۱٬۴۸۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[رواقی، علی]] (مصحح) | [[رواقی، علی]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسي | ||
| کد کنگره = ت7 / 94/38 BP | | کد کنگره = ت7 / 94/38 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =بنياد فرهنگ ايران | | ناشر =بنياد فرهنگ ايران | ||
| مکان نشر = ايران - تهران | | مکان نشر = ايران - تهران | ||
| سال نشر = 1359ش. | | سال نشر = 1359ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE50826AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE50826AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = چاپ يکم | ||
| شابک =978-600-247-253-3 | | شابک =978-600-247-253-3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''تفسیر بصائر یمینی،''' تألیف [[نیشابوری، محمد بن محمود|قاضی معینالدین محمد بن محمود نیشابوری مرورودی]] (متوفای 599ق)، است که در سده ششم هجری نوشته شده است. | '''تفسیر بصائر یمینی،''' تألیف [[نیشابوری، محمد بن محمود|قاضی معینالدین محمد بن محمود نیشابوری مرورودی]] (متوفای 599ق)، است که در سده ششم هجری نوشته شده است. | ||
در میان نگارشهای تفسیری، «بصائر» از خوشتعبیرترین تفاسیر موجز قرن ششم هجری است که با نثری روان و گویا با اندکی شرح کلمات، ذکر قصص و یادآوری برخی احتمالات تفسیری به نگارش درآمده است. پیش از آن تفسیرهای دیگری بر همین سبک موجز | در میان نگارشهای تفسیری، «بصائر» از خوشتعبیرترین تفاسیر موجز قرن ششم هجری است که با نثری روان و گویا با اندکی شرح کلمات، ذکر قصص و یادآوری برخی احتمالات تفسیری به نگارش درآمده است. پیش از آن تفسیرهای دیگری بر همین سبک موجز به نگارش درآمده است. البته تفسیرهای مفصلتر فارسی نیز پیش از آن تألیف یافته است<ref>ر.ک: ایازی، سید محمد علی، ص188-189</ref>. | ||
روش تنظیم مطالب بصائر آن است که در آغاز سوره و آیه چنانپه روایتی در باب فضل سوره و آیه یا قرائت آن باشد ذکر کند و این یادکرد معمولا همراه با استدلال و توضیح است و گاه برای دفع شبهه نکاتی را بیان میکند و پاسخ آن را میدهد؛ چنانکه در فضل آیتالکرسی از پیامبر حدیثی را نقل میکند که در سورهی بقره آیهای هست که از همه آیهها برتر است، آنگاه شبههای را مطرح میکند که لازمه این معنا نقصان دیگر آیهها باید باشد، سپس خود پاسخ میدهد. | روش تنظیم مطالب بصائر آن است که در آغاز سوره و آیه چنانپه روایتی در باب فضل سوره و آیه یا قرائت آن باشد ذکر کند و این یادکرد معمولا همراه با استدلال و توضیح است و گاه برای دفع شبهه نکاتی را بیان میکند و پاسخ آن را میدهد؛ چنانکه در فضل آیتالکرسی از پیامبر حدیثی را نقل میکند که در سورهی بقره آیهای هست که از همه آیهها برتر است، آنگاه شبههای را مطرح میکند که لازمه این معنا نقصان دیگر آیهها باید باشد، سپس خود پاسخ میدهد. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده: متون تفاسیر]] | [[رده: متون تفاسیر]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||