کتاب الوجود: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR10379J1.jpg | عنوان =کتاب الوجود | عنوانهای دیگر = |پد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''کتاب الوجود''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی با موضوع عرفان و وحدت وجود که به تحقیق احمد یوسف رسیده است. | '''کتاب الوجود''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی]] با موضوع عرفان و وحدت وجود که به تحقیق [[احمد، يوسف|احمد یوسف]] رسیده است. | ||
اصحاب وحدت وجود به قائلان به اتحاد معروف هستند و در رأس آنان ابن عربی و جیلی و حلاج و بسطامی و ابن فارض و ابن سبعین و دیگران هستند. بسیاری از صوفیه در تبیین وحدت وجود و دوری از الحاد و کفر کوشیدهاند تا از قائلان به وحدت وجود دفاع کنند. یکی از این اشخاص، نابلسی است. نابلسی در این اثر معتقد است، کلید وحدت وجود در مفهوم وجود حقیقی است و اساسا ممکن، وجود مستقلی از حق ندارد. او سعی دارد معضل وحدت وجود را بر مستوی مفهوم وجود حل کند به این صورت که آن را مختص حق میشمارد نه خلق. سخن نابلسی در هنگامی که یکی از اسامی الهی را برایش به کار میبریم واضح میشود مثلا اسم قیوم؛ حق تعالی قیوم است در صورتهای خلق، و ممکنات به صورت بالذات قوامی ندارند بلکه قوامشان بالغیر است. پس وجودِ واحد همان وجود حقیقی است که قوام و قیام ممکنات به اوست.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8</ref> | اصحاب وحدت وجود به قائلان به اتحاد معروف هستند و در رأس آنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و جیلی و [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] و [[بسطامی، علی بن طیفور|بسطامی]] و [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] و [[ابن سبعین، عبدالحق بن ابراهیم|ابن سبعین]] و دیگران هستند. بسیاری از صوفیه در تبیین وحدت وجود و دوری از الحاد و کفر کوشیدهاند تا از قائلان به وحدت وجود دفاع کنند. یکی از این اشخاص، [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] است. [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] در این اثر معتقد است، کلید وحدت وجود در مفهوم وجود حقیقی است و اساسا ممکن، وجود مستقلی از حق ندارد. او سعی دارد معضل وحدت وجود را بر مستوی مفهوم وجود حل کند به این صورت که آن را مختص حق میشمارد نه خلق. سخن [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] در هنگامی که یکی از اسامی الهی را برایش به کار میبریم واضح میشود مثلا اسم قیوم؛ حق تعالی قیوم است در صورتهای خلق، و ممکنات به صورت بالذات قوامی ندارند بلکه قوامشان بالغیر است. پس وجودِ واحد همان وجود حقیقی است که قوام و قیام ممکنات به اوست.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8</ref> | ||
احمد | [[احمد، يوسف|احمد یوسف]]، در این کتاب کوشیده که سخن [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] را بدون تغییر بیاورد تا خواننده به لُبّ کلام وی پی ببرد. او رساله «ایضاح المقصود عن معنی وحدة الوجود» [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] را در حاشیه این کتاب ذکر کرده؛ چرا که در بیان و توضیح موضوع این کتاب، مفید است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۴
کتاب الوجود | |
---|---|
پدیدآوران | نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل (نویسنده) احمد، يوسف (محقق) |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بيروت |
سال نشر | 1424ق. = 2003م. |
چاپ | چاپ يکم |
شابک | 2-7451-3602-X |
موضوع | وحدت وجود - متون قديمي تا قرن 14 عرفان - متون قديمي تا قرن 14 |
زبان | عربي |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ن2و3 / 286/4 BP |
کتاب الوجود عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی با موضوع عرفان و وحدت وجود که به تحقیق احمد یوسف رسیده است.
اصحاب وحدت وجود به قائلان به اتحاد معروف هستند و در رأس آنان ابن عربی و جیلی و حلاج و بسطامی و ابن فارض و ابن سبعین و دیگران هستند. بسیاری از صوفیه در تبیین وحدت وجود و دوری از الحاد و کفر کوشیدهاند تا از قائلان به وحدت وجود دفاع کنند. یکی از این اشخاص، نابلسی است. نابلسی در این اثر معتقد است، کلید وحدت وجود در مفهوم وجود حقیقی است و اساسا ممکن، وجود مستقلی از حق ندارد. او سعی دارد معضل وحدت وجود را بر مستوی مفهوم وجود حل کند به این صورت که آن را مختص حق میشمارد نه خلق. سخن نابلسی در هنگامی که یکی از اسامی الهی را برایش به کار میبریم واضح میشود مثلا اسم قیوم؛ حق تعالی قیوم است در صورتهای خلق، و ممکنات به صورت بالذات قوامی ندارند بلکه قوامشان بالغیر است. پس وجودِ واحد همان وجود حقیقی است که قوام و قیام ممکنات به اوست.[۱]
احمد یوسف، در این کتاب کوشیده که سخن نابلسی را بدون تغییر بیاورد تا خواننده به لُبّ کلام وی پی ببرد. او رساله «ایضاح المقصود عن معنی وحدة الوجود» نابلسی را در حاشیه این کتاب ذکر کرده؛ چرا که در بیان و توضیح موضوع این کتاب، مفید است.[۲]
پانویس
منبع مقاله
مقدمه کتاب.