تبصرة الغافل و تذکرة العاقل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۷: خط ۷:
    [[مرینی، محمد طیب بن مسعود]] (نویسنده)
    [[مرینی، محمد طیب بن مسعود]] (نویسنده)


    [[سايح، احمد عبدالرحيم]] (محقق)
    [[سایح، احمد عبدالرحیم]] (محقق)


    [[وهبه، توفيق علي]] (محقق)
    [[وهبه، توفیق علی]] (محقق)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان = عربي  
    | زبان = عربی  
    | کد کنگره =‏ /م4ت2 / 289 BP ‎‏
    | کد کنگره =‏ /م4ت2 / 289 BP ‎‏
    | موضوع =   
    | موضوع =   
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =مکتبة الثقافة الدينية
    | ناشر =مکتبة الثقافة الدینیة
    | مکان نشر =مصر - قاهره     
    | مکان نشر =مصر - قاهره     
    | سال نشر =1431ق.  = 2010م.   
    | سال نشر =1431ق.  = 2010م.   
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21924AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21924AUTOMATIONCODE
    | چاپ = چاپ  يکم    
    | چاپ = چاپ  یکم    
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛  
    باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛  


    باب سوم:در تقوا و تمسک به محكم‌ترین ریسمان خدا؛  
    باب سوم:در تقوا و تمسک به محکم‌ترین ریسمان خدا؛  


    باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذكر حالات اهل آن؛  
    باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذکر حالات اهل آن؛  


    باب پنجم: در شكر نعمت و فواید و حکمت آن؛  
    باب پنجم: در شکر نعمت و فواید و حکمت آن؛  


    باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به‌ما داده و آنچه از توحید و علم خود که به‌ما ارزانی داشته؛  
    باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به‌ما داده و آنچه از توحید و علم خود که به‌ما ارزانی داشته؛  

    نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۰

    ‏تبصرة الغافل و تذکرة العاقل
    تبصرة الغافل و تذکرة العاقل
    پدیدآورانمرینی، محمد طیب بن مسعود (نویسنده)

    سایح، احمد عبدالرحیم (محقق)

    وهبه، توفیق علی (محقق)
    ناشرمکتبة الثقافة الدینیة
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1431ق. = 2010م.
    چاپچاپ یکم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ /م4ت2 / 289 BP ‎‏

    تبصرة الغافل و تذکرة العاقل، تألیف محمد طیب بن مسعود مرینی (ت 1145ه-1732م )، کتابی در تصوف و اخلاق است.

    مجموعه‌ای از آیات و روایات و حکمتها و گفتارهایی مفید از شنیده‌ها و یا نقل قول‌های صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است. تا وسیله‌ای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است:

    باب اول: در پند و اندرز فراموشکاران و هدایت جاهلان؛

    باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛

    باب سوم:در تقوا و تمسک به محکم‌ترین ریسمان خدا؛

    باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذکر حالات اهل آن؛

    باب پنجم: در شکر نعمت و فواید و حکمت آن؛

    باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به‌ما داده و آنچه از توحید و علم خود که به‌ما ارزانی داشته؛

    باب هفتم: در ترک مدبریت دیگران با خدا و توکل بر دیگران؛

    باب هشتم: در بیان قدر و قضا و آنچه از صبر و تسلیم و راضی بودن به‌رضای خداوند لازم است.

    باب نهم: در شناخت نفس و عیوب آن و علائم صاحب آن؛

    باب دهم: در تواضع و حسن خلق؛

    باب یازدهم: در تحقیر دنیا و اهل آن، و ذکر آخرت و فضایل آن؛

    باب دوازدهم: در معرفی پاره‌ای از شرح حال و محاسن پیامبر(ص)، و مروری بر فضایل آن حضرت؛

    باب سیزدهم: در علامت سعادت و نصایح اهل منفعت؛

    باب چهاردهم: در قناعت و نکوهش فریب و طمع؛

    باب پانزدهم: در هشدار از معاشرت با غافلان و تشویق به شناخت نیکوکاران؛

    باب شانزدهم: در ذکر و فضیلت آن و دعا و کیفیت آن؛[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصنف، ص23-24

    منابع مقاله

    مقدمه مصنف

    وابسته‌ها