مدرس، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد محسن حكيم' به 'سيد محسن حكيم'
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ مدرس، محمد علی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به مدرس، محمدعلی منتقل کرد)
جز (جایگزینی متن - 'سيد محسن حكيم' به 'سيد محسن حكيم')
خط ۴۲: خط ۴۲:
حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاه‌آبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند.
حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاه‌آبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند.


علاوه بر آن از محضر آيات عظام محمدعلى هبةالدين شهرستانى، آقا بزرگ تهرانى و سيد محسن حكيم، محمدحسين كاشف الغطاء و ميرزا عبدالحسين رشتى اجازه روايت گرفت.
علاوه بر آن از محضر آيات عظام محمدعلى هبةالدين شهرستانى، آقا بزرگ تهرانى و [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، محمدحسين كاشف الغطاء و ميرزا عبدالحسين رشتى اجازه روايت گرفت.


مرحوم مدرس تبريزى در زندگينامه‌اش از شوق فطرى به تحصيل دانش و تاليف اينگونه سخن مى گويد: «به اقتضاى شوق فطرى كه در ميراث اثر علمى داشتم باب مراوده را بر روى خودم مسدود و با فضل غيرمتناهى به تاليف آغاز كردم.»
مرحوم مدرس تبريزى در زندگينامه‌اش از شوق فطرى به تحصيل دانش و تاليف اينگونه سخن مى گويد: «به اقتضاى شوق فطرى كه در ميراث اثر علمى داشتم باب مراوده را بر روى خودم مسدود و با فضل غيرمتناهى به تاليف آغاز كردم.»
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش