دیوان آقا محمدکاظم واله اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۸
| دیوان آقامحمدکاظم واله اصفهانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | واله اصفهانی، محمدیوسف (نویسنده) عبداللهی، رضا (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | دیوان واله اصفهانی |
| ناشر | برگ |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1371ش |
| چاپ | یکم |
| موضوع | شعر فارسي - قرن 13ق. |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | /د9 / 7503 PIR |
دیوان آقامحمدکاظم واله اصفهانی، مجموعه اشعار محمدکاظم اصفهانی معروف به واله اصفهانی (درگذشته 1229ش) است که در اواخر عهد زندیه و اوایل دوره قاجاریه می‌زیسته است. این دیوان با مقدمه، تصحیح و حواشی رضا عبداللهی منتشر شده است.
اگرچه عصر ظهور آقامحمدکاظم واله یکی از دوره‌های انقلاب ادبی است، اما نباید انتظار داشت که او در شاعری همپایه اساتید درجه اول آن زمان و اشعارش با امثال سحاب و مجمر و صافی همسنگ باشد. بااین‌حال در آثار وی اشعار پخته، پرمغز و مضامین خوب یافت می‌شود که بر مقام شاعری و سخن‌سنجی او گواهی صادق است. مخصوصاً ماده تاریخ‌های او برای تاریخ رجال آن عهد بسیار مهم و گران‌بهاست؛ از قبیل تاریخ وفات حکیم و عارف معروف آقامحمد بیدآبادی که در یک بیت دو ماده تاریخ ساخته و همین قطعه روی سنگ لوح قبر آقامحمد به خط نستعلیق بسیار زیبا نوشته شده است.[۱]
واله قصیده بسیار زیبایی در مدح مولای متقیان علی(ع) دارد که توضیح ابیات مختلف آن در انتهای دیوان آمده است:[۲]
نه گردونم کند رحم و نه بختم رهنما گردد
مگر خضر رهم گردد علی عالی اعلا
قسیم النار و الجنة، نصیر الدین و الملة
قتیل لشکر اعدا ظهیر حضرت مولا.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.