، سپس به طریقت مولویه پیوست و خلیفه بوستان چلبی، شیخ مولویان شد و در زاویه اسکندر پاشا واقع در محله غلطه مثنوی‌خوان بوده است.<ref>ر.ک: ستارزاده، عصمت، ص10</ref> وی مدتی بعد به استانبول رفت و هدایت و ارشاد سالکانِ «مولوی‌خانه غَلَطه» را برعهده گرفت. | ||
او شعر نیز می‌سرود و دیوان شعری به ترکی به او نسبت داده‌اند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/225859/%D8%A7%D9%86%D9%82%D8%B1%D9%88%DB%8C ر.ک: محمدی، پروانه، ج10، ص399-400]</ref> | |||
== وفات == | == وفات == | ||
انقروی در استانبول درگذشت و در همان | انقروی در استانبول درگذشت و در همان «مولوی‌خانه» به خاک سپرده شد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/225859/%D8%A7%D9%86%D9%82%D8%B1%D9%88%DB%8C ر.ک: همان، ص399]</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
# شرح مثنوی، موسوم به مجموعة اللطائف و مطمورة المعارف به زبان ترکی؛ | |||
# منهاج الفقراء، در طریقت و شریعت و مراتب سلوک به زبان عربی؛ | |||
# شرح مثنوی، موسوم به مجموعة اللطائف و | # حجة السماع، رساله مختصری در دفاع از جواز سماع درویشان مولویه؛ | ||
# منهاج الفقراء، در طریقت و شریعت و مراتب سلوک به زبان | # جامع الآیات، در شرح آیات و احادیث مثنوی؛ | ||
# حجة السماع، | # فاتح الابیات، در شرح مثنوی.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/225859/%D8%A7%D9%86%D9%82%D8%B1%D9%88%DB%8C ر.ک: همان، ص399-400]</ref> | ||
# جامع الآیات، در شرح آیات و احادیث | |||
# فاتح الابیات، در شرح مثنوی. <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/225859/%D8%A7%D9%86%D9%82%D8%B1%D9%88%DB%8C ر.ک:همان، ص399-400]</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#ستارزاده عصمت، مقدمه شرح کبیر انقروی بر مثنوی معنوی مولوی، نوشته اسماعیل انقروی، ترجمه عصمت ستارزاده، تهران، نگارستان کتاب، 1388. | #ستارزاده عصمت، مقدمه شرح کبیر انقروی بر مثنوی معنوی مولوی، نوشته اسماعیل انقروی، ترجمه عصمت ستارزاده، تهران، نگارستان کتاب، 1388. | ||
#دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378 | #دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۴
| انقروی، اسماعیل | |
|---|---|
 | |
| لقب | رسوخ‌الدین |
| تخلص | رسوخی |
| نام پدر | احمد |
| محل تولد | آنقره، ترکیه |
| محل زندگی |  ترکیه |
| پیشه | از مشایخ طریقت مولویه |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | شرح کبیر انقروی بر مثنوی معنوی مولوی |
رسوخ‌الدین اسماعیل انقروی (د ۱۰۴۱ق/۱۶۳۱م)، متخلص به رسوخی و مشهور به رسوخی دده، از مشایخ طریقت مولویه و شارح مثنوی مولوی.
ولادت
رسوخ‌الدین اسماعیل بن احمد در عصر دهم هجری در آنقارا به دنیا آمد. چیزی بیش از این، از تاریخ ولادتش معلوم نیست.
تحصیلات
وی پس از تکمیل علوم ظاهری و کسب کمال با سلوک طریق مولوی، در طریقت و تصوف فرید عصر گشته است.
نخست بر طریقت بایرامیه از سلسله خلوتیه بود، سپس به طریقت مولویه پیوست و خلیفه بوستان چلبی، شیخ مولویان شد و در زاویه اسکندر پاشا واقع در محله غلطه مثنوی‌خوان بوده است.[۱] وی مدتی بعد به استانبول رفت و هدایت و ارشاد سالکانِ «مولوی‌خانه غَلَطه» را برعهده گرفت.
او شعر نیز می‌سرود و دیوان شعری به ترکی به او نسبت داده‌اند.[۲]
وفات
انقروی در استانبول درگذشت و در همان «مولوی‌خانه» به خاک سپرده شد.[۳]
آثار
- شرح مثنوی، موسوم به مجموعة اللطائف و مطمورة المعارف به زبان ترکی؛
- منهاج الفقراء، در طریقت و شریعت و مراتب سلوک به زبان عربی؛
- حجة السماع، رساله مختصری در دفاع از جواز سماع درویشان مولویه؛
- جامع الآیات، در شرح آیات و احادیث مثنوی؛
- فاتح الابیات، در شرح مثنوی.[۴]
پانویس
- ↑ ر.ک: ستارزاده، عصمت، ص10
- ↑ ر.ک: محمدی، پروانه، ج10، ص399-400
- ↑ ر.ک: همان، ص399
- ↑ ر.ک: همان، ص399-400
منابع مقاله
- ستارزاده عصمت، مقدمه شرح کبیر انقروی بر مثنوی معنوی مولوی، نوشته اسماعیل انقروی، ترجمه عصمت ستارزاده، تهران، نگارستان کتاب، 1388.
- دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378.