۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ مدرس، محمد علی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به مدرس، محمدعلی منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'سيد محسن حكيم' به 'سيد محسن حكيم') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوهكمرهاى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاهآبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند. | حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوهكمرهاى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاهآبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند. | ||
علاوه بر آن از محضر آيات عظام محمدعلى هبةالدين شهرستانى، آقا بزرگ تهرانى و سيد محسن | علاوه بر آن از محضر آيات عظام محمدعلى هبةالدين شهرستانى، آقا بزرگ تهرانى و [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، محمدحسين كاشف الغطاء و ميرزا عبدالحسين رشتى اجازه روايت گرفت. | ||
مرحوم مدرس تبريزى در زندگينامهاش از شوق فطرى به تحصيل دانش و تاليف اينگونه سخن مى گويد: «به اقتضاى شوق فطرى كه در ميراث اثر علمى داشتم باب مراوده را بر روى خودم مسدود و با فضل غيرمتناهى به تاليف آغاز كردم.» | مرحوم مدرس تبريزى در زندگينامهاش از شوق فطرى به تحصيل دانش و تاليف اينگونه سخن مى گويد: «به اقتضاى شوق فطرى كه در ميراث اثر علمى داشتم باب مراوده را بر روى خودم مسدود و با فضل غيرمتناهى به تاليف آغاز كردم.» |
ویرایش