۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR15560J1.jpg | عنوان =غوغا سالاری صوفیان | عنوان‌های دی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''غوغاسالاری صوفیان''' اثر علیرضا | '''غوغاسالاری صوفیان''' اثر [[کشوری، علیرضا|علیرضا کشوری]]، کتابی است در نقد صوفیه و پاسخ به برخی شبهات در این زمینه. | ||
ما در زمانی قرار گرفته‌ایم که آخرین امام معصوم(ع)، زمام امور کائنات را به اذن الهی در دست دارد. ایشان مجرای فیض تمامی فیوضات الهی، وسیله بین خلق و حق و نیز سببی هستند که زمین را به | ما در زمانی قرار گرفته‌ایم که آخرین امام معصوم(ع)، زمام امور کائنات را به اذن الهی در دست دارد. ایشان مجرای فیض تمامی فیوضات الهی، وسیله بین خلق و حق و نیز سببی هستند که زمین را به آسمان وصل می‌سازد. یعنی امامی هستند که قلوب انسان‌ها را با خدا پیوند می‌زنند. پس در دوران غیبت وجود امام قائم، وسیله رسیدن به خداست و هرکس عاشق آن حضرت است باید خویش را به آن حضرت نزدیک نماید. این که گفته شده پیروان طریقت تنها وسیله ارتباط با مرکز الهی هستند، اعتقادی باطل است که برخی با همین عقیده سال‌ها فرقه‌داری کرده و می‌کنند و با این اعتقاد باطل چه بسا حجابی بین شخص و آن مرکز الهی می‌شوند. کتاب حاضر حاوی پاسخ به پرسش‌های راوی در خصوص برخی از شبهات درباره فرقه تصوف و برخی از ادعاهای باطل پیروان آن است. | ||
از جمله ویژگی‌های بارز کتاب، زبان ادیبانه و بیان مطالب آن، به صورت داستان و روایت و استفاده نویسنده از اشعار و سخنان حکیمانه می‌باشد. به منظور آشنایی با این موضوع، به قسمت‌هایی از متن کتاب اشاره می‌شود: | از جمله ویژگی‌های بارز کتاب، زبان ادیبانه و بیان مطالب آن، به صورت داستان و روایت و استفاده نویسنده از اشعار و سخنان حکیمانه می‌باشد. به منظور آشنایی با این موضوع، به قسمت‌هایی از متن کتاب اشاره می‌شود: | ||
«گفتمش من «سال‌ها پیروی مذهب اسلام کردم» که برافروخت و گفت: «مگر از مذهب این طایفه بازآمده‌ای» در حالی که می‌گفتم: «ای وای اگر از پس امروز بود فردایی» دستم گرفت و گفت مگر تو را به این هشدار نداده‌اند «کفرست در این مذهب خودبینی و خودرائی»»<ref>متن کتاب، ص20</ref>. | «گفتمش من «سال‌ها پیروی مذهب اسلام کردم» که برافروخت و گفت: «مگر از مذهب این طایفه بازآمده‌ای» در حالی که می‌گفتم: «ای وای اگر از پس امروز بود فردایی» دستم گرفت و گفت مگر تو را به این هشدار نداده‌اند «کفرست در این مذهب خودبینی و خودرائی»»<ref>متن کتاب، ص20</ref>. | ||