کتاب الوجود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
''' | '''كتاب الوجود،''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی]] با موضوع عرفان و وحدت وجود که به تحقیق [[احمد، یوسف|احمد یوسف]] رسیده است. | ||
اصحاب وحدت وجود به قائلان به اتحاد معروف هستند و در رأس آنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و جیلی و [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] و [[بسطامی، علی بن طیفور|بسطامی]] و [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] و [[ابن سبعین، عبدالحق بن ابراهیم|ابن سبعین]] و دیگران هستند. بسیاری از صوفیه در تبیین وحدت وجود و دوری از الحاد و کفر کوشیده‌اند تا از قائلان به وحدت وجود دفاع کنند. یکی از این اشخاص، [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] است. [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] در این اثر معتقد است، کلید وحدت وجود در مفهوم وجود حقیقی است و اساسا ممکن، وجود مستقلی از حق ندارد. او سعی دارد معضل وحدت وجود را بر | اصحاب وحدت وجود به قائلان به اتحاد معروف هستند و در رأس آنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و جیلی و [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] و [[بسطامی، علی بن طیفور|بسطامی]] و [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] و [[ابن سبعین، عبدالحق بن ابراهیم|ابن سبعین]] و دیگران هستند. بسیاری از صوفیه در تبیین وحدت وجود و دوری از الحاد و کفر کوشیده‌اند تا از قائلان به وحدت وجود دفاع کنند. یکی از این اشخاص، [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] است. [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] در این اثر معتقد است، کلید وحدت وجود در مفهوم وجود حقیقی نهفته است و اساسا ممکن، وجود مستقلی از حق ندارد. او سعی دارد معضل وحدت وجود را بر مستوای مفهوم وجود حل کند؛ به این صورت که آن را مختص حق می‌شمارد نه خلق. این موضع [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] آنگاه روشن می‌شود که ما یکی از اسامی الهی مثل قیوم را به‌کار می‌بریم؛ چه، در این صورت واضح می‌شود که حق تعالی قیوم است در صورتهای خلق و ممکنات قائم بالذات نیستند، بلکه قائم بالقیوم هستند؛ بنابراین وجودِ واحد، همان وجود حقیقی است که قوام و قیام ممکنات به اوست.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص8</ref> | ||
[[احمد، یوسف|احمد یوسف]]، در این کتاب کوشیده که سخن [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] را بدون تغییر بیاورد تا خواننده به لُبّ کلام وی پی ببرد. او رساله | [[احمد، یوسف|احمد یوسف]]، در این کتاب کوشیده که سخن [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] را بدون تغییر بیاورد تا خواننده به لُبّ کلام وی پی ببرد. او رساله «إيضاح المقصود عن معنی وحدة الوجود» [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] را در حاشیه این کتاب ذکر کرده؛ چراکه در بیان و توضیح موضوع این کتاب، مفید است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه | مقدمه محقق. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۴
| کتاب الوجود | |
|---|---|
| پرونده:NUR10ی379J1.jpg | |
| پدیدآوران | نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل (نویسنده) احمد، یوسف (محقق) |
| ناشر | دار الکتب العلمیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1424ق. = 2003م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 2-7451-3602-X |
| موضوع | وحدت وجود - متون قدیمی تا قرن 14 عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن2و3 / 286/4 BP |
كتاب الوجود، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی با موضوع عرفان و وحدت وجود که به تحقیق احمد یوسف رسیده است.
اصحاب وحدت وجود به قائلان به اتحاد معروف هستند و در رأس آنان ابن عربی و جیلی و حلاج و بسطامی و ابن فارض و ابن سبعین و دیگران هستند. بسیاری از صوفیه در تبیین وحدت وجود و دوری از الحاد و کفر کوشیده‌اند تا از قائلان به وحدت وجود دفاع کنند. یکی از این اشخاص، نابلسی است. نابلسی در این اثر معتقد است، کلید وحدت وجود در مفهوم وجود حقیقی نهفته است و اساسا ممکن، وجود مستقلی از حق ندارد. او سعی دارد معضل وحدت وجود را بر مستوای مفهوم وجود حل کند؛ به این صورت که آن را مختص حق می‌شمارد نه خلق. این موضع نابلسی آنگاه روشن می‌شود که ما یکی از اسامی الهی مثل قیوم را به‌کار می‌بریم؛ چه، در این صورت واضح می‌شود که حق تعالی قیوم است در صورتهای خلق و ممکنات قائم بالذات نیستند، بلکه قائم بالقیوم هستند؛ بنابراین وجودِ واحد، همان وجود حقیقی است که قوام و قیام ممکنات به اوست.[۱]
احمد یوسف، در این کتاب کوشیده که سخن نابلسی را بدون تغییر بیاورد تا خواننده به لُبّ کلام وی پی ببرد. او رساله «إيضاح المقصود عن معنی وحدة الوجود» نابلسی را در حاشیه این کتاب ذکر کرده؛ چراکه در بیان و توضیح موضوع این کتاب، مفید است.[۲]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.