الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21947J1.jpg | عنوان =الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم''' اثر قاضی ابوبکر بن عربی | '''الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم''' اثر [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|قاضی ابوبکر بن عربی معافری]]، کتابی است پیرامون موضوع ناسخ و منسوخ در قرآن کریم که با تحقیق [[مدغری، عبدالکبیر علوی|عبدالکبیر علوی مدغری]]، به چاپ رسیده است. | ||
از جمله اموری که باعث اهمیت کتاب شده، آن است که ابن عربی در این اثر، علاوه بر ذکر شروط نسخ، به ذکر مطالبی پرداخته است که می‌توان از آنها، برخی از قواعد و ضوابط نسخ را استخراج نمود. این قواعد، سی مورد می‌باشد که از جمله آنها می‌توان به چند قاعده زیر، اشاره کرد: «کل قول وعمل کان بعد النبی(ص) فإنه لا یجوز أن یکون ناسخا ولو کان اجماعا»، «لا یجوز نسخ حکم من الشریعه بعد استئثار الله بالرسول(ع)»، «لا ینسخ القرآن والسنه الجماع» و...<ref>متن کتاب، ص225</ref>. | از جمله اموری که باعث اهمیت کتاب شده، آن است که ابن عربی در این اثر، علاوه بر ذکر شروط نسخ، به ذکر مطالبی پرداخته است که می‌توان از آنها، برخی از قواعد و ضوابط نسخ را استخراج نمود. این قواعد، سی مورد می‌باشد که از جمله آنها می‌توان به چند قاعده زیر، اشاره کرد: «کل قول وعمل کان بعد النبی(ص) فإنه لا یجوز أن یکون ناسخا ولو کان اجماعا»، «لا یجوز نسخ حکم من الشریعه بعد استئثار الله بالرسول(ع)»، «لا ینسخ القرآن والسنه الجماع» و...<ref>متن کتاب، ص225</ref>. | ||
از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که ابن عربی در آن، مطالبی را به کتب دیگر خویش احاله داده است که عبارتند از: «احکام القرآن»، «انوار الفجر فی مجالس الذکر»، «افعال الصحابه»، «اصول الفقه»، «الاعتقاد»، «الأمد الأقصی فی الأسماء الحسنی والصفات العلی»، «تحفة الخواطر»، «ترتیب اي القرآن»، «تنبیه الغبي علی مقدار النبي»، «التمحیص»، «السوابق»، «شرح الحدیث»، «شرح المشکلین»، «علم الذکر»، «قانون التأویل»، «کتاب المشکلین»، «کتاب المعجزات»، «مسائل الخلاف»، «ملجئة المتفقهین إلی معرفة غوامض النحویین» و «المقسط». اما منابعی که در این اثر، از آنها بهره برده، اندک می‌باشد. این منابع، عبارتند از | از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که ابن عربی در آن، مطالبی را به کتب دیگر خویش احاله داده است که عبارتند از: «احکام القرآن»، «انوار الفجر فی مجالس الذکر»، «افعال الصحابه»، «اصول الفقه»، «الاعتقاد»، «الأمد الأقصی فی الأسماء الحسنی والصفات العلی»، «تحفة الخواطر»، «ترتیب اي القرآن»، «تنبیه الغبي علی مقدار النبي»، «التمحیص»، «السوابق»، «شرح الحدیث»، «شرح المشکلین»، «علم الذکر»، «قانون التأویل»، «کتاب المشکلین»، «کتاب المعجزات»، «مسائل الخلاف»، «ملجئة المتفقهین إلی معرفة غوامض النحویین» و «المقسط». اما منابعی که در این اثر، از آنها بهره برده، اندک می‌باشد. این منابع، عبارتند از «[[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|تفسیر طبری]]»، «[[موطأ الإمام مالك|الموطأ]] و [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]]»، «[[صحيح مسلم|صحیح مسلم]]» و کتب سنن<ref>همان، ص223- 224</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۶
| الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عربی، محمد بن عبدالله (نویسنده)
مدغری، عبدالکبیر علوی (محقق) بنت‌الشاطی، عایشه (مقدمه‌نویس) |
| ناشر | مکتبة الثقافة الدينية |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1413ق. = 1992م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | قرآن - ناسخ و منسوخ |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /الف2 ن2 / 85/2 BP |
الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم اثر قاضی ابوبکر بن عربی معافری، کتابی است پیرامون موضوع ناسخ و منسوخ در قرآن کریم که با تحقیق عبدالکبیر علوی مدغری، به چاپ رسیده است.
از جمله اموری که باعث اهمیت کتاب شده، آن است که ابن عربی در این اثر، علاوه بر ذکر شروط نسخ، به ذکر مطالبی پرداخته است که می‌توان از آنها، برخی از قواعد و ضوابط نسخ را استخراج نمود. این قواعد، سی مورد می‌باشد که از جمله آنها می‌توان به چند قاعده زیر، اشاره کرد: «کل قول وعمل کان بعد النبی(ص) فإنه لا یجوز أن یکون ناسخا ولو کان اجماعا»، «لا یجوز نسخ حکم من الشریعه بعد استئثار الله بالرسول(ع)»، «لا ینسخ القرآن والسنه الجماع» و...[۱].
از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که ابن عربی در آن، مطالبی را به کتب دیگر خویش احاله داده است که عبارتند از: «احکام القرآن»، «انوار الفجر فی مجالس الذکر»، «افعال الصحابه»، «اصول الفقه»، «الاعتقاد»، «الأمد الأقصی فی الأسماء الحسنی والصفات العلی»، «تحفة الخواطر»، «ترتیب اي القرآن»، «تنبیه الغبي علی مقدار النبي»، «التمحیص»، «السوابق»، «شرح الحدیث»، «شرح المشکلین»، «علم الذکر»، «قانون التأویل»، «کتاب المشکلین»، «کتاب المعجزات»، «مسائل الخلاف»، «ملجئة المتفقهین إلی معرفة غوامض النحویین» و «المقسط». اما منابعی که در این اثر، از آنها بهره برده، اندک می‌باشد. این منابع، عبارتند از «تفسیر طبری»، «الموطأ و صحیح بخاری»، «صحیح مسلم» و کتب سنن[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.